Καθ' οδόν στον Μέλανα Δρυμό: Το Arocs 2658 του Rudolf Maier μεταφέρει ξυλεία μεγάλου μήκους

Όπως συνηθίζει, ο Rudolf Maier πιάνει το αρθρωτό τμήμα που περιμένει στο πίσω μέρος του Arocs με την αρπάγη του γερανού. Με προσοχή αφήνει το διαξονικό όχημα στο έδαφος πίσω από το φορτηγό. Έπειτα, γραπώνει έναν από τους ογκώδεις κορμούς που κείτονται στην άκρη του δασικού μονοπατιού. Ανασηκώνει το τεράστιο κομμάτι ξύλου και το γέρνει προς την οδοντωτή προεξοχή του βραχίονα, γνωστή και ως «χτένι». Τώρα μπορεί να χρησιμοποιήσει τον κορμό, για να μανουβράρει το πίσω αρθρωτό τμήμα προς τα πίσω, στη σωστή θέση. Μπορεί να αρχίσει να φορτώνει τους υπόλοιπους κορμούς.

Σύστημα διεύθυνσης με τηλεχειρισμό και λειτουργία track-in-track της Doll.

Και ο παραμικρός ελιγμός εκτελείται με μαεστρία από τον προϊστάμενο της εταιρείας, ακόμη και όταν ο συνδυασμός οχημάτων κινείται στις στενές γωνίες του δάσους. Το βαρύ όχημα που κατεβαίνει τους χωματόδρομους μεταφέροντας ξυλεία μεγάλου μήκους είναι μια επιβλητική εικόνα: τα κίτρινα προειδοποιητικά φώτα στο μπροστινό και το πίσω τμήμα αναβοσβήνουν ρυθμικά. Με ακρίβεια εκατοστού, οι 40 τόνοι του Maier «αγκαλιάζουν» κάθε κλειστή στροφή. Το πίσω αρθρωτό τμήμα – που συνδέεται με το Arocs μόνο μέσω των κορμών και των λεπτών καλωδίων τροφοδοσίας – ακολουθεί πάντα με ακρίβεια το όχημα ρυμούλκησης, σαν να κινείται από κάποιο μαγικό χέρι.

Ο υπερκατασκευαστής Doll σχεδίασε το πίσω αρθρωτό τμήμα με σύστημα διεύθυνσης τύπου ratioplus σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης. Μάλιστα, ο Rudolf Maier συμμετείχε στην ανάπτυξη, συγκεκριμένα, στις πρακτικές δοκιμές. «Το αυτόματο σύστημα διεύθυνσης με τηλεχειρισμό και λειτουργία track-in-track είναι τεράστια διευκόλυνση, ειδικά στο δάσος», εξηγεί ο Maier. Επιπλέον, για ασφάλεια, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον γύρω από το πίσω αρθρωτό τμήμα επιτηρείται με κάμερες. Έτσι, εάν κάποια γωνία είναι υπερβολικά στενή, ο οδηγός είναι σε θέση να ρυθμίσει με τηλεχειρισμό τους άξονες του ratioplus στη διάρκεια της διαδρομής έτσι, ώστε ο συρμός να καταφέρει να περάσει τη στροφή.

Ο Maier επέλεξε ένα Arocs 2658 6×4 με αερανάρτηση και μεταξόνιο 3,90 μέτρων. Το όχημα κινείται από τον κορυφαίο κινητήρα OM 473 με κυβισμό 15,6 λίτρων, καθαρή ισχύ 425 kW και μέγιστη ροπή στρέψης 2800 Nm. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο συρμός τα καταφέρνει εύκολα και στις πιο απότομες ανηφόρες του Μέλανος Δρυμού.

Ο μεταφορέας απλώς ζητάει το καλύτερο όχημα για το δάσος και τον δρόμο. «Είμαι στο επάγγελμα πολύ καιρό και απλά δεν προτίθεμαι να κάνω συμβιβασμούς, που είναι εις βάρος της αποδοτικότητας και της ασφάλειας.» Οι πελάτες του, κυρίως πριονιστήρια, φορείς δασικής εκμετάλλευσης και έμποροι ξυλείας, επικροτούν αυτήν τη στάση. Διότι ξέρουν ότι ο Maier μεταφέρει πάντα την ξυλεία μεγάλου μήκους όπως έχουν συμφωνήσει.

Παλιότερα, στην εποχή των «Ολλανδικών ελάτων», η συγκεκριμένη ξυλεία μεταφερόταν με τεράστιες σχεδίες από τους παραποτάμους του Ρήνου στον Μέλανα Δρυμό μέχρι το Άμστερνταμ και χρησιμοποιούταν στη ναυπηγική. Σήμερα, η ξυλεία μεγάλου μήκους χρησιμοποιείται κατά κανόνα ως δομικό υλικό, παραδείγματος χάριν, για σκελετούς στεγών. «Τα δοκάρια των στεγών έχουν συνήθως μήκος πάνω από δέκα μέτρα και πρέπει να κατασκευάζονται από το ίδιο κομμάτι», εξηγεί ο Rudolf Maier, ο παππούς του οποίου ήταν επίσης μεταφορέας ξυλείας. «Οι κορμοί που μεταφέρω έχουν μήκος έως 20 μέτρα. Έτσι, το πριονιστήριο μπορεί να επιλέγει από τον μεγάλο κορμό το καλύτερο κομμάτι για τα δοκάρια.» Καθώς κάνει αυτή τη δήλωση, ξεφορτώνει τα ξύλα του στο πριονιστήριο Müller, στην κοιλάδα του Rench, στους πρόποδες του Μέλανος Δρυμού – με ασφάλεια και ταχύτητα, όπως αρμόζει σε έναν βιρτουόζο του γερανού.

Fotos: Henrik Morlock
Video: Martin Schneider-Lau