καραόκε δίπλα στην τεχνητή λίμνη και θαλασσοταραχή για το περιπετειώδες ζευγάρι από την Ελβετία – 3ο μέρος

Η ώρα είναι 19.30 και καθόμαστε στο διαμέρισμά μας στους 30 βαθμούς Κελσίου. Ο ουρανός είναι πεντακάθαρος. Εδώ και μέρες έχει σταματήσει να βρέχει και η ένδειξη υγρασίας είναι στο "low" – μία ωραία πρόγευση για τη διαδρομή μέσα από την έρημο. Βρισκόμαστε στην Άγκυρα, στην Τουρκία, και έχουμε σταθμεύσει το Axor μας μπροστά από ένα ξενοδοχείο. Στην ύπαιθρο έχουμε βρει πολύ ωραιότερα μέρη να διανυκτερεύσουμε από ό,τι εδώ. Αναμφισβήτητα, όμως, στην πόλη το ζήτημα της ασφάλειας γίνεται πιο σημαντικό. Επιπλέον, έχουμε σύνδεση Wi-Fi.

Μέχρι στιγμής, έχουμε κάνει περίπου 3.600 χιλιόμετρα. Ξεκινήσαμε από την Ελβετία και περάσαμε από Ιταλία, Σλοβενία και Κροατία. Έπειτα – μετά από ένα σύντομο πέρασμα από Βοσνία – πήγαμε Μαυροβούνιο, Αλβανία, Ελλάδα και τώρα Τουρκία. Το Axor και η τεχνολογία στο διαμέρισμα λειτουργούν όπως πρέπει. Μέχρι τώρα, χρειάστηκε να αλλάξουμε μόνο ένα λαμπτήρα σε έναν προβολέα. Αλλά ήταν τουλάχιστον δεκαετίας. Φουλάραμε με καύσιμο μία φορά στη Σλοβενία και δεν χρειάστηκε να αναζητήσουμε ξανά πρατήριο καυσίμων πριν την Τουρκία. Ακόμα και το ρεζερβουάρ AdBlue είναι ακόμα μισογεμάτο.

Ημερήσιες αποστάσεις από 100 έως 500 χιλιόμετρα.

Οι ημερήσιες αποστάσεις κυμαίνονται από 100 έως 500 χιλιόμετρα. Εξαρτώνται από το πόσο βατός είναι ο δρόμος ή, για παράδειγμα, εάν έχουμε χρόνο αναμονής στα σύνορα. Ή εάν χρειάζεται να βρούμε ATM ή να συμπληρώσουμε νερό. Και φυσικά από τα αξιοθέατα που υπάρχουν στη διαδρομή!

Το πρώτο highlight του ταξιδιού ήταν η Κροατία: άγονες ακτές, εύφορες πεδιάδες, άγρια βουνά με λίμνες και ιστορικές πόλεις – τα είχε όλα. Ακόμα και μια φοβερή συνάντηση με ντόπιους: είχαμε βρει ένα ωραίο μέρος δίπλα σε μια τεχνητή λίμνη, όταν πλησίασαν δύο αυτοκίνητα με πέντε άτομα. Μας ρώτησαν εάν μπορούσαν να ψήσουν δίπλα μας. Τελικά, εμφανίστηκαν δεκάδες αυτοκίνητα και έγινε ένα τεράστιο πάρτι με λουκάνικα, μπίρες και καραόκε – με τη σύνδεσή 230 V δώσαμε ρεύμα στα ηχεία. Συνεννοούμασταν μεταξύ μας – σχεδόν όπως παντού – με τη γλώσσα του σώματος. Στο τέλος, μας είπαν να σταματήσουμε ξανά όταν θα επιστρέφουμε, για να συνεχίσουμε το πάρτι.

Στην Αλβανία, η αίσθηση του ταξιδιού ήταν εκπληκτική. Επισκεφτήκαμε ερείπια, κατασκηνώσαμε σε ανεμώδεις παραλίες και ανακαλύψαμε απομονωμένες, ιαματικές πηγές. Μας άρεσε ιδιαίτερα η ενδοχώρα: χωριά στα οποία σπάνια συναντάς τουρίστες, στενοί δρόμοι, άγονα βουνά πάνω από πράσινους λόφους, στιφάδο για φαγητό. Όλα πολύ πρωτόγονα. Επιπλέον, μας δόθηκε απλόχερα η ευκαιρία να δούμε τα πάντα: επειδή οι δρόμοι γίνονταν όλο και πιο στενοί και πιο ανώμαλοι και ακόμα και οι κεντρικοί δρόμοι ήταν χωματόδρομοι, η μέση μας ταχύτητα στην Αλβανία δεν ξεπέρασε τα 44 χιλιόμετρα την ώρα.

Fotos: 4-Xtremes