Truck Trophy 2017 – Ο συναρπαστικός τελικός – Part II

Το Truck Trophy απευθύνεται μόνο σε δυνατούς παίκτες. Στο τέλος, σχηματίζεται μία μοναδική, ισχυρή ομάδα – δώδεκα φίλοι.

Επιστροφή στο ποτάμι, είναι το τρίτο πρωινό. Μείον 11 βαθμοί και σύννεφα – προμηνύεται χιονόπτωση. Ξανά στον κύκλο της πλαγιολίσθησης – αυτήν τη φορά, όμως, οι συμμετέχοντες πρέπει να τα καταφέρουν! Οδήγηση στην εξωτερική περίμετρο της κυκλικής διαδρομής, χειροκίνητη αλλαγή στην 8η ή 9η ταχύτητα, μετά τίναγμα του πίσω τμήματος με δυνατό πάτημα του πεντάλ και αντίθετη στροφή του τιμονιού στην αντίθετη κατεύθυνση. Συγχρόνως, πρέπει να μην μειωθεί η ταχύτητα και με ελάχιστες κινήσεις του πεντάλ γκαζιού και του τιμονιού το όχημα να παραμείνει σε πλαγιολίσθηση. Ο Nicolae από τη Ρουμανία, που όλοι τον φωνάζουν Nico: "Η στιγμή που περνάς από την πορεία στην πλαγιολίσθηση είναι φοβερή. Σαν να γίνεται κάτι μεγαλειώδες!" Οι γύροι εξάσκησης με τον εκπαιδευτή Markus έχουν αποτέλεσμα: όλο και πιο πολλοί συμμετέχοντες καταφέρνουν να κρατήσουν σταθερό το φορτηγό για τρία τέταρτα του γύρου, ένα γύρο, δύο γύρους ή περισσότερο. Ακολουθεί ο αγώνας. Ο πρώτος που καταγράφει το μέγιστο χρόνο πλαγιολίσθησης δύο λεπτών είναι ο Kevin. Χειροκρότημα! Και το "ζευγάρι" του ο Kris: "Σήμερα, τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Στον αγώνα ήμουν καλύτερος απ' ό,τι σε όλες μου τις προσπάθειες. Τώρα έχω μπει πραγματικά σε αγωνιστικό κλίμα!"

Ο Alexandru έχει επισκεφτεί στο παρελθόν πολλές φορές τη Σουηδία και γνωρίζει την οδήγηση στο χιόνι και τον πάγο. Του αρέσει ιδιαίτερα το σλάλομ. "Με τον τράκτορα να γλιστρά γύρω από τους πασσάλους, είναι σαν να χορεύεις στον πάγο. Με το ρυμουλκούμενο γίνεται πραγματικά επικίνδυνο σε περίπτωση ολίσθησης!"

Η ομαδική εργασία μετράει.

Το αγώνισμα του σλάλομ έχει μια ιδιαιτερότητα: blind trust, τυφλή εμπιστοσύνη. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ομαδική εργασία! Ένας παίρνει μια μάσκα με καλυμμένο τζάμι. Δηλαδή, δεν βλέπει τίποτα. Ο άλλος τον καθοδηγεί. "Χωρίς καθόλου προσανατολισμό όλο και κάτι θα συμβεί. Πρέπει κανείς να εμπιστεύεται απόλυτα τον άλλον", λέει ο Pascal και βγάζει τη μάσκα.

Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις τους από το γεύμα με λαζάνια με σολομό και σαλάτα, οι συμμετέχοντες περνάνε στον επόμενο γύρο. Το αναποδογύρισμα ενός μουσαμά 2x2, πάνω στον οποίο στέκονται έξι γεροδεμένοι άνδρες, δεν είναι εύκολο. Είναι, όμως, πολύ διασκεδαστικό και οι ομάδες -καθεμία από τις οποίες απαρτίζεται από τρεις χώρες- τα δίνουν όλα για να είναι ταχύτερες από τις άλλες. Κερδίζουν η Ολλανδία, η Ελβετία και το Βέλγιο!

Οι φίλοι μαγειρεύουν.

