4-Xtremes – Deel 14: Veelbewogen jaarwisseling voor Mike en Andrea

Als je lang genoeg reist, tel je uiteindelijk alleen nog die landen waar je niet inkomt. Beweerde een vriend van ons eens. Naar dit principe zouden wij dus beginners zijn. Maar er is een land aan wiens grens we nu voor de tweede keer pech hadden. Welk land is dat? Wij verklappen het hieronder.

Eind vorig jaar hebben we een aantal weken in Kroatië doorgebracht. We reden slechts korte afstanden per dag en zagen onderweg vele dorpen, die vermoedelijk verlaten waren tijdens de oorlog in de jaren '90. Gelukkig zijn er echter meer plekken in Kroatië die niet verwijzen naar die donkere jaren. Wij waren zeer onder de indruk van het klooster Visovac. Het ligt niet ver van de kustplaats Šibenik op een eilandje in het Nationale Park Krka.

Gedwongen pauze in Split.

In Split was het weer zo ver: Gedwongen pauze!Een zijlamp van de Axor had de geest opgegeven – en het in Zwitserland bestelde reserveonderdeel lag al enkele dagen bij de douane. Omdat we vanwege het grijze weer niet op onze zonnepanelen konden rekenen, gingen we naar een camping met een goede stroomvoorziening en gebruikten we de tijd daar voor verdere reisplanning. Daarnaast hebben we het indrukwekkende oude centrum van Split bezocht. Toen het pakket met de koplamp eindelijk aankwam, waren we toch blij.

Met volle accu's en watertanks gingen we verder langs de kust naar het zuidoosten. Kort voor Dubrovnik passeer je enkele kilometers het grondgebied van Bosnië-Herzegovina, dat hier tot aan de Adriatische Zee reikt. Normaal gesproken ben je dan na een paar minuten weer in Kroatië. Maar deze keer zaten we bijna twee uur vast in de fille: Een feestdag! We haalden een paar snacks en aten die in de cabine, terwijl we achter de ruit genoten van de heerlijk warme zon.

Lost places in de buurt van Dubrovnik.

In Dubrovnik aangekomen, merkten we dat Aimée niet goed in orde was. Tijdens de nacht moesten we haar bijna elk uur uitlaten, omdat ze diarree had. Was de hitte tijdens de file te veel voor onze oude dame geweest? De volgende ochtend ging het nog steeds niet beter met Aimée. Daarom ben ik - Andrea - alleen op weg gegaan naar het historische Dubrovnik. Het verkennen van deze prachtige stad op een zondagochtend in december zonder andere toeristen was een geweldige ervaring.

Ten zuiden van Dubrovnik konden we ons uitleven in de fascinatie voor 'lost places'.We ontdekten verlaten hotels uit de tijd dat Joegoslavië nog bestond: drie betonnen gebouwen en in het midden daarvan een gebouw dat ooit erg mooi was geweest en nog steeds een zekere charme uitstraalt, ondanks de oorlogssporen in de gevel.

Rust in de bergen.

Gelukkig knallen ze in Kroatië vandaag de dag alleen nog maar met vuurwerk. Maar dit begint al enkele dagen voor Oud en Nieuw. Omdat dit stressig was voor Aimée, brachten we enkele nachten door in de bergen achter Dubrovnik. Hier bleef het stil en onze teef herstelde eindelijk.

Vanuit het zuiden van Kroatië kun je Griekenland vrij snel bereiken via Montenegro en Albanië. Op dat moment was de grens tussen Albanië en Griekenland echter gesloten voor toeristen. Daarom besloten we om via Montenegro, Servië en Bulgarije verder naar Turkije te reizen. In Montenegro was het weer extreem slecht, er lag sneeuw in de bergen. We reden dus non-stop naar de grensovergang met Servië, overnachtten op een parkeerplaats en maakten ons 's morgens klaar om de grens te passeren.

Materiële schade in Servië.

Helaas namen de grenswachters hun werk zeer serieus. Elk vak, elke specerij, elke medicijn: Ze keken alles minitieus door en openden zelfs de afdekkingen van de kabelbomen! Steeds weer stelden de agenten ons apart van elkaar dezelfde vragen over drugs. Daarom al dat gedoe!We hebben alles bereidwillig laten zien en uitgelegd, waarna ze het na twee uur opgaven.

We hadden toen nog maar tien uur om de bijna 350 kilometer naar de Bulgaarse grens af te leggen. Voor een langere doorreis zouden we negatieve Coronatests nodig hebben gehad. Tot de volgende snelweg moesten we een behoorlijke afstand overbruggen op wegen die net breed genoeg zijn voor twee vrachtwagens om elkaar te passeren. Mocht je dan een kuil op je weghelft overzien, volgt er een luide knal. Gelukkig kostte het ons alleen een zijspiegel. Na zoveel kilometers zonder ongevalsschade, moet zoiets op een gegeven moment wel een keer gebeuren.

Foto's: 4-Xtremes