Ο Jürgen Schaller διασχίζει τη Φραγκονία με ένα υποκατάστημα ταμιευτηρίου

Όπου και να στρέψεις το βλέμμα σου: Δάσος. Και ανάμεσα, κάθε λίγο και λιγάκι, λιβάδια και χωράφια. Μέσα από το μεγάλο παρμπρίζ του Atego, οι ερυθρελάτες, αριστερά και δεξιά του δρόμου, παγιδεύουν το βλέμμα με το πλούσιο πράσινο χρώμα τους. Ακριβώς μετά την έξοδο από το Wilhelmsthal, ο Jürgen Schaller πατάει το πεντάλ γκαζιού. Το αυτόματο κιβώτιο κατεβάζει μια σχέση. Από εδώ αρχίζει μια ανηφόρα μήκους δύο χιλιομέτρων μέσα από το δάσος της Φραγκονίας. Ο προορισμός του Jürgen είναι το μικρό χωριό Tschirn με κάτι περισσότερους από 500 κατοίκους. Ο πληθυσμός έχει μειωθεί από το 1990 κατά δέκα τοις εκατό σε αυτή την περιοχή στις παρυφές της βορειοανατολικής Βαυαρίας. Στο Tschirn μάλιστα, ακόμη περισσότερο.

Ο Jürgen στάθμευσε το Atego, ανοίγει τους υδραυλικούς βραχίονες και το καπό για το ΑΤΜ. Το αυτόματο μηχάνημα είναι μια από τις σημαντικότερες λειτουργίες – υπάρχει η δυνατότητα καταθέσεων και αναλήψεων. Μετά αποκτά ζωή το χωριό. Ένα μικρό λεωφορείο πλησιάζει – το συγκοινωνιακό μέσο της κοινότητας. Για να μπορείς να αντιμετωπίσεις τη φτωχή υποδομή, οφείλεις να βρίσκεις λύσεις.

Ξαφνικά δημιουργείται μια αγορά.

Έξι ηλικιωμένοι αποβιβάζονται και χαιρετούν τον Jürgen. Ένας φούρναρης από το διπλανό χωριό παρκάρει μερικά μέτρα παραπέρα. Αρχίζει να πουλάει ψωμιά από το πορτμπαγκάζ του. Ξαφνικά, το Tschirn αποκτά μια μικρή αγορά.

«Για πείτε μου, περάσατε καλά στο πανηγύρι;», ρωτάει την παρέα μια αποφασιστική ντόπια. Η εβδομαδιαία επίσκεψη του Jürgen είναι πάντα μια αφορμή για μια μικρή συνάντηση του χωριού. «Χωρίς το κινητό ταμιευτήριο δεν θα είχα σχεδόν καμία δυνατότητα για μετρητά», λέει η ηλικιωμένη. Καταφατικά νεύματα στον μικρό χώρο αναμονής, στον οποίο εκτός από τις τρεις καρέκλες υπάρχει επίσης ένας εκτυπωτής αποσπασμάτων κίνησης λογαριασμών και ένα τραπέζι για τη συμπλήρωση εμβασμάτων. Πίσω από μια γυάλινη πόρτα, στο γραφείο, έχει λάβει θέση ο Jürgen και μία άλλη κάτοικος του χωριού. Από εκεί ο Jürgen μπορεί να βλέπει λογαριασμούς και βιβλιάρια καταθέσεων μέσω μιας ασφαλούς σύνδεσης. Δεν μπορεί να δώσει μετρητά. Για αυτόν τον σκοπό υπάρχει έξω το ΑΤΜ. Ο Jürgen δεν έχει πρόσβαση στο εσωτερικό του. Μόνο η υπηρεσία ασφαλείας είναι σε θέση να το ανοίγει και να το γεμίζει. Γενικά, η ασφάλεια λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη. Το Atego παρακολουθείται μόνιμα μέσω GPS. Αλλά και τα συστήματα συναγερμού και η παρακολούθηση από κλειστό κύκλωμα δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από ένα κανονικό υποκατάστημα.

Τραπεζικός σύμβουλος και οδηγός φορτηγού.

Όλη αυτή η τεχνολογία φροντίζει για μεγάλο βάρος. «Το αρχικό σχέδιο ήταν να μείνουμε κάτω από τους 7,5 τόνους, αλλά κάποια στιγμή κατέστη σαφές: Δεν θα τα καταφέρουμε.» Ο Jürgen συμμετέχει στο έργο από το στάδιο της μελέτης, το 2014. «Ήταν μια φοβερή ευκαιρία να κάνω ξανά κάτι διαφορετικό μετά από 25 χρόνια.»

Ένα πράγμα όμως δεν το γλίτωσε: «Μόλις καταλάβαμε, ότι θα υπερβούμε τους 7,5 τόνους, εγώ και ο αντικαταστάτης μου για τις άδειες, δώσαμε εξετάσεις για το δίπλωμα της κατηγορίας C.» Σε ηλικία μετά τα 50. Τον Μάρτιο του 2015 πήραν και οι δύο το δίπλωμα, τον Απρίλιο ξεκίνησαν. «Μου αρέσει να οδηγώ αυτοκίνητα, αλλά έπρεπε να μάθω αρκετά, ιδίως τα τεχνικά πράγματα στο φορτηγό.»

Φωτογραφίες: Alex Kraus