Ειδικές υπερκατασκευές: ο Reinhard Windbichler και το Arocs 3363

Όχημα & Τεχνολογία

Ο εξολοθρευτής ξύλων.

Ο Reinhard Windbichler δίνει μικρή σημασία σε κλαδιά, κορμούς και κόμες. Η αποστολή του: η παραγωγή τεμαχιδίων ξύλου. Το φορτηγό του: ένα Arocs 3363 με πολύ ιδιαίτερη υπερκατασκευή.

Με δύο μοχλούς, ο Reinhard Windbichler χειρίζεται τη λαβίδα του Arocs του.


Με την ταινία "Εξολοθρευτής", ο σκηνοθέτης James Cameron έφερε την επανάσταση στο χώρο των ταινιών επιστημονικής φαντασίας το 1984. Η ειπωμένη με ευρηματικό τρόπο ιστορία ενός ταξιδιού στο χρόνο συνδύαζε έξυπνη κριτική της τεχνολογίας με εντυπωσιακές σκηνές δράσης, ειδικά εφέ και μία δόση ειρωνείας. Για την τελευταία, υπεύθυνος ήταν, με λίγα λόγια στο σενάριο αλλά εξαιρετικά πολλούς μυς, ο Arnold Schwarzenegger. Ποιος δεν γνωρίζει την περίφημη φράση του από τη δεύτερη ταινία του "Εξολοθρευτή": "Hasta la vista, baby!" Παρά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας, κυκλοφόρησαν μερικά σίκουελ. Όλως παραδόξως, ένα από αυτά δεν προβάλλεται στον κινηματογράφο, αλλά στο Brixental, μόλις δύο χιλιόμετρα δυτικά του Κίτσμπουελ, της Μέκκας των χειμερινών σπορ του Τιρόλο.

Εκεί ψηλά στο Sonnberg, μετά τον ξενώνα του Ottenhof και αντικριστά στο Hohe Salve, ο Reinhard Windbichler σηκώνει μεγάλες ποσότητες σκόνης με τον "εξολοθρευτή ξύλων" του. Παρόλ' αυτά, ο 39χρονος Τιρολέζος δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσει, όπως ο "Cyborg" Schwarzenegger, τον πιστό στρατιώτη της ανθρωπότητας Kyle Reese. Πάντως, το ξύλο ελάτου είναι ένας αντίπαλος που δεν θα πρέπει να υποτιμάται: κλαδιά, κορμοί και κόμες σφηνώνονται και πιάνονται το ένα μέσα και πάνω στο άλλο.



Αποδίδει μακροπρόθεσμα αυτή η στρατηγική; Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τη χαλύβδινη λαβίδα στην υπερκατασκευή γερανού. Κορμοί και κλαδιά, το ένα μετά το άλλο, οδηγούνται μέσα στον τεμαχιστή ξύλων πάνω στο Arocs 3363, και ό,τι μπαίνει από το μπροστινό μέρος, μέσω της τράπεζας και του κυλίνδρου τροφοδοσίας, ξαναβγαίνει μετά από λίγα δευτερόλεπτα με μεγάλη ορμή από το πίσω μέρος, ως τεμαχίδιο ξύλου μέσα από τη χοάνη. Το υψηλής αποδοτικότητας σύστημα λεπίδων και μαχαιριών μπορεί να διαχειριστεί, σύμφωνα με τον κατασκευαστή, έως και 200 κυβικά μέτρα την ώρα – ποσότητα που αντιστοιχεί σε περίπου τέσσερα με πέντε υπερ-γεμάτα φορτηγά. "Το μηχάνημα είναι "σκυλί"", λέει ο διευθυντής της εταιρείας Adam Aigner. "Άπαξ και ξεκινήσει, δεν σταματά!"



Η τροφοδοσία ενέργειας στη μηχανή τεμαχισμού ξύλου της Mus-Max – με πλάτος τροφοδοσίας 114 εκατοστά και ύψος τροφοδοσίας 75 εκατοστά – γίνεται απευθείας από το δυναμολήπτη του κινητήρα του φορτηγού, με ένα μοναδικής σχεδίασης μηχανισμό αναστροφής κίνησης με σύστημα ψύξης. Αντ' αυτού, οι περισσότεροι ανταγωνιστές χρησιμοποιούν τρεις μηχανισμούς μετάδοσης κίνησης, που, όμως, συνεπάγονται προβλήματα ψύξης και συνήθως μειωμένο βαθμό απόδοσης, δηλαδή, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Reinhard Windbichler.

Σας πιλότος μαχητικού αεροσκάφους, ο Τιρολέζος κάθεται στην περιστρεφόμενη πολυθρόνα του συνοδηγού της καμπίνας του. Με κοφτές, ρέουσες κινήσεις, χειρίζεται γερανό και βραχίονα με τη βοήθεια δύο μοχλών και την τροφοδοσία με ένα πεντάλ. Αριστερά στο οπτικό πεδίο του, μια οθόνη τον ενημερώνει για τον αριθμό στροφών, την ταχύτητα τροφοδοσίας και το χρόνο λειτουργίας. Μπροστά του, ο τεμαχιστής τραντάζει έντονα το φορτηγό, όμως ο "εξολοθρευτής ξύλων" δεν πτοείται ακόμα και από ογκώδεις κορμούς.

