Truck Trophy Qualifying 2016 – Evenementberichten

De kwalificaties voor de finale van de Truck Trophy 2017 gaan door in zes landen. Mercedes-Benz Trucks gaat telkens op zoek naar de twee beste vertegenwoordigers per land.

Naar het bericht over België
Naar het bericht over Nederland
Naar het bericht over Duitsland
Naar het bericht over Polen
Naar het bericht over Zwitserland
Naar het bericht over Roemenië

De winnaars.

België

De Belgische kwalificatieronde voor de Mercedes-Benz Truck Trophy vond tijdens het weekend van 26 en 27 november plaats in Brugge. Het werd een spannend tweedaags evenement waarin niet alleen de twee finaleplaatsen op het spel stonden, maar waarbij ook sterke vriendschapsbanden gesmeed werden tussen de tien deelnemers. Kris Langers uit Maaseik en Kevin Staes uit Lokeren kwamen als de twee winnaars uit de bus en zullen ons land volgend jaar vertegenwoordigen tijdens de finale op een nu nog onbekende bestemming.

De tien deelnemers moesten het gespreid over twee dagen opnemen in zowel fysieke als intellectuele proeven, waarin ze ook hun kwaliteiten als teamspeler moesten bewijzen.

Geknipt voor moedige mannen.

De eerste confrontatie was er meteen één waarbij kracht en techniek een belangrijke rol speelden. En waarbij de deelnemers ook moed moesten tonen. De tien kandidaten moesten het na een initiatie immers tegen elkaar opnemen in het muurklimmen. Eén van de drie Waalse deelnemers, Raphael Claus, toonde zich de snelste door in amper 36,01 seconden het technische parcours op de muur van het sportcentrum van Sport Vlaanderen in Brugge als snelste af te leggen. Hij ging daarmee nipt Kris Langers vooraf, die zich op deze eerste proef met een tijd van 36,31 seconden voor het eerst als een kandidaat finalist etaleerde. De enige andere die nog enigszins in de buurt van deze twee klauteraars kon komen, was Wesley Moreels, die een tijd van 41,08 seconden realiseerde.

Geheugentrainer.

Tijdens de tweede proef werden een aantal trucktermen voorgelezen aan de deelnemers, die zij dan moesten trachten te memoriseren en nadien opschrijven. Dit zogenaamde Truckdictee sprak het denkvermogen en de truckkennis van de Belgische finalisten aan. Een opdracht die Kris Langers op het lijf geschreven bleek, want de Limburger pakte ook hier een eerste plaats, die hij weliswaar moest delen met David De Keyser, voor wie dit soort voorrondes geen geheimen meer hebben. De man uit Lokeren plaatste zich vorig jaar immers voor de internationale finale in Roemenië en besloot ook dit jaar zijn kans opnieuw te wagen. Kevin Staes van zijn kant, rukte na een mager begin bij het muurklimmen (9^de plaats) op door op het Truckdictee een derde plaats te behalen, die hij wel moest delen met Samuel Pierquin.

Teamspelers graag.

Na de eerste proeven moest iedere deelnemer aanduiden wie volgens hem de beste teamspeler was. Een proef die David De Keyser voor zijn rekening nam. Raphael Claus en Tom Kerckaert vervolledigden het podium in deze populariteitspoll, die meteen de ideale inleiding vormde voor de volgende proef, waarin kracht en teamwork doorslaggevend zouden blijken.

Trekken maar.

De deelnemers werden willekeuring in twee team opgedeeld, die het tegen elkaar moesten opnemen in een ouderwets partijtje touwtrekken. Tot twee keer toe mochten beide teams trachten hun collega’s van de overkant over de streep te trekken. Een opdracht waarbij het team bestaande uit Wesley Moreels, Kevin Staes, Kris Langers, Raphael Claus en Jean-François Fiviez tot twee keer toe aan het langste eind trokken. En waarmee de twee eindwinnaars beiden belangrijke punten binnenhaalden.

Banden smeden.

