Trophy‑winnaar Erick Poutsma over zijn job in tijden van pandemie en de RoadStars Community
Community
Erick Poutsma heeft als chauffeur al heel wat meegemaakt.De pandemie werkt echter ook op de zenuwen van de RoadStars Trophy‑winnaar van 2015. Zijn boodschap aan de Community: Volhouden! Uiteindelijk gaat ook dit allemaal voorbij.
Er zijn dagen waarop Erick Poutsma absoluut niet kan lachen. De hele situatie rond corona draagt daar duidelijk toe bij. En toch staat Erick, die zijn Actros nu ergens in Brandenburg aan de A2 geparkeerd heeft om te telefoneren, bekend als het zonnetje in huis. De RoadStars Trophy‑winnaar van 2015 (toen hij de eerste plaats deelde met Wolfgang Doppelhofer) is tijdens de evenementen van de RoadStars‑community de afgelopen jaren altijd een van de grote sfeermakers in het team.
De Nederlander staat op de eerste rij wanneer Trophy‑deelnemers elkaar ontmoeten, bijvoorbeeld op de Truck‑Grand‑Prix of op de IAA Bedrijfsvoertuigen. “Dat is fantastisch. We hebben vele gezamenlijke mooie herinneringen”, zegt hij. “Vooral natuurlijk met de collega’s die samen met mij aan de finale in Roemenië hebben deelgenomen. We houden vandaag de dag nog steeds contact. Hoewel de Trophy nu al bijna zes jaar geleden is.”
De Trophy heeft voor een erg stevige band gezorgd.
Met een aantal deelnemers heeft Erick zelfs nog dagelijks contact. In de chatgroep met andere finalisten van toen wordt het nooit stil. De taken die in Roemenië als team moesten worden uitgevoerd, leidden tot een hechte band. Offroad‑parcours, noodstops op een natte rijweg, rijden met geblinddoekte ogen – de finale vroeg heel wat van de deelnemers. “Dat vergeet je niet. Voor mij was de Trophy echt iets bijzonders. Behalve dat je nieuwe vrienden ontmoet, heb ik veel goede ervaringen opgedaan.”
“Die tijd is ooit voorbij en we zullen elkaar opnieuw zien. Daar moeten we naar uitkijken.”
– Erick Poutsma
Motorreizen door Roemenië.
Tijdens de tochten door de Karpaten heeft hij geweldige indrukken opgedaan van het land. “Over het algemeen interesseer ik me sindsdien meer voor Oost‑Europa. In 2019 was ik opnieuw onderweg in Roemenië, nu met mijn vrouw op de motorfiets. Het is de Trophy die me uiteindelijk op dat idee heeft gebracht”, zegt Erick, die in de buurt van Groningen woont. Hij heeft de stopplaatsen van de Trophy aangedaan. “Toen we over de nationale Transfăgărășan‑weg reden, kon ik me die tijd meteen herinneren. Boven aan het gletsjermeer hebben we natuurlijk een halte ingelast.”
Voor het werk is Erick ondertussen meestal onderweg in Duitsland. Zijn werkweek begint meestal op zondagavond. Vrijdagnamiddag is hij terug bij zijn vrouw in de provincie Groningen. Met zijn Actros rijdt hij van Nederland bijna in een rechte lijn naar Berlijn en terug, soms via Hamburg. Vaak is hij echter onderweg op de A2. Een paar jaar geleden deed hij nog regelmatig Engeland aan en haalde hij met zijn Actros een miljoen kilometers op de teller. Maar toen de Brexit zich aankondigde, besloot hij om met zijn truck een ander richting uit te rijden.
En net als andere chauffeurs heeft hij het afgelopen jaar veel dingen meegemaakt, die zelfs hem af en toe verrasten. Erick is sinds 1994 beroepsmatig actief. “Ik was bijvoorbeeld onderweg naar Milaan om iets te leveren voor een beurs. In de buurt van Luzern belde het transportbedrijf me op om te vertellen dat ik rechtsomkeer mocht maken: De beurs was geannuleerd.”
En eigenlijk wou hij vorig jaar opnieuw de finalisten van 2015 ontmoeten. Maar ook dat is niet gebeurd wegens de pandemie. Zoals zo vele andere zaken niet. Toch blijft Erick positief. “Wat moet je anders doen? Die tijd is op een gegeven moment voorbij en dan zullen we elkaar weer zien. Daar moeten we naar uitkijken.”
Overigens komt er dit jaar opnieuw een RoadStars Trophy. Wanneer en waar kom je hier op RoadStars te weten. De deelnemers staan al vast.
Foto’s: Bernhard Huber, Sebastian Vollmert, Erick Poutsma
Commentaar
Log in om een commentaar toe te voegen.
10 comments
Daar is een vriendschapsband ontstaan zoals militairen dat hebben in hun kazernes, de band gaat dieper dan elkaar kennen. Het kunnen vertrouwen op elkaar, het plezier van elkaar terug te zien op IAA of truckraces.
Met Erick Remco Tony en mezelf proberen we 3 maandelijks elkaar te zien, door Corona is dit nu al 16maand geworden 😢😢 Al heb ik al 2x Tony gezien.
Onze vriendschap gaat zover dat toen ik in 2017 trouwde, zij ( Erick, Remco en Tony) er ook bijwaren.
Like a band of Brothers 🤘🤘🤘
Daar is een vriendschapsband ontstaan zoals militairen dat hebben in hun kazernes, de band gaat dieper dan elkaar kennen. Het kunnen vertrouwen op elkaar, het plezier van elkaar terug te zien op IAA of truckraces.
Met Erick Remco Tony en mezelf proberen we 3 maandelijks elkaar te zien, door Corona is dit nu al 16maand geworden 😢😢 Al heb ik al 2x Tony gezien.
Onze vriendschap gaat zover dat toen ik in 2017 trouwde, zij ( Erick, Remco en Tony) er ook bijwaren.
Like a band of Brothers 🤘🤘🤘
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