Truck Trophy-kwalificatie 2016 – nieuws

In zes landen zijn de kwalificaties voor de finale van de Truck Trophy 2017 gehouden. Mercedes-Benz Trucks is op zoek naar de twee beste vertegenwoordigers van hun land.

Naar het verslag van België
Naar het verslag van Nederland
Naar het verslag van Duitsland
Naar het verslag van Polen
Naar het verslag van Zwitserland
Naar het verslag van Roemenië

De winnaars.

België

De Belgische kwalificatieronde voor de Mercedes-Benz Truck Trophy vond in het weekend van 26 en 27 november in Brugge plaats. Het werd een spannend tweedaags evenement waarbij niet alleen fel om de twee finaleplaatsen werd gestreden, maar ook hechte vriendschappen werden gesloten tussen de tien deelnemers. Kris Langers uit Maaseik en Kevin Staes uit Lokeren wonnen de strijd en zullen België volgend jaar vertegenwoordigen in de internationale finale van de Mercedes-Benz Truck Trophy op een nu nog onbekende locatie.

De tien kandidaten werden twee dagen lang zowel fysiek als geestelijk op de proef gesteld - als individu, maar ook in teamverband.

Echte lefgozers.

Bij de eerste beproeving speelden kracht en techniek een grote rol en konden de mannen laten zien dat ze over de nodige portie lef beschikten. De tien kandidaten moesten het na een korte oefensessie namelijk tegen elkaar opnemen op de klimwand. Een van de drie Waalse deelnemers, Raphael Claus, legde het technische klimparcours in het sportcentrum van Brugge in slechts 36,01 seconden af en was daarmee de snelste klimmer van de groep. Hij werd op de hielen gezeten door Kris Langers die met een tijd van 36,31 seconden meteen liet zien dat er een winnaar in hem schuilde. Van alle andere kandidaten kwam alleen Wesley Moreels met een tijd van 41,08 seconden nog enigszins in de buurt van de twee winnende klimmers.

Geheugentrainer.

Bij de tweede beproeving werden allerlei truck-gerelateerde termen opgelezen die de deelnemers moesten onthouden en vervolgens moesten opschrijven. Met dit zogenoemde 'Truck-dictee' werd het denkvermogen en de kennis over trucks van de Belgische finalisten getest. Deze opdracht bleek Kris Langers op het lijf geschreven, want ook hier wist de Belgisch-Limburger de beste resultaten te behalen. Hij moest de eerste plaats wel delen met David De Keyser die inmiddels wel enige ervaring had met de voorrondes van de Mercedes-Benz Truck Trophy. De trucker uit Lokeren kwalificeerde zich vorig jaar namelijk voor de internationale finale in Roemenië en besloot ook dit jaar weer zijn geluk te beproeven. Het lukte Kevin Staes om na zijn zwakke start op de klimwand (negende plek) naar de derde plek te stijgen. Deze plek moest hij echter wel delen met Samuel Pierquin.

Teamspeler gezocht.

Na de eerste twee beproevingen moest iedere deelnemer aangeven wie volgens hem over de meeste teamgeest beschikte. Uiteindelijk werd David De Keyser tot de beste teamspeler van de groep verkozen en werden Raphael Claus en Tom Kerckaert respectievelijk tweede en derde. Deze opdracht vormde ook meteen een goede voorbereiding op de volgende beproeving waarbij alles om kracht en teamwork draaide.

Trekken!

Er werden twee teams met willekeurig gekozen leden samengesteld die het tegen elkaar moesten opnemen in een ouderwets potje touwtrekken. De teams mochten twee keer proberen hun collega's aan de andere kant over de streep te trekken. Met name deze opdracht, waarbij het team met Wesley Moreels, Kevin Staes, Kris Langers, Raphael Claus en Jean-François Fiviez beide keren aan het langste eind trok, leverde Kevin en Kris een belangrijke voorsprong op.