Na een zware eerste dag was het hoogtijd voor een beetje ontspanning. Het hele team trok immers de Brugse binnenstad in. Het deed dat samen met een stadsgids, die een heel toffe en mooie wandeling doorheen het ‘Venetië van het Noorden’ had uitgewerkt. Een tocht die ook de inwendige mens kon stillen. Iets wat gezien de zware proeven van die dag overigens geen overbodige luxe was. Met een ‘Brugse Zot’ als aperitief in een eerste Brugse gelegenheid, het hoofdmaal in een tweede Brugs restaurant en het dessert in een derde horecazaak opteerde Mercedes-Benz voor een geheel eigen invulling van het begrip ‘walking dinner’. Bovendien toonde Jozef Schonkeren, die tot dan vooral als sfeermaker naar voor was gekomen, zich een echte ‘Duvel doet al’, met een echte voorliefde voor het exemplaar dat bij voorkeur langs de boorden van de A12 in Breendonk ligt te rusten.

Truckrace op het scherp van de snee.

Op zondagmorgen was iedereen fris en monter vroeg uit de veren, omdat de beslissende proeven van deze Belgische selectieproef op het programma stonden. In de eerste proef moesten de deelnemers een op afstand bestuurde miniatuur Actros door een parcours sturen en onderweg ook nog van oplegger wisselen. Voor de proef kregen de deelnemers ruimschoots de kans om te oefenen met een voor hen wel erg kleine ‘ster op wielen’. Opvallend was dat Kevin Staes zich bij dit proefrijden afzijdig hield. De stoere trucker uit Lokeren bleef stoïcijns kalm op zijn stoeltje zitten om dan tijdens de proef... gewoon naar de snelste tijd te knallen. Kevin die een verleden als gamer heeft, bleek heel wat aan die vaardigheden te hebben. Hij klopte Tom Kerckaert  en Kris Langers, die opnieuw, haast onopvallend, punten scoorde voor de zo belangrijke eindafrekening.

Van alle markten thuis.

De volgende proef was het zogenaamde Trucktaboe, waarbij de deelnemers in teams van twee een aantal begrippen moesten omschrijven, tekenen en uitbeelden. Kevin Staes en David De Keyser snelden als hazewinden door deze proef en gingen met de topscore aan de haal.  Zij klopten Bart Van Roy en Wesley Moreels, die de tweede plaats behaalden, terwijl de Waals-West-Vlaamse alliantie Raphael Claus en Tom Kerckaert ondanks de taalhandicap een mooie derde plaats uit de brand sleepte.

In het spoor van Milanov.

Het eindklassement zou uiteindelijk in zijn beslissende plooi gelegd worden in een wedstrijd remschijfwerpen. De deelnemers kregen daarbij een demonstratie van ‘toevallige passant’ Philip Milanov. De Bruggeling met Bulgaarse roots, die zich sinds 2015 dankzij een tweede plaats op zowel het Europees Kampioenschap als het Wereldkampioenschap bij de echte wereldtop in het discuswerpen mag rekenen, gaf het goede voorbeeld, waarna ook de tien finalisten aan de TruckTrophy de remschijf ter hand namen. Bart Van Roy werd met 15,04 meter afgetekend winnaar, met in zijn kielzog alweer Kris Langers, die de remschijf 13,35 meter ver wierp en daardoor de Truck Trophy Belgium als nummer één afsloot. Wesley Moreels pikte de derde plaats in met een worp van 12,4 meter, die hem trouwens een gedeelde derde plaats in de eindklassering opleverde, terwijl Kevin Staes dankzij een vierde plaats zijn tweede plaats in het klassement veilig wist te stellen.

Onvergetelijke ervaring.

De Belgische kwalificatie voor de TruckTrophy werd door de deelnemers unaniem als een onvergetelijke ervaring bestempeld. Allemaal beaamden ze tijdens de afsluitende lunch in hartje Brugge dat ze zichzelf hadden overtroffen tijdens deze tweedaagse en dat ook de ervaring zelf hun stoutste verwachtingen had overtroffen.

De bekendmaking van de twee winnaars aan de rand van de Brugse Rijen kon ook op het enthousiasme van de voltallige groep rekenen. Het is duidelijk dat tijdens deze tweedaagse een hechte vriendengroep met hart voor het merk met de ster is ontstaan. Met Kris Langers en Kevin Staes vaardigt België ook een ijzersterke tandem af naar de finale die volgend jaar op een nog onbekende bestemming zal plaatsvinden. Beide finalisten zijn niet alleen ieder op zich bijzonder sterk, maar hebben kwaliteiten die elkaar heel erg aanvullen, zodat de voltallige Belgische groep nu al reikhalzend uitkijkt naar de resultaten die beide winnaars volgend jaar in de landencompetitie zullen neerzetten.

