Retro Classics 2017 – fabriek van Gaggenau

Een zuinig motorconcept in economisch zware tijden: in 1932 komt de Lo 2000 wereldwijd als eerste lichte vrachtwagen met standaard dieselmotor op de markt, wat voor de dieselmotor de doorbraak bij de bedrijfsvoertuigen betekent.

Niettegenstaande de zeer moeilijke tijden zette Daimler-Benz AG de moedige stap om zijn programma van bedrijfsvoertuigen verder uit te breiden en de zogenaamde ‘snelle’ vrachtwagen voor het eerst standaard uit te rusten met een dieselmotor. Deze lichte vrachtwagen die Daimler-Benz in 1932 op het autosalon van Genève voorstelde, was de Lo 2000. Hij is uitgerust met de nieuw ontworpen 3,8-liter OM 59 dieselmotor met voorkamers en betekende de doorbraak van de zelfontstekingsmotor bij het grote publiek.

Met de Lo 2000 kwam de ommekeer: de wereld was in de war. De nooit geziene modernisering en diversificatie dat het vrachtwagengamma van Daimler-Benz AG onderging, vond pas plaats na een periode van inflatie, economische crisis en politieke onlusten. Daimler-Benz bleef echter ook niet gespaard van de grote crisis: er waren amper nog kopers voor vrachtwagens. Terwijl de productie van bedrijfsvoertuigen in het jaar 1928 nog 4692 stuks telde, verlieten anno 1932 nog amper 1595 voertuigen de productievestiging in Gaggenau. Op deze fabriek had de in 1926 door de fusie van Benz & Cie en Daimler-Motorengesellschaft opgerichte Daimler-Benz AG de productie van bedrijfsvoertuigen overgedragen.

Universeel ontwerp: het wendbare, snelle en zuinige voertuig kende al gauw veel succes. Zijn universeel ontwerp maakte hem geschikt voor gebruik als kipper, meubel-, tank- en koelwagen, en als bijzonder voertuig voor gemeentes, politie en brandweer. De Lo 200 maakte zich van in het begin ook nuttig als ziekenwagen. Vanaf 1934 werd het programma uitgebreid met zelfs de eerste trekkers voor opleggers.

De ‘Kurzhauber’: In 1959 stelt Mercedes-Benz een generatie nieuwe bedrijfsvoertuigen voor: de ‘Kurzhauber’. De in 1960 gelanceerde LK 338 is een vroege vertegenwoordiger van deze modellenreeks uit de fabriek in Gaggenau. De nieuw vrachtwagens hebben een korte, aparte motorkap, in tegenstelling tot de steeds meer overheersende voertuigen met de cabine bovenop de motor. Kurzhaubers hebben in vergelijking met hun voorgangers, de zogenaamde ‘Langhauber’, een groot voordeel: ze hebben een langere nuttige lengte bij eenzelfde totale lengte van de vrachtwagen, en zijn dus rendabeler. Bovendien is dit op het einde van de jaren 50 een belangrijk criterium omdat de lengte van aanhangercombinaties bij wet beperkt wordt tot 14 meter.

De Kurzhaubers worden aangedreven door 6-cilinder-in-lijn dieselmotoren, die werken volgens het beproefde voorkamerprincipe. Met een cilinderinhoud van 4,5 tot 10,8 liter halen ze een vermogen van 100 tot 180 pk. In 1964 stapt Mercedes-Benz voor de motoren van zijn volledige vrachtwagen- en omnibusprogramma over op directe injectie, een proces dat heel wat voordelen biedt wat het brandstofverbruik en kilometerprestaties betreft.

In het binnenland worden de Kurzhaubers vanaf 1973 vervangen door een nieuwe generatie van vrachtwagens met cabine op de motor, maar voor de export worden tot 1995 nog enkele zware Kurzhauber-modellen geproduceerd: deze hadden overal ter wereld een uitstekende reputatie van betrouwbaarheid en capaciteit.