Οδοιπορικό στο νέο Δρόμο του Μεταξιού

Μετά από πολλά χιλιόμετρα πίσω στον αυτοκινητόδρομο, βλέπουμε δίπλα στο δρόμο ένα μοντέλο πυραύλου από το οποίο καταλαβαίνουμε ότι πλησιάζουμε στο διαστημικό σταθμό του Τζιντσάνγκ – τον μεγαλύτερο στην Κίνα. Από εδώ, το 1970 η Κίνα εκτόξευσε τον πρώτο δορυφόρο της στο διάστημα, ξεκινώντας την πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση της και εγκαινιάζοντας το διαστημικό της σταθμό.

Σε αυτήν την περιοχή, για 37 χιλιόμετρα του αυτοκινητόδρομου, απαγορεύεται αυστηρά η στάση και η λήψη φωτογραφιών. Κανένα πρόβλημα για εμάς. Ούτως ή άλλως, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!

Έλλειψη ντίζελ.

Κοντεύουμε να "μείνουμε" από καύσιμο – κανένα από τα πρατήρια καυσίμων πάνω στον αυτοκινητόδρομο δεν είναι ανοιχτό. Ρωτάμε πώς να πάμε στην πλησιέστερη πηγή ντίζελ και οδηγούμαστε ακόμα πιο βαθιά στην έρημο σε ένα νέο δρόμο, με μία λωρίδα. Εντέλει, φτάνουμε σε ένα εργοτάξιο, στο οποίο ένα φορτηγό κλείνει το δρόμο. Καθώς ζητάμε ευγενικά να κάνει στην άκρη για να περάσουμε, ένας εργάτης ανεβαίνει στον εκσκαφέα και μας κλείνει κι άλλο το δρόμο. Η απίστευτη απαίτηση του συνεργείου: για τρεις ημέρες πρέπει να βοηθήσουμε στα οδικά έργα.

Μπλόκο.

Ασφαλώς και δεν θα το κάνουμε! Οι Κινέζοι οδηγοί της ομάδας μας συζητούν με τους εργάτες χειρονομώντας. Αφού το μπλόκο δεν σπάει, αποσυρόμαστε στα Actros μας. Κατά το σούρουπο αποφασίζουμε να "ξεφύγουμε" με την όπισθεν. Αποτυγχάνουμε, αφού μας κλείνει το δρόμο ένα άλλο όχημα. Η κατάσταση παραμένει ίδια.

Έχει ήδη νυχτώσει, όταν πίσω μας βλέπουμε προβολείς. Ξεπροβάλλει ένα τζιπ, κατεβαίνουν αστυνομικοί και μας ζητούν τα χαρτιά μας. Οδηγούμαστε σε ένα αστυνομικό τμήμα. Μετά από πολύωρες συζητήσεις, μας αφήνουν τελικά να συνεχίσουμε το δρόμο μας. Τώρα το μόνο που μας μένει είναι να βρούμε βενζινάδικο. Η ένδειξη καυσίμου, όμως, σε ένα από τα οχήματα είναι ήδη στη ρεζέρβα. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται το πλησιέστερο βενζινάδικο.

Πάτησε εδώ, για να βγεις από το RoadStars και να μάθεις περισσότερα για το Google Maps: Χάρτης στο Google Maps

Άδεια ρεζερβουάρ.

Με τύχη φτάνουμε στη διασταύρωση κοντά στο Χάμι Σίτι, όπου ο καινούριος αυτοκινητόδρομος G7 συναντά τον παλιό G312. Μπαίνουμε στον πρώτο σταθμό εξυπηρέτησης, τη στιγμή που τα "στεγνά" ρεζερβουάρ του κόκκινου Actros κάνουν τον κινητήρα να "λυγίσει". Στην προσπάθεια να μετακινήσουμε το όχημα, δεν παίρνει πια μπροστά. Αύριο θα πρέπει να σκεφτούμε κάτι.

Συντήρηση στην ύπαιθρο.

Μετά τη νυχτερινή ανάπαυση, που του άξιζε και με το παραπάνω, πηγαίνουμε το πράσινο Actros στο πρατήριο καυσίμων και το φουλάρουμε. Με τη βοήθεια μιας παλιάς μάνικας κήπου, μεταφέρουμε το ντίζελ στα άδεια ρεζερβουάρ του κόκκινου Actros. Με την αντλία χειρός του κινητήρα γεμίζουμε το σύστημα καυσίμου, ενεργοποιούμε τη μίζα και βάζουμε μπροστά τον κινητήρα.