Fotografie: Jozef Schonkeren

Nederland

De bestuurders werden getest op moed en kracht, behendigheid en denkvermogen, en teamgeest. Lodewijk Blokland en Pascal van den Oetelaar wonnen de nationale finale!

Vrijdag 11november: op de parkeerplaats van kasteel Kerckebosch in het Nederlandse Zeist is het donker en koud. De rode RoadStars Limited Edition Actros van Mercedes-Benz staat geparkeerd met ingeschakeld licht. Er klinkt geschreeuw en gebrul over de parkeerplaats. 17 bestuurders werken zich bij het touwtrekken in het zweet en proberen elkaar over de streep te trekken. De nationale finale van de Truck Trophy 2016 is in volle gang. De internationale wedstrijd van Mercedes-Benz wordt al voor de derde keer georganiseerd, maar dit jaar werden er voor het eerst voorrondes gehouden.

Kasteel Kerckebosch in Zeist was op 11 en 12 november het decor van deze voorrondes. Uit de kandidaturen op het online-chauffeursplatform RoadStars van Mercedes-Benz Trucks werden 17 bestuurders geselecteerd, die in Zeist zouden strijden om de deelname aan de internationale finale van de Truck Trophy 2016. De Nederlandse selectie bestond uit de volgende deelnemers: Danny Aarts, Danny Bathoorn, Maikel Bierstekers, Michael Bloemzaad, Lodewijk Blokland, Daniel Dassen, Klaas Greving, Jeffrey van Iersel, Kees-Jan Nieuwenhuis, Martin Quist, Sjaak Schreurs, Edwin Sloove, Jarno van Breda, Marthijn van den Bulk, Pascal van den Oetelaar, Roel Verduijn en Corne Verkooijen.

De Truck Trophy van Mercedes-Benz Trucks is geen wedstrijd waarbij grote prijzen te winnen zijn. Bij de Truck Trophy staan plezier en kameraadschap in het middelpunt. Tijdens de nationale finale gaat het bijvoorbeeld enkel om opdrachten buiten het voertuig. Bij de internationale finale in het buitenland staat daarentegen eerder de bestuurderscapaciteiten centraal. Vorig jaar werd de finale van de Truck Trophy 2015 in Roemenië georganiseerd. Daar moesten de finalisten in de bergen, op landwegen en op een verlaten vliegveld drie dagen lang de meest uiteenlopende manoeuvres uitvoeren met de Actros. Waar dit jaar de finale, met deelnemers uit Duitsland, Polen, Zwitserland, Roemenië, België en Nederland, zal gehouden worden, is nog een goed bewaard geheim.

Bij de nationale finale waren de opdrachten die de bestuurders moesten uitvoeren ingedeeld in de categorieën moed en kracht, behendigheid, denkvermogen en teamgeest. Om de nationale finale te winnen, moesten de bestuurders tonen dat ze in elke categorie punten konden scoren. De bestuurders werden bij loting in groepen ingedeeld, maar er stonden ook individuele opdrachten op het programma. De eerste opdracht was het Truck Trophy-circuit. De deelnemers moesten op afstand bestuurde mini-Actros-voertuigen zo snel mogelijk over het parcours zien te sturen. Fouten werden omgezet in strafseconden en de uitslag werd bepaald door de eindtijd. Het wedstrijdgevoel was meteen van de partij, wat zich vertaalde in snelle tijden, die echter heel dicht bij elkaar lagen. Dat zorgde van bij de aanvang voor plezier. Wanneer je 17 bestuurders bij elkaar brengt, voelt dat aan als op een vrijgezellenavond, zoals Jeffrey van Iersel de sfeer beschreef.

De tweede opdracht die op het programma stond was een truckversie van Taboe. Daarbij moesten de bestuurders elkaar telkens in groepen van twee vaktermen uit de vrachtwagensector verklaren, voorspelen of tekenen. Dat klinkt eenvoudiger dan het is. Probeer het begrip 'versnellen' maar eens voor te spelen. Gas geven, sneller rijden of het gaspedaal indrukken ligt misschien nog voor de hand, maar versnellen? Hier werden niet veel punten behaald, maar er werd veel gelachen. Na een korte pauze was het tijd voor het truck-dictee, waarvoor veel bestuurders schrik hadden. Maar met een biertje in de hand is ook een dictee helemaal niet zo erg. Twee minuten lang werden verschillende vaktermen uit de truckwereld voorgelezen. De deelnemers moesten zoveel mogelijk woorden onthouden en opschrijven. Dan stond een fysieke opdracht op het programma. Buiten lag het touw voor het touwtrekken al klaar, en de touwtrekwedstrijd kon beginnen. Onder luid gejoel konden de bestuurders hun eigen pk's doen gelden

