Hamburger Dom: στα παρασκήνια του μεγαλύτερου πάρκου ψυχαγωγίας του Βορρά

Ρεπορτάζ

Ατέλειωτη δουλειά για ατέλειωτη απόλαυση.

Παλιομοδίτικα καρουζέλ, υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης σε εντελώς απίθανα, υπερσύγχρονα παιχνίδια και πολύχρωμες λιχουδιές: στο Hamburger Dom, η ιστορία και το μοντέρνο συναντιούνται μέσα από τη διαχρονική απόλαυση. Αυτό γίνεται πραγματικότητα χάρη σε πολλά ικανά χέρια και στα φορτηγά υψηλής απόδοσης της Mercedes-Benz.


"Μέρα και νύχτα, με βροχή και χιόνι, η δουλειά έχει πάντα προτεραιότητα."

 – Gino Schütze, περιοδεύων επαγγελματίας στο Hamburger Dom


Σε λίγες μέρες, θα κατακλύσουν το χώρο οι χαρούμενες φωνές και οι εορτασμοί μικρών και μεγάλων. Ανάμεσα στα πολύχρωμα περίπτερα και τα καρουζέλ, ο αέρας θα μυρίζει μαλλί της γριάς, καβουρδισμένα αμύγδαλα και λουκάνικα. Σύγχρονες και παλιές επιτυχίες θα ανακατευτούν με τις φωνές των εκφωνητών, τις φωνές των επισκεπτών και το στρίγκλισμα των ελαστικών των συγκρουόμενων σε ένα ηχητικό χαλί.

Μέχρι να στηθούν όλοι πάγκοι και οι ατραξιόν για το χειμερινό Hamburger Dom στο Heiligengeistfeld στο St. Pauli, απομένουν να γίνουν ακόμα πολλά. Οι περίπου 250 περιοδεύοντες επαγγελματίες έχουν σχεδόν δύο εβδομάδες για να μετατρέψουν το χώρο μήκους 1,6 χιλιομέτρων σε μια εμπειρία για μικρούς και μεγάλους.



Ιπποδύναμη σε δράση.

Τέσσερις ημέρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ, ο Gino Schütze και ο πατέρας του Rudolf μαζί με τους πέντε Ρουμάνους εργάτες τους εργάζονται πυρετωδώς. Είναι η τρίτη μέρα που στήνουν και παρόλο που έχουν ήδη τοποθετηθεί κάποια μεγάλα τμήματα από το τρενάκι του τρόμου πλάτους 30 μέτρων, η ομάδα έχει ακόμα πολλή δουλειά στο εσωτερικό. Επιπλέον, ακόμα και αφού στήσουν, οι περιοδεύοντες επαγγελματίες πρέπει να συντηρούν και να καθαρίζουν πολλά εξαρτήματα και να αντικαθιστούν ελαττωματικές λάμπες. "Δεν κάθεσαι ποτέ", λέει ο Gino.

Απαραίτητα εργαλεία για το στήσιμο του "Κάστρου του Δράκουλα" από την οικογενειακή επιχείρηση είναι τα τρία κίτρινα φορτηγά Mercedes-Benz με τις καρότσες και τους γερανούς τους, που μπορούν να ανυψώνουν μέχρι 870 κιλά, και τα συνολικά τέσσερα ρυμουλκούμενα των φορτηγών. Όπως πολλοί περιοδεύοντες επαγγελματίες, έτσι και η οικογένεια του Gino "ορκίζεται" στα οχήματα με το αστέρι: "Είχαμε πάντα Mercedes, παλιότερα το μοντέλο 320 με 10 και 26 κυλίνδρους." Σήμερα, χρησιμοποιούμε ένα 1850 SK, ένα 1848 SK (και τα δύο χρονολογίας 1994) και ένα 1735 SK (χρονολογίας 1990). "Είναι τα εργαλεία της δουλειάς μας. Μπορεί να είναι λίγο παλιά, αλλά είναι άψογα συντηρημένα", λέει περήφανος ο 32χρονος.