Nieuwe vriendschappen sluiten.

Na afloop van de eerste dag vol zware beproevingen was het de hoogste tijd voor een beetje ontspanning, dus trokken de deelnemers gezamenlijk de binnenstad van Brugge in. Een stadsgids had voor de mannen een bijzonder mooie wandeling door het 'Venetië van het Noorden' uitgestippeld waarbij ook de inwendige mens aan zijn trekken kwam; geen overbodige luxe na zo'n zware dag. Het 'walking dinner' werd afgetrapt met een 'Brugse Zot'. Na dit typisch Brugse aperitief wandelden de heren voor de hoofdgang naar een restaurant. De avond werd afgesloten met een nagerecht in weer een andere eetgelegenheid in de stad. Jozef Schonkeren was al de hele dag het zonnetje in huis maar toen zijn favoriete gerstenat uit Breendonk begon te vloeien, kwam de kleine duvel in hem echt los en maakte hij de toch al gezellige avond tot een absoluut hoogtepunt.

Truckrace op het scherpst van de snede.

Op zondagochtend waren alle kandidaten al vroeg uit de veren voor de beslissende wedstrijd van de Belgische kwalificatieronde. Bij het eerste wedstrijdonderdeel moesten de deelnemers met een radiografisch bestuurde mini-Actros over een parcours rijden en daarbij ook nog van oplegger wisselen. Voor de eigenlijke wedstrijd mochten de deelnemers eerst uitvoerig met de voor hun wel erg kleine 'ster op wielen' oefenen. Kevin Staes hield zich hierbij opvallend afzijdig. De onverstoorbare trucker uit Lokeren bleef tijdens de oefensessie rustig op zijn stoel zitten om vervolgens tijdens de wedstrijd schijnbaar zonder moeite de snelste tijd neer te zetten. Kevin was in zijn jongere jaren een fervent gamer en zijn vlugge vingers bleken nu goed van pas te komen. Hij versloeg Tom Kerckaert en Kris Langers die bij dit onderdeel opnieuw, vrijwel onopvallend punten voor het eindklassement verzamelden.

Een manusje-van-alles.

Het volgende wedstrijdonderdeel was de zogenoemde 'Truck-taboe' waarbij de kandidaten in tweetallen truck-gerelateerde termen moesten uitleggen, uitbeelden of tekenen. Kevin Staes en David De Keyser blonken uit in deze opdracht en werden dan ook eerste.  Bart Van Roy en Wesley Moreels veroverden de tweede plaats en de Waalse Raphael Claus en West-Vlaamse Tom Kerckaert wisten ondanks de taalhandicap de derde plek te bemachtigen.

In de voetsporen van Milanov.

Het eindklassement werd uiteindelijk bepaald met een wedstrijd remschijfwerpen. De deelnemers kregen eerst een demonstratie van de 'toevallige voorbijganger' Philip Milanov. De Bruggenaar met Bulgaarse roots die in 2015 de tweede plaats veroverde bij de Europese kampioenschappen en de wereldkampioenschappen discuswerpen, gaf het goede voorbeeld. Vervolgens was het de beurt aan de tien finalisten van de Truck Trophy. Bart Van Roy wist de remschijf 15,04 meter ver te werpen en werd eerste, in zijn kielzog wederom gevolgd door Kris Langers die de remschijf 13,35 meter ver wierp en daarmee de winnaar van Truck Trophy Belgium werd. Wesley Moreels werd met een worp van 12,4 meter derde in het wedstrijdonderdeel en ook in het eindklassement. De vierde plek van Kevin Staes bij het remschijfwerpen bezorgde hem uiteindelijk de tweede plek in het eindklassement.

Een onvergetelijke ervaring.

De Belgische kwalificatie voor de Truck Trophy was voor alle deelnemers een onvergetelijke ervaring. Tijdens de afsluitende lunch in het centrum van Brugge lieten de mannen weten dat ze hun grenzen hadden verlegd en dat het evenement hun stoutste verwachtingen had overtroffen.