Na deze uitdaging was het tijd voor een ontspannend programmapunt. Met de RoadStars-bestelwagens werden de deelnemers naar het evenementencentrum DeFabrique in Utrecht gebracht. Daar stond een bezoek aan de Escape Rooms op een gevangeniseiland op het programma. Na anderhalf uur lichamelijke, tactische en technische uitdagingen werden de bestuurders onthaald op een gratis avondmaal. Na het avondeten was het tijd voor de geheime stemming. Elke deelnemer kon twee medekandidaten nomineren voor de internationale finale.

Terug in kasteel Kerckebosch in Zeist zaten ze nog lang gezellig samen in de mooie bar bij de open haard. Ook het lekkere ontbijt de volgende morgen was bij iedereen welgekomen. Vervolgens reden de deelnemers naar de klimhal 'Mountain Network' in Nieuwegein, waar de opgaves hangen en klimmen en het afsluitspel op het programma stonden. Daar konden de bestuurders punten behalen door zo snel mogelijk de klimmuur op te klimmen en dan zo lang mogelijk aan slechts twee handgrepen te hangen. Vooral voor de deelnemers met hoogtevrees was dit een echte uitdaging. Maar uiteindelijk heeft iedereen de klimmuur overwonnen. Tijdens de pauze met koffie en appelcake werden diepzinnige gesprekken gevoerd over de zin van het leven als vrachtwagenchauffeur. Het stereotype beeld van de norse chauffeur, die alles behalve fit is, werd tijdens de nationale finale duidelijk weerlegd. Fit waren ze allemaal en er werden ook regelmatig goede gesprekken gevoerd! Na de pauze werden de deelnemers opnieuw in groepen ingedeeld. Tijd voor het afsluitend spel. Elk team had 10 minuten tijd om zo snel mogelijk de klimmuur op te klimmen en dan vanuit grote hoogte ballen op de Truck Trophy-schietschijf te werpen.

Tegen 13:00 uur stond het middageten klaar, terwijl nog de laatste punten werden toegekend voor het eindklassement. Ook het stemformulier, waarop de bestuurders elkaar punten gaven, werd meegeteld. Als herinnering aan de nationale finale ontvingen alle deelnemers een oorkonde en een medaille. De winnaars kregen bovendien nog een grote beker en de originele oranjekleurige outfit van het Team NL. Tot 'Beste Nederlandse chauffeur' werd Lodewijk Blokland van Van der Vlist speciaal en zwaar transport verkozen. Pascal van den Oetelaar van Van Schijndel Transmission behaalde de tweede plaatsSamen zullen ze als Team NL tijdens de finale van de Truck Trophy 2016 de eer van Nederland verdedigen.

Vorig jaar behaalden de beide Nederlandse deelnemers van de Truck Trophy 2016 de eerste (samen met een andere deelnemer) en de derde plaats. De lat ligt voor Lodewijk en Pascal dan ook erg hoog. Lodewijk is in elk geval optimistisch: "Pascal en ik vormen een goed team, omdat we elkaar aanvullen. Precies voor de opdrachten waarin ik slechter was, behaalde hij een prima resultaat. En dat geldt ook omgekeerd. Ik denk dat we daarom werkelijk kans maken op de overwinning. We zullen in ieder geval bij de eerste drie zijn, daar ben ik van overtuigd! "Pascal is nog steeds onder de indruk van zijn tweede plaats. "Ik dacht niet dat ik een prijs zou winnen", aldus Pascal. "Dat ik met de tweede prijs naar huis ga, heeft me echt verrast! "

Duitsland

Moed & kracht, behendigheid & denkvermogen en teamspirit – de tien Duitse deelnemers aan de Truck Trophy Qualifying in Hamburg zetten sterke prestaties neer. Het duo voor finale is bekend.

Bijna tien meter hoogte is al behoorlijk. Dan nog omdraaien, omlaag kijken, richten en de bal op de schietschijf laten vallen. De tien deelnemers van de Duitse Truck Trophy Qualifying voerden de opdrachten uit zoals ze kwamen – ook tegen de klimmuur op indrukwekkende hoogte. Moed & kracht, behendigheid & denkvermogen en teamspirit waren de vereiste eigenschappen.