Το ίδιο ισχύει για το τρενάκι του τρόμου, που κατασκευάστηκε το 1975 στο χέρι από μια εταιρεία καρουζέλ, αλλά στο μεταξύ ζωγραφίστηκε ξανά και εκσυγχρονίστηκε. Μάλιστα, στο γκαράζ της οικογένειας, στην πατρίδα της στο Ομπερχάουζεν, βρίσκεται – αποσυναρμολογημένο στα κομμάτια του – το παλιότερο τρενάκι του τρόμου στη Γερμανία από το 1923.


Όταν ο φόβος γίνεται απόλαυση: "Το Κάστρο του Δράκουλα".
Όταν ο φόβος γίνεται απόλαυση: "Το Κάστρο του Δράκουλα".

Περιοδεύοντες επαγγελματίες και οπαδοί της Mercedes εδώ και γενιές.

Η επιχείρηση των Schütze, η οποία βρίσκεται ήδη στην έβδομη γενιά, διαθέτει σήμερα δύο τρενάκια του τρόμου, με τα οποία μετακινούνται μεταξύ Φλένσμπουργκ και Μονάχου. "Έχουμε πάει και στο Λουξεμβούργο", τονίζει ο Gino. Ο δρόμος είναι καθημερινότητα για την οικογένεια. Το τι σημαίνει αυτό το μαθαίνει κανείς από νωρίς: ως παιδί, ο Gino έπρεπε να αλλάζει σχολείο κάθε εβδομάδα. "Από τη μία διαμορφώνεις χαρακτήρα και από την άλλη μεγαλώνεις ως αφεντικό", λέει ο Gino και συμπληρώνει με ένα πλατύ χαμόγελο: "Δύσκολα υπακούω σε εντολές."

Κλασική εκπαίδευση για περιοδεύοντες επαγγελματίες ασφαλώς δεν υπάρχει. Το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν, όπως και στην περίπτωσή του, συνήθως οι γονείς. "Ξέρουμε λίγο απ' όλα, αλλά μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, από τα ηλεκτρικά μέχρι τους κινητήρες και από τις ρόδες μέχρι τα γρανάζια."

Ο Gino μιλά μάλιστα και λίγα Ρουμανικά, τα οποία έμαθε μόνος του από τους συνεργάτες του. Δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κάνει άλλη δουλειά εκτός από περιοδεύων επαγγελματίας: "Μου αρέσει πολύ να κάνω τον κόσμο χαρούμενο, να ανακαλύπτω νέες πόλεις και να ζω νέες εμπειρίες." Αυτός είναι άλλωστε ένας από τους λόγους που εκείνος και η σύζυγός του, η οικογένεια της οποίας ήταν επίσης περιοδεύοντες επαγγελματίες, ελπίζουν ότι η τετράχρονη κόρη τους θα συνεχίσει κάποια στιγμή την οικογενειακή παράδοση.



Ρομαντικοί πειρατές στο St. Pauli.

Ο Wilfried Voß από το Λύνεμπουργκ είναι ακόμα ένας περιοδεύων επαγγελματίας που κληρονόμησε το επάγγελμα – με όλα όσα συνεπάγεται: "Έχω περάσει από τουλάχιστον 100 σχολεία." Ως νέος, ήθελε αρχικά να γίνει διακοσμητής, αλλά εντέλει αποφάσισε να κάνει κάτι δικό του. Όταν ο Wilfried ήταν 22 χρονών, τα αδέρφια του κι εκείνος ήθελαν να αγοράσουν οπωσδήποτε το δικό τους καρουζέλ. Όμως, δεν είχαν τα χρήματα και ο πατέρας τους ήταν αντίθετος. Παρόλ' αυτά, μπόρεσαν τελικά να πείσουν την τράπεζα να τους δώσει το δάνειο που χρειάζονταν για το "ιπτάμενο χαλί".



Οικογενειακή παράδοση με το αστέρι.

Σήμερα, ο 66χρονος οικογενειάρχης και πατέρας τριών ενήλικων παιδιών, από τα οποία οι δυο γιοι είναι επίσης περιοδεύοντες επαγγελματίες, διαχειρίζεται συνολικά τέσσερα μπαρ. "Ασφαλώς, και η κόρη μου βοηθάει τα σαββατοκύριακα", τονίζει ο Wilfried. Με το "Zum Störtebeker", το οποίο βρίσκεται απέναντι από την καντίνα με τους λουκουμάδες του αδερφού του, συνεχίζουν το ταξίδι της οικογενειακής παράδοσης στην έκτη γενιά.

