Σε νυχτερινά δρομολόγια με μεγάλο βάρος: τα Arocs της Schick Group

Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι κάποτε θα εξελίσσονταν σε ρουτίνα … Μπορεί μεν οι 86 μεταφορές τέτοιου είδους να είναι αυτό που θα κάνει μέχρι το καλοκαίρι ο οδηγός βαρέων φορτίων της Schick Group από το Bad Kissingen, όμως παρόλα αυτά πάντα όλα είναι διαφορετικά. Όπως τώρα, στις 0.40 το βράδυ στο πάρκινγκ «Schwarze Pfütze» λίγο πριν από την είσοδο στον αυτοκινητόδρομο A71, όπου όλοι κατεβαίνουν ξανά από την καμπίνα και πρέπει να ελέγξουν τις βαριές αλυσίδες, να ασφαλίσουν και να σφίξουν το φορτίο. Είναι Μάρτιος, η προηγούμενη εβδομάδα έφερε τις πρώτες ζεστές μέρες της χρονιάς. Παρόλα αυτά, τώρα έχει ξανά τσουχτερό κρύο. Το χιονόνερο μαστιγώνει το πρόσωπο του Walter Kleinhenz.

Το πλήρωμα βιάζεται. Μέχρι τώρα λειτούργησαν όλα ομαλά. Όμως μέχρι το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης απομένουν άλλα 210 χιλιόμετρα. Το κατά τα άλλα θεοσκότεινο τμήμα της διαδρομής φωτίζεται από τα φώτα των οχημάτων με ένα απαλό πορτοκαλί χρώμα. Εδώ εγκαταλείπει το κομβόι το όχημα της τροχαίας, που τους συνόδευε στους εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους.

 – Walter Kleinhenz, οδηγός για βαριά φορτία στη Schick Group

«Ξεκινήσαμε στην ώρα μας, αυτό είναι ήδη σημαντικό», λέει ο Walter, ο οποίος πρέπει να έχει κατά νου τον χρόνο οδήγησής του. Γνωρίζει τη διαδρομή. Σήμερα όμως οι συνθήκες είναι πιο δύσκολες από ό,τι συνήθως: Το Arocs του ρυμουλκεί το προκατασκευασμένο στοιχείο σχήματος Υ των 37,5 τόνων, το οποίο κατασκευάστηκε στη μονάδα παραγωγής σκυροδέματος της Anton Schick GmbH + Co. KG. Το εξάρτημα αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο του νέου τερματικού 3 του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης. «Το βάρος του φορτίου δεν είναι το πρόβλημα. Το τραβάει πολύ άνετα το Arocs. Η πρόκληση είναι το πλάτος των 5,40 μέτρων. Πολλές φορές μπορεί να στενέψουν πολύ τα πράγματα», λέει ο Walter.

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος με το Arocs», λέει ο Walter. «Οι χώροι, η άνεση, η δύναμη – όλα είναι τέλεια.» Ακόμη κι αν προηγουμένως έριξε ξανά έναν υπνάκο – η κούραση είναι τώρα χαραγμένη στο πρόσωπό του. Η ασφάλιση του φορτίου, ξανά και ξανά να ανεβοκατεβαίνεις στην καμπίνα … Με την πάροδο του χρόνου νιώθεις την κούραση. «Δεν πηγαίνουμε απλώς μόνο από το A στο B. Αυτό το πράγμα πίσω ζυγίζει 37,5 τόνους, μόνο και μόνο στην τελευταία ασφάλιση φορτίου έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε.»

Ο Walter ρίχνει μια ματιά στην οθόνη MirrorCam στην αριστερή κολόνα Α. «Το σύστημα είναι για μας μια πραγματικά καλή βοήθεια. Όταν στρίβω με το τρέιλερ, περιστρέφεται και η εικόνα. Έτσι έχω πάντα ορατότητα μέχρι πίσω.»

Η δουλειά του οδηγού στο DNA.