Tien bestuurders, twee finaleplaatsen.

Negen mannen en één vrouw namen deel aan de Duitse eindronde van de Truck Trophy. Uiteindelijk waren het Andreas Amrhein (31, Rodenbach) en Alexander Sehl (26, Ammerbuch) die de twee plaatsen voor de internationale finale volgend jaar in de wacht sleepten. Maar toch: elk van de tien Duitse deelnemers was al op voorhand gewonnen. Ze werden namelijk uitgeloot uit honderden kandidaten en beleefden een onvergetelijk weekend boordevol actie en spanning.

Nieuwe uitdagingen.

“Het was een uitzonderlijke ervaring. Ik ben gewoon beginnen klimmen. En plots was ik helemaal boven”, getuigt Uwe Loeffler uit Hanau, toen hij opnieuw vaste grond onder zijn voeten had.

Naast de uitdagingen op de klimmuur draaide het op de 1e dag van de Qualifying ook om behendigheid, denkvermogen en onderlinge communicatie. De bestuurders moesten tegen de klok een op afstand bestuurde mini-Actros naar de oplegger rijden, opleggen en naar een bestemming sturen.

Bij alle ambitie die de deelnemers naar de Qualiying in Hamburg brachten, was er één ding nog belangrijker dan de race om de finaleplaats. “Ik wilde me hier vooral amuseren”, zegt finalist Alexander Sehl. En daarin is hij uiteindelijk wel geslaagd.

Volop actie.

Ook het avondprogramma zat boordevol actie. “Hoger, verder en gekker” was het motto van ‘Night of Freestyle’, een show met extreme sporten, die de tien finalisten in de Hamburgse Barclaycard-Arena mochten bewonderen. Ze zagen adembenemende stunts met enduro‘s, buggy’s of een sneeuwscooter. “Mijn schoonzoon wordt gek”, zegt Peter Eitler, wanneer hij hem de eerste beelden van zijn smartphone heeft gestuurd. Als verrassing was er tijdens de pauze nog een Meet & Greet met de twee Duitse rijders van de show: Kai Haas en Lukas Weis.

Sensationeel.

De tweede dag stond helemaal in het teken van denksportopdrachten en het thema vrachtwagens. De truckers verzamelden punten met de opdrachten ‘Truck-Tabu’ en ‘Truck-Diktat’, waarbij ze begrippen moesten verklaren, raden en onthouden.

In de voormiddag kwamen er voor de deelnemers bij een Exit-Game nog meer sensaties kijken. Hier moesten ze nadenken en samen raadsels oplossen om de deuren van de afgesloten ruimte open te krijgen. Met heel wat speurzin en teamspirit slaagden de teams erin zich te bevrijden.

“Sommigen rijden verder, anderen geraken verder”, vatte Guido Baumann, die als Hamburger in de Hanzestad bijna een thuismatch speelde, de Truck Trophy Qualifying samen. Tijdens de twee dagen zijn de deelnemers gegroeid tot een sterk team waarvan de teamleden elkaar gauw opnieuw ontmoeten.

Een verdiende winnaar en nieuwe vrienden.

“Nog een laatste inspanning. Jullie rijden nu ook voor ons naar de finale”, zei Peter Eitler, die het net niet haalde, tegen de twee winnaars van het eindspel, terwijl hij hen vriendschappelijk op de schouder klopte. De blijdschap voor beide finalisten was enorm. Toen de deelnemers elkaar bij de huldiging van de winnaars in de armen vielen, was duidelijk dat bij deze voorronde geen verliezers waren. Andreas Amrhein en Alexander Sehl namen de gelukwensen van hun collega’s graag in ontvangst. De andere truckers beseften bij de vele omhelzingen en gelukwensen dat nu twee vrienden van hen aan de finale deelnamen. Andreas en Alex staat nu een groot internationaal avontuur te wachten.

Video: Martin Schneider-Lau
Fotos: Sebastian Vollmert

Polen

Przemysław Haber en Janusz Zalewski: de eerste vertegenwoordigers van Polen in een internationale Truck-Trophy-wedstrijd. In oktober 2016 wonnen ze de nationale kwalificatie in Polen. Nu staat hen een groot avontuur te wachten!