Ακόμα κι έτσι, όμως, τίποτα δεν έχει κριθεί, αφού απομένουν δύο αποστολές. Η ομάδα των τριών χωρών της Ρουμανίας, της Πολωνίας και της Ολλανδίας κερδίζει στη διελκυστίνδα. Όμως μετά: πρέπει να τηγανίσουν αυγά. Εύκολο; Καθόλου, εάν κανείς πρέπει να αναζητήσει το αυγό που έχει έναν πομπό εντοπισμού και επιπλέον να ανάψει μόνος του τη φωτιά. Τα εργαλεία που οι συμμετέχοντες έχουν στη διάθεσή τους είναι ένα κούτσουρο, ένα μαχαίρι, ένα τσακμάκι και μια βάση. Έξι άνδρες με ψηφιακούς δέκτες στα χέρια και χιονοπέδιλα κάτω από τις μπότες τους ρίχνονται στο κυνήγι βουλιάζοντας στο χιόνι μέχρι τους μηρούς. Όσοι έχουν μείνει πίσω προσπαθούν να ανάψουν φωτιά. Όλοι τεμαχίζουν το κούτσουρο με το μαχαίρι. Όμως, πόσο μικρό πρέπει να είναι;

Οι άνδρες με τους ψηφιακούς δέκτες είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι. Ορίστε – ο Lodewijk φαίνεται να κρατάει κάτι, επιστρέφει με μεγάλες δρασκελιές. Το άναμμα της φωτιάς είναι τέχνη. Τα παιδιά του Pascal είναι πρόσκοποι, έτσι έχει μάθει κάτι κι αυτός. Πολύ μικρά, λεπτά κομματάκια ξύλου και μεγάλες κινήσεις με το τσακμάκι είναι το μυστικό. Η φωτιά άναψε! Τώρα πρέπει να βιαστούν: "μεταφέρουν" τη φλόγα στη βάση και ρίχνουν το αυγό στο τηγάνι – σίγουρα αυτό θα είναι το πιο νόστιμο αυγό στον κόσμο. Ο Przem και ο Janusz από την Πολωνία είναι οι επόμενοι, ακολουθούν οι Ελβετοί, οι άλλοι ακόμα αγωνίζονται. Όμως, το Truck Trophy έχει τους δικούς του κανόνες. Μόλις τελειώσουν οι τρεις πρώτες ομάδες βοηθούν τις υπόλοιπες, αφού το άναμμα της φωτιάς γίνεται διαφορετικά με κάθε κούτσουρο. Εδώ δεν μιλάμε για αντιπάλους, αλλά για φίλους!

Δράση, φορτηγά, προκλήσεις, φίλοι – παγωμένες περιπέτειες για οδηγούς και οχήματα.

Ο πάγος σπάει και διαλύεται κάτω από τα καρφιά των ελαστικών. Έξι λευκά Actros κυλούν πάνω στο παγωμένο ποτάμι και όπως «μαρτυρά» το πλήθος πασσάλων: όλα είναι πανέτοιμα. Μια σύντομη ενημέρωση για τους δώδεκα φιναλίστ του Truck Trophy 2017 – και έχει έρθει η στιγμή για να εξοικειωθούν με το νέο υπέδαφος. Η διαδρομή του σλάλομ και ο κύκλος πλαγιολίσθησης έχουν οριοθετηθεί, ενώ οι εκπαιδευτές Udo και Markus παρέχουν υποστήριξη. «Με το φορτηγό στον πάγο χωρίς 25 τόνους φορτίου στην «πλάτη», αυτό σίγουρα είναι κάτι το ιδιαίτερο», λέει ο Fabian από την Ελβετία. Το άλλο μέλος της ομάδας του, ο Andreas: «Έχω μάθει να ενεργοποιώ το πίσω διαφορικό και να απενεργοποιώ το ESP για την πλαγιολίσθηση. Επιπλέον, πρέπει να ενεργοποιείς τη χειροκίνητη αλλαγή των ταχυτήτων. Διαφορετικά, το κιβώτιο ταχυτήτων ανεβάζει ταχύτητα κάθε φορά που παίρνεις το πόδι σου από το γκάζι και η ισχύς δεν είναι αρκετή.» Φοβερή διασκέδαση για τους δώδεκα οδηγούς.

Κομμάτια παζλ και πιρουέτες.

Έχοντας ανακτήσει δυνάμεις, οι συμμετέχοντες πηγαίνουν στην επόμενη άσκηση μετά το μεσημεριανό διάλειμμα: διαγωνισμός παζλ. Εντάξει - πρώτα βάζεις τα τέσσερα γωνιακά κομμάτια και ύστερα ολοκληρώνεις την επάνω σειρά. Στο κέντρο διαφαίνεται η γρίλια του ψυγείου, ο προβολέας, επάνω δεξιά το λογότυπο του Truck Trophy. Η ομάδα της Γερμανίας έχει φτιάξει το πλαίσιο και έχει τοποθετήσει μέσα σε αυτό τα βασικά κομμάτια. Ο Alex μουρμουρίζει σιγανά: «Πινακίδα κυκλοφορίας... Μπα, χρειαζόμαστε ένα κομμάτι με προβολέα.» Τρέμει από την ένταση, το χρονόμετρο τρέχει. Οι Ολλανδοί έχουν βάλει στο τραπέζι λιγότερα ασύνδετα κομμάτια. Η εικόνα έχει σχεδόν σχηματιστεί. «Έτοιμο!» Δώδεκα λεπτά και έξι δευτερόλεπτα, χρόνος-ρεκόρ! «Φίλε, είμαι καταϊδρωμένος», λέει ο Pascal.