Toen de eindresultaten op de kade van een Brugse rei werden bekendgemaakt, konden de winnaars op een welgemeend applaus rekenen. Het was duidelijk dat gedurende deze twee dagen een hechte vriendengroep met hart voor het merk met de ster was ontstaan. Met Kris Langers en Kevin Staes kan België volgend jaar rekenen op een ijzersterke vertegenwoordiging in de internationale finale van de Mercedes-Benz Truck Trophy op een nu nog onbekende locatie. De twee finalisten zijn niet alleen als individu bijzonder sterk, maar vullen elkaar ook heel goed aan. De rest van de groep heeft er in elk geval het volste vertrouwen in dat het duo een mooi resultaat zal neerzetten.

Foto's: Jozef Schonkeren

Nederland

Moed & kracht, behendigheid & denkvermogen en teamwork van chauffeurs getest. Lodewijk Blokland en Pascal van den Oetelaar winnen de nationale finale!

Vrijdag 11 november: het is donker en koud op de parkeerplaats van Kasteel Kerckebosch in Zeist. De rode RoadStars Limited Edition Actros van Mercedes-Bens staat geparkeerd met de lampen aan, geschreeuw en gebrul galmt over de parkeerplaats. Zeventien chauffeurs hangen aan een touwtrektouw en proberen elkaar over de streep te trekken. De nationale finale van de Truck Trophy 2016 is in volle gang. De internationale truckwedstrijd van Mercedes-Benz wordt al voor de derde keer verreden maar het was dit jaar voor het eerst dat er nationale voorrondes voor werden gehouden.

Kasteel Kerckebosch in Zeist was vrijdag 11 en zaterdag 12 november het decor van deze voorrondes. Aan de hand van inschrijvingen op online chauffeursplatform RoadStars van Mercedes-Benz Trucks, werden 17 chauffeurs geselecteerd die in Zeist de strijd met elkaar aangingen om deelname aan de internationale finale van de Truck Trophy 2016. De Nederlandse selectie bestond uit: Danny Aarts, Danny Bathoorn, Maikel Bierstekers, Michael Bloemzaad, Lodewijk Blokland, Daniel Dassen, Klaas Greving, Jeffrey van Iersel, Kees-Jan Nieuwenhuis, Martin Quist, Sjaak Schreurs, Edwin Sloove, Jarno van Breda, Marthijn van den Bulk, Pascal van den Oetelaar, Roel Verduijn en Corne Verkooijen.

De Truck Trophy van Mercedes-Benz Trucks is geen wedstrijd waar grote prijzen op het spel staan. Bij de Truck Trophy staan gezelligheid en kameraadschap centraal. Tijdens de nationale finale bijvoorbeeld, staan alleen oefeningen buiten de vrachtwagen centraal. De internationale finale in het buitenland daarentegen draait wel om rijden. Vorig jaar vond de finale van de Truck Trophy 2015 plaats in Roemenië, waar de finalisten drie dagen lang in de bergen, op landweggetjes en op een verlaten vliegveld allerlei manoeuvres met Actros trucks moesten uithalen. Waar de finale, met deelnemers uit Duitsland, Polen, Zwitserland, Roemenië, België en Nederland, dit jaar gaat plaatsvinden, is nog een goed bewaard geheim.

Tijdens de nationale finale werden de oefeningen die de chauffeurs moesten uitvoeren onderverdeeld in de categorieën moed & kracht, behendigheid & denkvermogen en teamwork. Om de nationale finale te winnen, moesten de chauffeurs dus laten zien dat ze in elke categorie konden scoren. Aan de hand van lootjes werden de chauffeurs in groepen verdeeld maar individuele opdrachten stonden ook op het programma. De eerste oefening was de Truck Trophy racebaan. Op die baan moesten de deelnemers zo snel mogelijk de op afstand bestuurbare mini-Actros door het parcours zien te krijgen. Fouten werden omgezet in strafsecondes en de beste tijd telde. Het competitiegevoel was meteen aanwezig en dat hield de tijden laag maar ook zeer dicht bij elkaar. De gezelligheid zat er ook meteen in. Zet 17 collega chauffeurs bij elkaar en het voelt als een vrijgezellenfeest, zoals Jeffrey van Iersel de sfeer omschreef.