In 2016 konden voor het eerst Poolse vrachtwagenbestuurders deelnemen aan de kwalificatie voor de internationale wedstrijd Truck Trophy 2017. De tien moedigen die tot in de halve finale geraakt waren, trokken naar het Poolse kalksteengebergte Jura Krakowsko-Częstochowska om daar te strijden om de deelname aan de grote finale. Strijden – tegen wie? Vooral tegen hun eigen tekortkomingen. Het dagcircuit met de door de organisator voorbereide opdrachten heeft namelijk een ding duidelijk gemaakt: de Poolse truckers strijden met hart en ziel om de zegen, maar niet tegen elkaar!

En dat had anders kunnen uitdraaien, want vrachtwagenbestuurders zijn harde, openhartige mensen, die zich – zoals ze zelf beweren – niet met 'kinderverhaaltjes' bezighouden. En toch hebben verschillende honderden mannen en vrouwen uit heel Polen zich op de website van RoadStars geregistreerd om aan te geven dat ze aan het grote avontuur wensten deel te nemen. Slechts tien van hen zijn uiteindelijk tot in de nationale kwalificatieronde geraakt. Op een zonnige oktoberavond ontmoetten we Łukasz Kałuża, Artur Bogucki, Janusz Zalewski, Krzysztof Grela, Przemysław Haber, Maciej Jermak, Stefan Klimek, Marcin Kłocznik, Sebastian Michalski en Ireneusz Michniak in het pittoreske Jura-landschap, vlakbij de burcht van Ogrodzieniec.

Van bij de eerste opdrachten – klimmen en racen met op afstand bestuurde vrachtwagenmodellen – heerste er een verhitte sfeer. Na de loting werd onze tienkoppige groep opgesplitst in twee vijfkoppige teams. Terwijl het ene team zich bezighield met de mini-races en alles daarrond, maten de leden van het andere team hun krachten tegen een rotswand. ‘Voor mij was dat de zwaarste uitdaging, omdat ik mijn hoogtevrees moest overwinnen’, vertelt Przemek Haber, die een transportbedrijf leidt en zelf chauffeur is. ‘Als mijn collega's mij niet aangemoedigd hadden, zou ik het moeilijk gehad hebben. Maar meteen na deze eerste opdracht hield ik op aan mijn eigen overwinning te denken en concentreerde ik me in plaats daarvan op het succes van ons team.’

De klimopdracht toonde aan hoe belangrijk bij een dergelijke uitdaging, die schijnbaar individueel overwonnen moet worden, de ondersteuning van de andere teamleden is. In beide teams werden de leden ononderbroken aangemoedigd, waardoor ook de tegenstander gemotiveerd werd.

Op het racecircuit werden concentratie, behendigheid en snelle reactie met punten beloond. Dat bleek voor velen een echte uitdaging te zijn. Ook ervaren bestuurders konden niet alle hindernissen ontwijken, terwijl ze hun op afstand bestuurd Actros-model over het speciaal opgebouwde traject loodsten. Ondertussen tikte de beperkte tijd genadeloos weg ... ‘Wat mij betreft, was de laatste opdracht, “Perform a Song”, veel moeilijker’, lacht Janusz Zalewski, die in het beroepsleven ook graag nieuwe ervaringen opdoet:naast zijn werk als chauffeur is hij namelijk zeiler, motorrijder en ... al tien jaar 'Kerstman'.

Zodra iedereen zijn voor de klimopdracht verplichte klimuitrusting en veiligheidshelm had uitgetrokken, wachtte de volgende uitdaging al, waarbij het zowel op kracht als op strategie aankwam. Het touwtrekken maakte soortgelijke emoties los als op het voetbalveld. Doorslaggevend voor de overwinning was echter niet alleen brute kracht, maar ook vakkennis: ‘Precies over deze sport, die historisch de oudste is, weet ik het een en ander’, zegt Janusz. ‘Daarom heb ik mijn collega's een paar eenvoudige technische tips meegegeven... en het heeft gewerkt!’

Na de krachtmeting kwamen uitdagingen van intellectuele en... kunstzinnige aard. Eerst moesten de chauffeurs een dictee overleven en vervolgens per twee bekende liederen samenstellen. Deze tweede opdracht zorgde niet alleen voor veel gelach en vermaak, maar toonde bovendien aan dat onze chauffeurs over veelzijdige talenten en een gezonde dosis zelfrelativering beschikken!

