4-Xtremes – 22o Μέρος: Συναρπαστικές ιστορίες και αναπάντεχα γεγονότα στην Τυνησία

Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς για την Τυνησία είναι ένα άγονο τοπίο. Και δικαίως, αφού η Σαχάρα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος αυτής της χώρας. Παρόλ' αυτά, η Τυνησία είναι πλούσια σε εναλλαγές!

Αρχικά, το τοπίο δεν είναι καθόλου άγονο. Ένα μεγάλο μέρος του Βορρά είναι καταπράσινο. Πρακτικά κάθε τετραγωνικό μέτρο καλλιεργείται. Εάν πας νότια, διασχίζεις μια οροσειρά και το τοπίο γίνεται πιο άγονο και πιο αμμώδες. Όμως, ακόμη και έτσι δεν μιλάμε για έρημο.

Μοτοποδήλατα και αιγοπρόβατα σε ιστορικούς χώρους.

Σε αυτήν την ημιάγονη περιοχή βρίσκεται ο Αρχαιολογικός Χώρος της Ντούγκα. Τα απομεινάρια της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης έχουν εν μέρει αποκαλυφθεί και διατηρηθεί σε καλή κατάσταση. Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, περπατάμε ανάμεσα στα ερείπια – και μένουμε έκπληκτοι καθώς μας πλησιάζουν κάποιοι ντόπιοι με μοτοποδήλατα. Συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τους πανάρχαιους δρόμους. Συν τους βοσκούς που βγάζουν βόλτα τα πρόβατά τους στα ερείπια.

Ο δρόμος προς τον Νότο μας οδηγεί μέσα από χωριά όπου οι δρόμοι στενεύουν – και μάλιστα πολύ τις ημέρες που λειτουργεί η αγορά. Όμως, οι ντόπιοι έχουν υπομονή. Όλοι κινούνται με αργό ρυθμό, κάνουν στην άκρη εναλλάξ και έτσι δεν υπάρχει άγχος.

Διαρκώς υπό έλεγχο.

Εξίσου χαλαρές είναι και οι συναντήσεις μας με τους ένστολους: σχεδόν κάθε δεύτερη νύχτα μας επισκέπτεται η τουριστική αστυνομία, ενίοτε με τη συνοδεία στρατιωτικών. Οι αξιωματικοί σημειώνουν τα στοιχεία μας και μας ρωτούν από πού ερχόμαστε και πού θέλουμε να πάμε. Στις μεγάλες διασταυρώσεις υπάρχουν κάμερες παρακολούθησης και η παρουσία του στρατού είναι έντονη. Τουλάχιστον, οι επαφές μας με τους αξιωματούχους είναι πάντα φιλικές.

Κάτι που δεν γνωρίζαμε στο παρελθόν: στην Τυνησία, μπορεί κανείς να επισκεφτεί αρκετές από τις τοποθεσίες των γυρισμάτων της σειράς ταινιών «Ο Πόλεμος των Άστρων». Μία από αυτές βρίσκεται νοτιοδυτικά, όπου η στέπα έχει γίνει ένα με τη Σαχάρα. Κοντά στην ιζηματογενή λεκάνη Chott el Gharsa έχουν ανεγερθεί στο πουθενά κτίσματα από λάσπη με θολωτές στέγες. Ανάμεσά τους, υψώνεται στον ουρανό κάποιου είδους κεραία. Καλώς ήρθατε στον οικισμό Mos Espa, ένα από τα σκηνικά της ταινίας «Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο I – Η αόρατη απειλή»! Εάν και δεν είμαστε πολύ φανατικοί, εντυπωσιαστήκαμε.

Η τύχη του εξερευνητή στο εθνικό πάρκο.

Λίγο πιο ανατολικά βρίσκεται το εθνικό πάρκο Dghoumès. Η περιοχή ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο για την προστασία ενός οικοσυστήματος με φυτά και ζώα, όπως αυτά που χαρακτηρίζουν την τυνησιακή Σαχάρα. Το φαράγγι στις παρυφές του πάρκου μπορεί κανείς να το διασχίσει με ένα τετρακίνητο όχημα όπως το Axor μας. Θεωρητικά. Μπαίνουμε λίγο μέσα και αποφασίζουμε ότι κάποια σημεία ίσως είναι υπερβολικά στενά.

Μια συνετή απόφαση για την οποία ανταμειβόμαστε: με όρυγες. Τα ζώα με τα εξαίσια κέρατα είχαν σχεδόν εξαφανιστεί από τον αραβικό χώρο πριν από μερικές δεκαετίες. Σήμερα, έχουν εγκατασταθεί ξανά σε ορισμένες περιοχές, ανάμεσα στις οποίες το σημερινό εθνικό πάρκο Dghoumès. Έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε, ακόμη και να φωτογραφίσουμε ένα κοπάδι των όλο και πιο σπάνιων τετράποδων.

Εκδρομή offroad, η δεύτερη.

Επόμενη στάση είναι η Douz, η πύλη προς την έρημο. Εδώ, μια αμμοθύελλα μας αναγκάζει να διακόψουμε μια εκδρομή offroad στους αμμόλοφους – εκείνη για την οποία σας διηγηθήκαμε την τελευταία φορά. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να μείνουμε στο κάμπινγκ και να περιμένουμε να περάσει.

Όταν ο ουρανός γίνεται πάλι γαλανός, ξεκινάει το 2ο μέρος της εκδρομής offroad! Το Axor ανταποκρίνεται χαλαρά στην πρόκληση. Το κοντό μεταξόνιο και η μεγάλη απόσταση από το έδαφος αφήνουν αρκετό χώρο κάτω από το κιβώτιο διανομής, για να μπορέσει το όχημα να διαχειριστεί ακόμη και τους μικρούς, μυτερούς αμμόλοφους. Σημαντικό ρόλο παίζει και η μικρότερη πίεση ελαστικών – έχουμε επιλέξει τα τρία bar. Επίσης, ανάλογα με το εμπόδιο, πρέπει να ενεργοποιούμε τα μπλοκέ διαφορικά ή τον υποπολλαπλασιασμό – ή συχνά και τα δύο ταυτόχρονα.

Με πεντακάθαρα φώτα.

Μαζί με τους Γερμανούς φίλους μας που ακολουθούν με το Zetros κατασκηνώνουμε στο φρούριο Ksar Ghilane. Εδώ, σε ένα κάστρο από τη ρωμαϊκή εποχή, στη μέση μίας έκτασης με αμμόλοφους, πολύ μακριά από τον πολιτισμό, συνειδητοποιούμε ότι σπάνια έχει κανείς την τύχη να δει τόσα αστέρια στον ουρανό.

Πηγαίνουμε ανατολικά και φτάνουμε στο Ksar Ouled Soltane: ένα συγκρότημα χτισμένο από φυσικές πρώτες ύλες και αποτελούμενο από αλλεπάλληλες σιταποθήκες. Μέχρι τον 20ο αιώνα, το συγκρότημα κατοικούταν από Βερβέρους. Μερικές δεκαετίες αργότερα, οι δημιουργοί της ταινίας «Ο Πόλεμος των Άστρων» το μετέτρεψαν σε μια τοποθεσία του φανταστικού πλανήτη Τατουίν – που πήρε το όνομά του από την κοντινή πόλη Τατάουιν.

Φωτογραφίες: 4-Xtremes