Το Vindel Älven, ένα ποτάμι μήκους περίπου 400 χιλιομέτρων, που ξεκινά από τα νορβηγικά σύνορα και εκβάλλει στη Βαλτική, το καλοκαίρι είναι παράδεισος για τους ψαράδες. Τώρα, είναι η ιδανική «παιδική χαρά» για το Truck Trophy. Ενώ κάποιοι συγκεντρώνονται στα κομμάτια του παζλ, οι άλλοι οδηγούν και πάλι το Actros. Με αντοχή, κέφι και ανεπιθύμητες πιρουέτες εξασκούνται στην πλαγιολίσθηση και το σλάλομ.

Συγκέντρωση, τόλμη και σθένος.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο. Μέχρι στιγμής, μία γεμάτη μέρα, όμως οι αποστολές είναι ακόμα στην αρχή τους! Ο προβολέας «ρίχνει» στον τοίχο 30 λέξεις, όρους όπως GigaSpace, Driver‘s Inn, Fuel Duel, Active Brake Assist. Μετά, οι συμμετέχοντες έχουν στη διάθεσή τους στυλό και τρία λεπτά, για να γράψουν τους όρους. Όλοι τα καταφέρουν καλά!

Ακολουθεί το δείπνο, στο οποίο οι δώδεκα φιναλίστ πηγαίνουν κάνοντας πεζοπορία με χιονοπέδιλα και φακούς. Εκεί τους περιμένει η τελευταία άσκηση της ημέρας: ως συνοδηγός σε ένα αγωνιστικό όχημα, κερδίζει ο συμμετέχων που θα παραμείνει πιο ψύχραιμος σε μια περιπετειώδη και γρήγορη διαδρομή πάνω στον πάγο. Οι σφυγμοί του συνοδηγού μετρούνται. Η υψηλότερη τιμή είναι 191, νικητής με σφυγμό 92 είναι ο Andi από την Ελβετία – η τόλμη και το σθένος είναι χρήσιμες ιδιότητες!

Πατημασιές ζώων και σειρά διαδοχής.

Ώρα για μεσημεριανό. Οι δώδεκα φιναλίστ του Truck Trophy 2017 χρειάζονται δυνάμεις, αφού σειρά στο μεσημεριανό πρόγραμμα έχει το αυθεντικό σουηδικό κυνήγι θησαυρού – με σκι. Πέντε σταθμοί απαιτούν από τους συμμετέχοντες τις πιο διαφορετικές ικανότητες. Ποιος γνωρίζει για τη σειρά διαδοχής στη Σουηδία; Μόνο η ομάδα του Βελγίου, από τον Kevin και τον Kris αφαιρούνται βαθμοί στο παιχνίδι της αναγνώρισης πατημασιών ζώων. Ποιος τα πηγαίνει καλύτερα; Οι Πολωνοί έχουν ξεκάθαρα το προβάδισμα. Ο Lodewijk και ο Pascal κερδίζουν το διαγωνισμό με τους ήχους ζώων, ενώ ο Nico και ο Alex από τη Ρουμανία παίρνουν τους βαθμούς για την εκτίμηση ενός κιλού χιονιού. Οι οδηγοί επιστρέφουν καταϊδρωμένοι. Οι κάρτες έχουν ανακατευτεί ξανά, η διαφορά ανάμεσα στις ομάδες είναι ελάχιστη. Οι συμμετέχοντες έχουν ολοκληρώσει 8 από τις 14 αποστολές και όλοι τους διεκδικούν τη νίκη!

Και τώρα λίγη διασκέδαση: οι συμμετέχοντες φορούν τις στολές τους, βάζουν τα κράνη τους και οδηγούν με το σνόουμομπιλ για δυόμιση ώρες μέσα από το χειμερινό τοπίο της Λαπωνίας κατά τη δύση του ηλίου. Τι ευτυχία!

Φωτογραφίες: Sebastian Vollmert
Βίντεο: Martin Schneider-Lau