De belevenisvolle dag eindigde met het gemeenschappelijke avondeten, waarbij een geheime stemming werd gehouden: elke deelnemer stemde voor een collega die volgens hem zou moeten winnen. Dit laatste punt van de hele wedstrijd was doorslaggevend. Przemek Haber en Janusz Zalewski waren duidelijk verrast, verheugd en ontroerd door het oordeel: ‘Ik weet niet hoe ik het zover geschopt heb!’, zei Przemek, toen hij zijn beker in ontvangst nam. En Janusz voegde eraan toe: ‘Zonder dit uitstekende team was het me nooit gelukt.’

Wat zijn volgens u de voordelen van de deelname aan een dergelijk avontuur?‘ De chauffeurs hebben de gelegenheid zich met elkaar te vergelijken, hun kennis en vaardigheden te testen en daaruit besluiten te trekken’, aldus Przemek. Janusz voegt toe: ‘Voor mij is het daarnaast belangrijk dat we elkaar leerden kennen en op die manier menselijk contact met elkaar konden leggen. En wij beiden, die nu aan de finale zullen deelnemen, hebben het gevoel dat achter ons een sterk team staat dat voor ons duimt. Ik ben trots op het feit dat ik bij de Truck Trophy zulke collega's mag vertegenwoordigen!’

Zwitserland

Lucky Trucker Fee: Vandaag is de grote dag waarop wordt beslist welke twee winnaars naar de Truck Trophy 2017 gaan en welke tien winnaars mij half oktober 2016 naar de DTM-finale op de Hockenheimring vergezellen.

Honderden truckers en trucksters hebben zich voor de Truck Trophy 2017 ingeschreven op www.roadstars.mercedes-benz.ch. Daarvan nemen er 20 het vandaag tegen elkaar op in de kwalificatie in het Seilpark Engelberg.

8.30 uur: Ik kom met onze Actros Champions Edition aan in het dalstation Fürenalp, en enkele van onze Truck Trophy-deelnemers staan al klaar. De spanning stijgt. Nog een uur voor het spel begint, en ze zijn al met velen.

De truckers en trucksters zijn al naarstig bezig zich in te schrijven en om te kleden.

Dat de spelen mogen beginnen! De deelnemers worden in drie groepen opgesplitst. Nu gaat het er voor iedereen om zoveel mogelijk punten te verzamelen.

Er zijn drie verschillende haltes.

Bij de eerste halte wordt met een auto op afstandsbediening een traject door het bos gereden en daarbij wordt de tijd opgemeten.

Bij de tweede halte zijn pantomime, tekenen en spreken aan de orde. Hier wordt telkens een team van twee gevormd. Beiden krijgen een kaart met drie begrippen en moeten binnen twee minuten in onderling overleg zoveel mogelijk van elkaars begrippen raden.

Bij de derde halte is de opdracht remschijven werpen. De werpzone strekt zich uit over drie afgebakende velden. De punten worden verdeeld volgens de afstand die wordt geworpen. Men krijgt een punt als men dicht bij de werplijn werpt, drie punten als de schijf wat verder landt en vijf punten als men er echt ver voorbij gooit.

Ik heb ook eens tweemaal geworpen – oeps… het ziet er veel eenvoudiger uit dan het is.

Vlak voor de middagpauze staat nog touwtrekken op het programma. Hier is teamgeest aan de orde. Met luide kreten als “nu, nu, nu!” hebben de deelnemers elkaar aangemoedigd, en ik voel letterlijk welke krachten door de luide kreten loskomen. Echt leuk om naar te kijken.

Nu worden nieuwe krachten opgedaan bij een lekker middagmaal, want in de namiddag gaan we naar het Seilpark, waar bij de sensationele kicks veel concentratie, moed en behendigheid vereist is. Ook hier gaan we voort met de drie groepen, die drie verschillende parcours moeten afleggen.

Op het eerste parcours wachten de deelnemers tien vragen, die telkens aan de tussenstations bij een boom vastgehecht zijn.

Bij het tweede parcours zijn overal verspreid Mercedes-sterren opgehangen – 14 in totaal – die gezocht en geteld moeten worden.

Het derde parcours is niet te onderschatten, want er is heel wat moed voor nodig: Hier kan men 14 meter hoog door de bomen van het woud slingeren. Ik zeg je maar: Pure adrenaline!

Nu is het mijn taak om alle deelnemers aan te moedigen. Ik sta perplex hoeveel moed ze allemaal aan de dag leggen en met hoeveel plezier ze de drie parcours afleggen. Voor mij zijn ze allemaal winnaars! Ik ben trots op hen!