4η ημέρα: Αλλαγή ελαστικών με τον κινεζικό τρόπο.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά: κατά τον έλεγχο πριν την αναχώρηση σε ένα σημείο ελέγχου, διαπιστώνουμε βλάβη σε ένα ελαστικό του μπλε Actros. Έτσι, σε ένα σταθμό εξυπηρέτησης, αναθέτουμε την αλλαγή των ελαστικών σε δύο Κινέζους μηχανικούς. Στη μέση της υπαίθρου ξεμοντάρουν τα παλιά ελαστικά με βαριοπούλα και σιδηρολοστό και μοντάρουν με το χέρι τα καινούρια. Η όλη διαδικασία διαρκεί μόλις 20 λεπτά. Ζυγοστάθμιση των ελαστικών και ροπόκλειδο;

Μπα.Φτάνουμε λίγο πριν την πόλη του Τούρπαν και στήνουμε το κατάλυμά μας.

"Βουρ" για τα σύνορα.

Είναι πλέον καιρός να βγούμε από την Κίνα. Όπως διαπιστώνουμε, οι πινακίδες μας ισχύουν μόνο για τρεις μέρες ακόμα. Εάν δεν καταφέρουμε να περάσουμε τα σύνορα σε αυτό το διάστημα, ο μαραθώνιος για την έκδοση των πινακίδων πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή. Διαφορετικά, θα πρέπει να μεταφέρουμε τα φορτηγά μας πέρα από τα σύνορα πάνω σε χαμηλές πλατφόρμες.

Μέσω της επαρχίας του Σιντσιάνγκ κατευθυνόμαστε γρήγορα προς τα δυτικά. Πριν το βραδινό φαγητό, αγοράζουμε φρούτα σε μια τοπική αγορά και βγάζουμε φωτογραφίες με περίεργους, διαχυτικούς πωλητές.

Το επόμενο πρωί, ξεκινά το τελευταίο σκέλος της διαδρομής μας στην Κίνα. Σε ύψος 2.000 μέτρων, απολαμβάνουμε το διάλειμμά μας δίπλα στην καταγάλανη λίμνη του Sayram με το εντυπωσιακό φόντο από βουνά. Εκεί ψηλά διακρίνουμε τα Γιουρτ των Ουιγούρων, μιας μουσουλμανικής μειονότητας, που έχει ριζώσει σε αυτήν την περιοχή της Κίνας εδώ και αιώνες και εκτρέφει πρόβατα και αγελάδες.

Πρέπει να συνεχίσουμε για το Khorgas. Το απόγευμα φτάνουμε στα σύνορα, όπου σταθμεύουμε τα οχήματα στο χώρο του τελωνείου.

Ταξίδι στον χρόνο.

Στην καζαχική πλευρά του Khorgas αισθανόμαστε σαν να έχουμε μεταφερθεί στην παλιά, σοβιετική εποχή. Η αγροτική περιοχή είναι διάσπαρτη από χωριουδάκια και ισόγειες κατοικίες. Στους δρόμους τριγυρίζουν αγελάδες, πρόβατα και κατσίκια. Μας προσπερνά μια άμαξα με παιδιά – η ζωή στην επαρχία.

Στο Charyn Canyon.

Εδώ ισχύουν συγκεκριμένοι χρόνοι οδήγησης που πρέπει να τηρούνται, έτσι κάνουμε μια στάση στο Charyn Canyon, το "Γκραν Κάνυον" του Καζακστάν. Δυστυχώς, ο δρόμος που κατεβαίνει προς το φαράγγι δεν είναι προσπελάσιμος από τους τράκτορές μας. Μένουμε λίγο ακόμα για να βγάλουμε μερικές εκπληκτικές, αναμνηστικές φωτογραφίες και να ξεμουδιάσουμε.

Πάτησε εδώ, για να βγεις από το RoadStars και να μάθεις περισσότερα για το Google Maps: Χάρτης στο Google Maps

Φωτογραφίες: Eberhard Joos