Από αυτήν την άποψη, το μηχάνημα έχει κάτι κοινό με τον Adam Aigner. Όσο μεγαλύτερη η πρόκληση, τόσο μεγαλύτερος ο ζήλος του. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ο άντρας από το Kössen έπρεπε να αποφασίσει αν θα εγκαταλείψει το επάγγελμα του αγρότη ή αν θα "παλέψει" μόνος του σε μια συγκυρία που οι τιμές του γάλακτος μειώνονταν συνεχώς. Ο αγρότης έβαλε "Χ" στον επαγγελματικό τίτλο του, συνδύασε το προσωπικό του Fendt 930 Vario την άνοιξη του 2007 με έναν τεμαχιστή ξύλων και άρχισε να ασχολείται με την παραγωγή τεμαχιδίων ξύλου.


Όπως στον "Εξολοθρευτή", τα δέντρα πιάνονται από την αρπάγη και μετά τεμαχίζονται.


Δύο χρόνια αργότερα, ο Aigner αγόρασε το πρώτο του φορτηγό, ένα μεταχειρισμένο Actros. Σήμερα, ο στόλος οχημάτων περιλαμβάνει έως και επτά μονάδες. Ο Τιρολέζος, ως άνθρωπος της δράσης, συμμετέχει ενεργά στην εταιρεία του μέχρι και σήμερα – στις καθημερινές δραστηριότητες, αλλά και στη μετασκευή των οχημάτων, η οποία γίνεται εσωτερικά στην εταιρεία.

Είναι εσωτερική μετασκευή της εταιρείας και το νέο Arocs;"Ασφαλώς", λέει ο Adam Aigner και χαμογελάει πονηρά. "Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από μένα πώς φαντάζομαι το μηχάνημα εργασίας. Επίσης, για ποιο λόγο να ξοδεύω πολλά χρήματα για την τοποθέτηση της υπερκατασκευής και τη μετασκευή, όταν μπορούμε να το κάνουμε εμείς στην εταιρεία αξιοποιώντας την εμπειρία τριών τέτοιων μετασκευών;" Ακούγεται λογικό.

Παρόλ' αυτά: η αφαίρεση ενός τετάρτου της καμπίνας με τροχιστική μηχανή από ένα ολοκαίνουριο Arocs δεν είναι ένα εγχείρημα που μπορεί να φέρει σε πέρας οποιοσδήποτε. Τώρα, ο Adam Aigner δεν γελάει απλώς, αλλά λάμπει από χαρά: "Ασφαλώς είναι δύσκολο, αφού ένα τέτοιο όχημα κοστίζει πολλά λεφτά." Έπρεπε να αφαιρεθεί το μεγαλύτερο μέρος του πίσω τοιχώματος, το κρεβάτι και το δεξί πλευρικό τοίχωμα και να τοποθετηθούν μία πλατφόρμα, ηλεκτρονικά εξαρτήματα και μια κάμερα. Το κάθισμα του συνοδηγού περιστράφηκε, πίσω από την καμπίνα οδηγού τοποθετήθηκε ένας γερανός και ακριβώς από πίσω ο τεμαχιστής ξύλων. Οι εργασίες διήρκεσαν έξι εβδομάδες. Το τζάμι για αεροσκάφη πάχους δώδεκα χιλιοστών εξασφαλίζει πλέον τέλεια περιμετρική ορατότητα, αλλά και εργασία χωρίς σκόνη και θόρυβο. "Και αυτό ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών", επιβεβαιώνει ο Reinhard Windbichler.


Ψηλά στο Sonnberg, το Arocs με τον "εξολοθρευτή ξύλων" φτιάχνει τεμαχίδια από ολόκληρα δέντρα.


Σύμφωνα με την ένδειξη στην οθόνη, το μηχάνημα βρίσκεται σε λειτουργία εδώ και 26 λεπτά, όμως η στοίβα από ξύλα δίπλα στο δασικό δρόμο είναι ακόμα στις αρχές της. Ο οδηγός ρυθμίζει τους μοχλούς με τα ακροδάχτυλά του και προσπαθεί να ελέγξει και τα τελευταία υπολείμματα με το γερανό και τη λαβίδα. Στο πίσω μέρος υπάρχουν ακόμα μερικοί κορμοί και κλαδιά. Ένας συνάδερφος βοηθάει τον Reinhard ρίχνοντας τα υπολείμματα που βρίσκονται τριγύρω πάνω στη στοίβα, ώστε κανένα ξύλο να μην μείνει εκτός τεμαχιστή.

Στο τέλος, ο Reinhard Windbichler έχει γεμίσει με τεμαχίδια ξύλου δύο εμπορευματοκιβώτια. Ενώ ο συνάδερφος του βρίσκεται έξω και καθαρίζει την τράπεζα του τεμαχιστή και τον κύλινδρο τροφοδοσίας από τα υπολείμματα ξύλου, ο Reinhard παίρνει στα χέρια του το tablet του από τον πάγκο εργασίας στο μπροστινό μέρος του φορτηγού. "Έχω αποθηκεύσει εδώ όλες τις παραγγελίες, μαζί με τα δρομολόγια, πράγμα που εδώ στα βουνά εξοικονομεί πολύ χρόνο", εξηγεί. Και ο χρόνος είναι χρήμα – κάτι που ισχύει και για την παραγωγή τεμαχιδίων ξύλου, ειδικά από τη στιγμή που οι τεράστιες ζημιές λόγω του ανεμοστρόβιλου στη Βαυαρία ασκούν πίεση στις τιμές. "Πρόσω ολοταχώς" για το επόμενο εργοτάξιο, λοιπόν: Hasta la vista, baby!

Φωτογραφίες: Bubu Dujmic

Κανένα σχόλιο ακόμη