Klaar! Allemaal hebben ze de drie parcoursen met succes afgelegd – nu begint het grote rekenwerk. Welke twee truckers of trucksters winnen de Truck Trophy en mogen begin volgend jaar Zwitserland vertegenwoordigen?

De teerlingen zijn geworpen. De winnaars van de Truck Trophy heten Fabian Roth en Andreas Niederhauser. Ik feliciteer ze allebei van harte, ze hebben het schitterend gedaan! Ik wens hen nu al veel plezier tijdens de Truck Trophy 2017.

De andere tien deelnemers worden opgeroepen. Ze rijden met mij op 15 en 16 oktober 2016 naar de DTM-race in Hockenheim. Ik weet nu al dat het fantastisch wordt en ik kijk er reikhalzend naar uit!

Ook de overige deelnemers aan de Truck Trophy gaan niet met lege handen naar huis en krijgen van Mercedes-Benz een cadeaubon voor het Seilpark.

Een opwindende, geslaagde dag loopt ten einde: We hebben ons allemaal kostelijk geamuseerd. Ik dank alle deelnemers hartelijk – ze waren allemaal geweldig!

(Lucky Trucker Fee Patrizia Baumgartner)

Roemenië

Meer dan een wedstrijd.

“Vrachtwagenchauffeur word je niet wanneer je je rijbewijs haalt. Dat moet je in het bloed zitten! “ – beter dan een deelnemer van de eerste Roemeense TruckTrophy kun je het nauwelijks samenvatten.

Wie door het vrachtwagenvirus gebeten is, verlangt ernaar te rijden, doet ervaringen op en blijft zich voortdurend verder ontwikkelen. Die rijdt nog voort waar menig SUV-bestuurder aarzelt. Met enorme vrachten veilig door de binnenstad? De zwaarste vrachten op de krapste ruimte manoeuvreren? Een echte trucker heeft daar de zenuwen en de kunde voor. De functieomschrijving is dus één ding. In het ware leven zijn ook moed, behendigheid, oplettendheid, concentratie en innerlijke rust nodig – en niet in het minst ook teamgeest en kameraadschap. En precies daar gaat het om bij de Mercedes-Benz TruckTrophy: hulde brengen aan de helden van de weg en hun vaardigheden. Hier krijgen de besten van de besten de kans om een heel bijzondere ervaring te beleven!

Na het grote succes van de TruckTrophy in de afgelopen jaren werd de wedstrijd voor nog meer landen opengesteld, zodat dit jaar voor het eerst ook Roemenië meedeed met een eigen kwalificatie voor de grote internationale finale volgend jaar. Volkomen los van leeftijd, geslacht, beroepservaring en vrachtwagenmodel kon elke chauffeur zich melden om zowel offroad als onroad zijn vaardigheden te bewijzen. Vereist waren gezond verstand, moed, uithoudingsvermogen en teamgeest.

Van de honderden kandidaten kregen er uiteindelijk tien de gelegenheid om te strijden voor de twee plaatsen in de finale van 2017. In acht disciplines gaven de deelnemers individueel en in team blijk van hun kunnen. Bij de Truck Racing bijvoorbeeld moesten modeltrucks met afstandsbediening over een zorgvuldig uitgewerkt parcours vol scherpe bochten worden gestuurd. Na de voorronde wees iedereen twee andere deelnemers aan, die hij als waardige vertegenwoordigers van Roemenië in de finale beschouwde.

Na een spannende wedstrijd stond de keuze vast: Cătălin Andreescu (40, Boekarest) en Eduard Alexandru Drăgulescu (25, Petroșani) zijn de trotse winnaars. Wat de wedstrijd echter onbetwistbaar onderscheidt: In de twee dagen van de TruckTrophy had elke deelnemer er negen nieuwe vrienden bijgekregen! We wensen onze winnaars veel geluk en succes! Doe zo voort, Roemenië!

Spijtig genoeg moesten de finalisten Cătălin Andreescu en Eduard Alexandru Drăgulescu beiden wegens beroepsredenen hun deelname aan de finale in februari annuleren. Alexandru Serotencu en Nicolae Popescu, die respectievelijk 3de en 4de zijn geëindigd in de kwalificaties, zullen hen in de finale op gepaste wijze vervangen en verheugen zich nu op het Truck Trophy-avontuur.