Grondwaterverlaging – een taak voor de Zetros

Voertuig & Techniek

Overal dwars doorheen.

Klei, modder en heel veel gaten – dat is het werkterrein van Waterbouw Wusterhausen. De medewerkers hebben daarbij een helper die in het terrein zelfs nog minder compromissen kent: de Zetros.


Als de blauwe Zetros met het kenteken OPR-MV 900 de weg verlaat en de bouwplaats oprijdt, schakelt Enrico Klein de terreinreductie in. Er hangt dichte mist over het gebied. Die komt van de Elbe, die maar een kilometer verwijderd is. De weg bestaat uit grind en diepe gaten, langzaam wordt de ondergrond dieper en leemachtiger, in het kniediepe spoor staat water – kinderspel voor de 240 kW sterke terreinwagen met zijn heuphoge banden.

“Dat is nog niets”, zegt Enrico bijna een beetje teleurgesteld terwijl hij de offroader parkeert. Dan vertelt hij over een twee kilometer lange rit naar een bouwplaats over een veldweg vol gaten die helemaal onder water stond. Het bedrijf Wasserbau Wusterhausen GmbH had de drieasser net nieuw in gebruik genomen en Enrico wilde eens uitproberen waartoe hij in staat is. “Zelfs de rupsvoertuigen kwamen er nauwelijks doorheen. Maar deze truck ging door het terrein heen zoals een heet mes door de boter snijdt. Ondanks volle belading. Dat ging perfect. Petje af!”

Dat is eigenlijk geen wonder. De Mercedes-Benz Zetros is gemaakt voor het terrein. Het voertuig met aandrijving op alle wielen rijdt door 80 centimeter diepe sloten en beklimt in de kruipreductie hellingen met een stijging van zo’n tachtig procent. Omdat de assen extreem beweeglijk zijn, vormen zelfs diepe kuilen in de weg geen probleem voor deze dikke truck met 27 ton GVW. Via een negenversnellingsbak drijft de zescilinder permanent alle assen aan.

Enrico Klein en Matthias Beckemeier hebben een rit van 160 kilometer met de krachtpatser achter de rug. De rit van Wusterhausen in de buurt van Berlijn naar Darchau duurde zo’n 2,5 uur. In het kleine plaatsje in het district Lüneburg in Nedersaksen wordt een biogasinstallatie gebouwd. De eersten van de geplande zes grote, ronde betonnen houders met een doorsnee van 42 meter en een hoogte van zo’n acht meter staan al op het terrein. Ze zullen worden gevuld met maïs die hierin zal gisten en fermenteren. Ooit moet de installatie 2 500 megawatt gaan produceren en de regio voorzien van stroom en warmte.

“Ons werk is het verlagen van de grondwaterspiegel, zodat de grondwerkers rustig en veilig kunnen werken”, aldus Matthias. Daarvoor worden putten geboord, pompen aangesloten en leidingen aangelegd. Met haar 36 medewerkers is de firma Wasserbau Wusterhausen GmbH in heel Duitsland actief. Nog niet zo lang geleden was Matthias met de Zetros in Dortmund en Gütersloh. “Lange afstanden vormen helemaal geen probleem. Het rijcomfort is hoog, ik kwam heel ontspannen aan.”

Zoemend laat Enrico de zijdelingse steunpoten neerzakken met behulp van de afstandsbediening. De Zetros schudt als ze op de steunplaten terechtkomen en deze de grond indrukken. Een display achter de cabine licht op en geeft
100 procent aan. “We rijden bijna uitsluitend in zwaar terrein. Vaak sta je tot aan de knieën in de modder. Het voertuig moet veilig staan, anders kunnen wij niet werken”, zegt Enrico. Veiligheid bij het werken heeft de hoogste prioriteit. Enrico en Matthias dragen een helm, een geel vest, een rode broek en veiligheidsschoenen. Ook de kraan, die op tien meter nog 1,4 ton kan tillen, wordt via de afstandsbediening bestuurd. Zo zijn de mensen altijd buiten het bereik van de kraan.

De opbouw van de Zetros 2733 komt van Hüffermann Transportsysteme. Hij is exact afgestemd op de eisen van Wasserbau Wusterhausen GmbH. Zes vacuümzuigerpompen met elk 1,6 ton gewicht passen op de laadbak. Dankzij het laadvermogen van tien ton is er ook met de boorstangen nog ruimte over. “Eerder zetten we de Unimog in om te boren en de Actros voor het materiaal. Nu besparen we twee tot drie transporten. We krijgen het materiaal voor één bouwput compleet op de Zetros, met pompen, filters en alles”, vertelt Enrico enthousiast.

