Kipwagen in familiehanden

Zeggen dat hij als nieuw is, is een understatement. De vlakke oppervlakken van de kipwagen met integrale aandrijving van Ulrich en Philipp Kilian zijn zo glad en glanzend als nooit tevoren – zelfs niet als op de dag dat de 1632 AK 40 jaar geleden van de band liep. De eerste bestuurder is Willi Behringer, medewerker bij de exploitant van de waterkrachtcentrale Schluchseewerke AG in het Zwarte Woud. Hij haalt de krachtpatser met V10-cilinder dieselmotor en eerste inschrijving op 25  maart 1975 af in Wörth.

Het voor die tijd uitzonderlijke vermogen van 320 pk is nodig, want het wordt zijn taak om machine- en installatie-onderdelen voor de krachtcentrale over de steile wegen van het Zwarte Woud te transporteren. En dat moet hij ook in de winter doen. In 1978 wordt de kipwagen met een Atlas-kraan uitgerust.

In 1982 schakelen de Schluchseewerke over op de opvolger 1636 (NG 80). De 1632 wordt door de gemeentebedrijven van Waldshut-Tiengen aan de grens met Zwitserland overgenomen. In 1991 wordt een boomkwekerij in Bad Säckingen de derde eigenaar. in 2007 wordt de kipwagen buiten dienst gesteld.

De Kilians ontdekken hem uiteindelijk in de lente van 2009 bij een verkoper in de omgeving van Augsburg. Analyse na onderzoek: De cabine heeft onder de kraan en de achteraf gemonteerde onderdelen zo geleden, dat ze niet meer te redden valt. Assen en kraan zijn lek, de driezijdige kipbak is er erg aan toe. Maar het frame, het chassis en de aggregaten zien er goed uit, en de motor – de toerenteller staat al een tweede maal op 120.000 kilometer – draait zuiver en lekt niet.