Άμεση συνυφασμένη με αυτό είναι η προτίμησή τους προς τη Daimler: "Οδηγούμε αυτά τα οχήματα εδώ και 50 χρόνια, είχαμε ένα 180 Ponton, ένα Strich-8, μετά το 190, το 200, το 220, το 300 και το 280", λέει ο Wilfried. Στο γκαράζ του έχει μάλιστα και μια καλοδιατηρημένη παγόδα SL (χρονολογίας 1969). Παρόλ' αυτά, δεν συμφωνεί καθόλου με το κλισέ ότι οι περιοδεύοντες επαγγελματίες οδηγούν μεγάλα οχήματα με το αστέρι: "Εκτός από την παγόδα, έπρεπε όλα να εργαστούν." Πράγματι, στο Dom δύσκολα βλέπεις επαγγελματία με αυτοκίνητο χωρίς κοτσαδόρο. Wilfried: "Εδώ τα μεγάλα αυτοκίνητα δεν είναι για επίδειξη, αλλά για δουλειά."



Απαραίτητο: το 814 LK.

Να δουλέψει καλείται και το 23 ετών, αλλά καλά φροντισμένο μπλε 814 LK με τους 136 ίππους του, μεταφέροντας τον εξωτερικό χώρο του μπαρ "Zum Störtebeker" συνολικού βάρους 18 τόνων στα φεστιβάλ της βόρειας Γερμανίας. Ούτε ο Wilfried μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κάθεται χωρίς να κάνει τίποτα: "Εμείς δεν έχουμε ρεπό." Πριν από λίγο, χρειάστηκε να αντικαταστήσει 170 λαμπτήρες LED. Και μετά το στήσιμο πρέπει να καθαρίσει τα πάντα μέσα και έξω, να πλύνει όλα τα τζάμια και να σκουπίσει κάθε επιφάνεια. Όμως, τουλάχιστον το βράδυ, που ο Wilfried θα σταθεί μπροστά από το μπαρ του, στο φως των πολλών χιλιάδων LED του, τα μάτια του θα αστράφτουν από χαρά.



"Εδώ τα μεγάλα αυτοκίνητα δεν είναι για επίδειξη, αλλά για δουλειά."

– Wilfried Voß, περιοδεύων επαγγελματίας στο Hamburger Dom



Το προφίλ του Hamburger Dom.

Μαζί με το Michel, τη φιλαρμονική του Έλβα και το Reeperbahn, το Hamburger Dom αποτελεί ένα από τα εμβλήματα της χανσεατικής πόλης. Τρεις φορές το χρόνο, για τέσσερις εβδομάδες, το μεγαλύτερο ψυχαγωγικό πάρκο του βορρά φιλοξενείται στο Heiligengeistfeld και προσελκύει πλήθος επισκεπτών: το 2016 επισκέφτηκαν το Hamburger Dom περίπου 7,5 εκατομμύρια άνθρωποι, καθιστώντας το σημαντικό παράγοντα της οικονομίας. Τα καρουζέλ, οι λοταρίες, οι καντίνες, τα μπαρ, καθώς και άλλες ατραξιόν αποτελούν το λόγο ύπαρξης περίπου 250 επιχειρήσεων λούνα παρκ με συνολικά πάνω από 2.000 εργαζόμενους. Οι κυρίως μικρομεσαίες, οικογενειακές επιχειρήσεις βγάζουν τα προς το ζην περνώντας από γενιά σε γενιά.

Το ψυχαγωγικό πάρκο ξεκίνησε από το Speersort στο Mariendom zu Hamburg. Τον 11ο αιώνα, ήταν σύνηθες οι πλανόδιοι έμποροι να αναζητούν καταφύγιο από την κακοκαιρία του Αμβούργου στα παρεκκλήσια του καθεδρικού ναού. Από το 1900, τόπος διοργάνωσης είναι το Heiligengeistfeld, συνολικής έκτασης 20 εκταρίων, στο St. Pauli.


Ωραίο και στο σκοτάδι: Το Heiligengeistfeld φωταγωγημένο.


Φωτογραφίες: Christoph Börries

1 σχόλιο