De beslissing voor de koop van de veelzijdige zwaargewichttruck werd genomen door Meinhard van Rüschen, directeur van Wasserbau Wusterhausen GmbH. Hij was al overtuigd van de Zetros nadat hij hem op foto’s had gezien. Verkoper Torsten Liebig van Autohaus Jürgens in Neuruppin had ze hem laten zien. “Ik dacht meteen: nou, dat is wat! Die truck vraagt om werk, dat is een werkpaard voor in zwaar terrein”, herinnert de in Cloppenburg geboren man zich. “En nu denk ik er nog zo over.”


Veel laadvermogen, veel comfort: Ongeveer tien ton laadvermogen, “en het rijcomfort is hoog, we zijn heel ontspannen aangekomen”, zegt Matthias Beckemeier.


Van Rüschen sloeg het niet af om in het voorjaar mee naar Wörth te rijden om het voertuig op te halen. “Het was echt een bijzonder moment om hem voor het eerst in onze blauwe bedrijfskleuren te zien. Hij doet niet alleen zijn werk uitstekend, maar motiveert ook onze medewerkers. Die vinden hem klasse. En de klanten overigens ook.” Nu is hij in onderhandeling over de koop van een Zetros-tweeasser.

Enrico staat met twee benen stabiel in de leem op enkele meters van het voertuig en bedient de kraan met de afstandsbediening. Een pomp zweeft door de lucht, een paar meter van de Zetros zet hij hem op de grond. De kraan kan 360 graden worden gedraaid. Omdat de Zetros vlak is, kun je voor en achter het voertuig werken. En, wat belangrijk is voor de waterbouwkundigen, je kunt er aan twee kanten mee boren. “We kunnen nu twee keer zo veraf werken als vroeger”, zegt Enrico vol lof. “We hoeven de Zetros niet meer zo vaak te verplaatsen, krijgen meer gedaan en zijn ook nog eens flexibeler.”

Het transport van pompen en afvalwatertransportleidingen behoren tot de kerntaken van firma Wasserbau Wusterhausen GmbH. Vier van deze pompen werken ratelend op het terrein, dag en nacht, zeven dagen per week. Elke pomp kan zo’n 90 000 liter water per uur wegpompen. Buizen leiden het naar een sloot vanwaar het naar de Elbe stroomt.

Direct nadat de pomp staat, bevestigen Enrico en Matthias een booraandrijving aan de kraan. Daaraan worden de boorstangen vastgemaakt. Met een spuitbus heeft Enrico van tevoren het boorpunt gemarkeerd en exact op die plaats begint het boren. “Hij gaat er goed in”, zegt Matthias tevreden als de schroef langzaam de bodem indraait. De doorsnede van de boor bedraagt slechts 120 millimeter, maar er kan zo’n zeven meter diep mee worden geboord. In het begin is de bodem nog donker en leemachtig, dan wordt hij grijzer, zandiger en vochtiger. Op het hele terrein zijn tientallen putten geboord. Enrico knielt boven het boorgat en laat er een lichtlood inzakken. Bij 2,30 meter stoot het op grondwater en licht op. Je merkt dat de Elbe in de buurt is, de bodem is vochtig.

Enrico en Matthias demonteren de boorstangen weer, reinigen ze en laden ze op het laadvlak. Ze brengen de kraan in ruststelling en schuiven de steunpoten weer terug. De Zetros is weer rijklaar. Enrico klimt de torpedofrontcabine in, die achter de vooras ligt. Daardoor krijgt het voertuig niet alleen zijn typische uiterlijk, maar het maakt hem in zwaar terrein ook beheersbaar. Zou de cabine als bij een frontstuurtruck boven de vooras zijn geplaatst, dan zou de chauffeur door elkaar worden geschud alsof hij een rodeorijder zou zijn. Enrico maakt het zich gemakkelijk op de luchtgeveerde stoel, start de 7,2 liter motor en verplaatst de Zetros vijftig meter. Voordat ze naar Wusterhausen terugrijden, moeten er nog heel wat gaten worden geboord.

Nog geen comments