Η διαδικασία είναι αυτές τις εβδομάδες η εξής: Το απόγευμα, μια ομάδα της Schick Group φορτώνει με μια γερανογέφυρα τα στηρίγματα σχήματος Y στα τετραξονικά επικαθήμενα. Έτοιμα φορτωμένα, τα δύο Arocs είναι στη συνέχεια σε ετοιμότητα μπροστά από το εργοστάσιο. Στις 11 το βράδυ συναντιούνται οι οδηγοί. Ξανά ασφάλιση φορτίου και έλεγχος αναχώρησης. Στις 12 τα μεσάνυχτα έρχεται η τροχαία, το κομβόι ξεκινάει. Γύρω στις 4 το πρωί φτάνει στο αεροδρόμιο. Μετά διάλειμμα μέχρι το πρωί, όταν αρχίζει η εκφόρτωση από τους γερανούς που υπάρχουν εκεί. Στη συνέχεια επιστροφή στο Bad Kissingen και όλα ξανά από την αρχή.

Ο Walter είναι τώρα έτοιμος για αναχώρηση. Πριν από την απασχόλησή του ως οδηγός βαρέων φορτίων δούλευε σε «κανονικά» δρομολόγια σε εργοτάξια: «Η οδήγηση φορτηγών είναι μέσα μου. Από τότε που γεννήθηκα. Ο πατέρας μου ήταν όλη του τη ζωή οδηγός φορτηγών. Από τα 13 μου έκανα ήδη ελιγμούς με φορτηγά στο προαύλιο της εταιρείας. Αρχίζοντας μετά να μεταφέρεις φορτία με μεγάλο πλάτος και μεγάλος μήκος, αρχίζει αυτή η σπίθα η οποία γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Είναι ένα φοβερό πράγμα.»

Συνολικό βάρος έλξης 66,5 τόνων.

Το κομβόι έχει τώρα μπροστά του μια παρατεταμένη ανηφόρα. Τα πίσω φώτα του μπροστινού συνοδευτικού οχήματος απομακρύνονται. Ο Walter αισθάνεται τώρα το συνολικό βάρος έλξης των 66,5 τόνων. «Εδώ πρέπει να επιταχύνω, άλλωστε πρέπει να ακολουθήσουμε.» Το δεξί του πόδι πατάει απαλά το πεντάλ γκαζιού. Τα 390 kW του τράκτορα φέρουν ξανά χωρίς δυσκολία το Arocs στη θέση του. Και το δεύτερο Arocs στο κομβόι καλύπτει την απόσταση.

Εν τω μεταξύ, το κομβόι έχει στρίψει από τον αυτοκινητόδρομο A3 στον A5 με κατεύθυνση τη Βασιλεία. Μπροστά τους είναι το δυσκολότερο τμήμα της διαδρομής και σήμερα, φορτωμένοι με προκατασκευασμένα στοιχεία σχήματος Υ της πιο βαριάς κατηγορίας, τα πράγματα στενεύουν ξανά πάρα πολύ λόγω του εργοταξίου. Ο Walter τοποθετεί τον ασύρματο στη βάση. Το Arocs επιβραδύνει και μπαίνει στη μονή λωρίδα. Ο Walter δείχνει τις οθόνες του MirrorCam. Αριστερά και δεξιά απομένουν πλέον μόνο 15 εκατοστά από τους τσιμεντότοιχους. Μέχρι την αναχώρηση απαιτείται απόλυτη συγκέντρωση. Το κομβόι προχωράει προσεκτικά πολύ αργά. Τώρα είναι 3.50 το πρωί. Εδώ, στο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου ανατολικά του αεροδρομίου, έχει συνήθως πάρα πολύ κίνηση. Τώρα όμως ακόμη κι εδώ τα πράγματα είναι σχετικά ήσυχα. Αυτό είναι καλό για το πλήρωμα. Τα οχήματα φτάνουν τώρα στην είσοδο του εργοταξίου. Τα κατάφεραν. Για άλλη μία φορά.

Στο αεροδρόμιο φυσάει ένας πολύ κρύος αέρας. «Δεν έχουμε επιλογή, πρέπει να βγούμε ξανά έξω, να αφαιρέσουμε την ασφάλιση του φορτίου και τον φωτισμό. Μετά μπορούν να αναλάβουν την εκφόρτωση οι συνάδελφοι από το συνεργείο τοποθέτησης προκατασκευασμένων στοιχείων. Έτσι τουλάχιστον έγινε χτες.» Άρα, μήπως τελικά όλα είναι όντως μια ρουτίνα; Ο Walter γελάει και οδηγεί πολύ αργά τον συρμό στο εργοτάξιο. «Όχι, παρόλα αυτά δεν μπορούμε να μιλάμε για ρουτίνα.»

Φωτογραφίες: Alexander Kraus
Βίντεο: Martin Schneider-Lau