Waarom vrachtwagenchauffeur Emma zo geniet van de lange trajecten in haar Actros

Als Emma Tornberg vertelt hoe ze vrachtwagenchauffeur is geworden, moet ze altijd een beetje glimlachen. “Eigenlijk was het een idee van mijn moeder”, begint de 30-jarige Zweedse. “Ik kom uit Kiruna, de meest noordelijke stad van Zweden. Na school volgde ik eerst een opleiding als paardenverzorgster. Maar op een dag kwam mijn moeder naar me toe en zei: ‘Dochter, haal toch je vrachtwagenrijbewijs!’ Mijn grootvader en oom hadden een houttransportbedrijf en ergens kwam dat voor hen goed uit.”

– Emma Tornberg, vrachtwagenchauffeur bij Wiiks Transport uit Luleå

Altijd al graag onderweg.

Zo gezegd, zo gedaan. Emma spaarde voor haar rijbewijs en begon met een opleiding tot professioneel vrachtwagenchauffeur. “Ik was altijd al graag onderweg en deed met mijn vrienden meerdaagse ‘roadtrips’. Nu doe ik dat beroepsmatig en het bevalt me enorm. Ik ben een echte truck-gek. Vrachtwagenchauffeur is geen beroep, het is een ingesteldheid.” Emma rijdt al drie jaar voor Wiiks Transport uit Luleå, een kuststadje in het Zweedse gedeelte van Lapland.

Het bedrijf is gespecialiseerd in internationaal transport. 16 medewerkers zorgen in Luleå en in de Noorse vestigingen in Tromsø en Bodø voor de planning en douaneformaliteiten. Vier monteurs onderhouden het wagenpark in de eigen werkplaats in Kalix. Naast Emma telt het team nog 24 andere chauffeurs.

3.000 kilometer per week.

De vrachtwagens van Wiiks Transport leggen wekelijks ongeveer 3.000 kilometer af – en dit het hele jaar door. Net in die regio’s waar bijna alle voertuigbouwers hun modellen komen testen in de meest extreme omstandigheden – want van oktober tot april is het winter in het noorden van Scandinavië. Vandaag begeleiden we Emma op het 521 kilometer lange traject van Luleå naar Bodø. Ze moet hout laden voor een Noorse keukenbouwer. Rijden in de uitgestrektheid en eenzaamheid van Scandinavië is net in deze periode allesbehalve routine.

Extreme omstandigheden.

“Files kom ik op mijn ritten weinig tegen. Mijn dagelijkse uitdagingen zijn eerder temperaturen ver onder het vriespunt, sneeuw en ijs op de weg, het voortdurende lawinegevaar in de bergen en, niet te vergeten, de rendieren”, zegt Emma. Ondanks de ongunstige omstandigheden: ze kan zich niets mooiers voorstellen dan hierboven in het noorden vrachtwagenchauffeur te zijn. “Ik hou van de eenzaamheid, de stilte en de natuur. Hierboven rijden, waar je slechts zelden andere voertuigen tegenkomt, is voor mij bijna zoals mediteren.” 

Haar Actros 2551 is voor Emma inmiddels bijna een tweede thuis geworden. “Het was liefde op het eerste zicht! Ik slaap beter in mijn truck dan in mijn bed thuis. Zijn comfort en wegligging zijn gewoon wereldklasse!”

Foto's en video: Alexander Tempel