De tweede opdracht op het programma was Truck Taboo, waarbij de chauffeurs in tweetallen truck gerelateerde termen aan elkaar moesten uitleggen, uitbeelden of tekenen. Dat klinkt makkelijker dan het is, want probeer ‘accelereren’ maar eens uit te beelden. Gas geven, harder gaan of het gaspedaal intrappen ligt misschien nog voor de hand maar accelereren? Er werden niet heel veel punten gescoord maar er werd wel veel gelachen. Na een korte pauze was het tijd voor het Truck Dictee, een onderdeel waar veel chauffeurs tegenop zagen. Maar met een biertje in de hand is zelfs een dictee zo erg nog niet. Twee minuten lang werden allerlei truck gerelateerde woorden opgelezen, de deelnemers moesten zoveel mogelijk woorden onthouden en deze opschrijven. Daarna was het tijd voor een fysieke opdracht. Buiten lag het touwtrektouw al klaar en de competitie touwtrekken kon beginnen. Onder luid gejuich konden de chauffeurs hun pk’s laten gelden.

Na deze uitdaging was het tijd voor een ontspannen evenement. Met de RoadStars-busjes werden de deelnemers naar DeFabrique in Utrecht gereden waar een bezoek aan de escape rooms van Prison Island op het programma stond. Na anderhalf uur fysiek, tactisch en technisch uitgedaagd te zijn, stond er een heerlijk diner op de chauffeurs te wachten. Na het diner was het tijd voor de geheime stemming waarbij elke deelnemer twee medekandidaten mocht nomineren voor de internationale finale.

Eenmaal terug in Kasteel Kerckebosch in Zeist bleef het nog lang gezellig bij de mooie bar bij de open haard. Een goed ontbijt was de volgende dag dan ook zeker niet overbodig. Daarna reden de deelnemers naar klimhal Mountain Network in Nieuwegein. Daar stonden de onderdelen hangen, klimmen en het eindspel op het programma. De chauffeurs konden punten verdienen door zo snel mogelijk de klimwand op te klimmen en door zo lang mogelijk aan twee handvaten te blijven hangen. Vooral voor de deelnemers met hoogtevrees was dit een uitdaging maar iedereen is uiteindelijke de klimwand opgegaan. Tijdens de pauze, met koffie en appeltaart, kwamen de diepe gesprekken over de zin van het chauffeursleven los. Het stereotiepe beeld van norse chauffeurs die allesbehalve fit zijn, werd tijdens de nationale finale behoorlijk ontkracht. Fit waren ze allemaal en goede gesprekken werden ook regelmatig gevoerd! Na de pauze werden de deelnemers opnieuw in groepen verdeeld en was het tijd voor het eindspel. Elk team kreeg 10 minuten de tijd om zo vaak mogelijk de klimwand op te klimmen en dan vanaf grote hoogte balletjes op de Truck Trophy schietschijf te gooien.

Rond 13.00 uur stond de lunch klaar, terwijl de laatste punten werden verwerkt in het klassement. Ook het stemmingsformulier, waarmee de chauffeurs op elkaar konden stemmen, telde mee. Als herinnering aan de nationale finale kregen alle deelnemers een certificaat en medaille mee naar huis. De winnaars kregen daarnaast nog een grote beker met een oranje Team NL outfit. De ‘Beste Nederlandse Chauffeur’ bleek Lodewijk Blokland van Van der Vlist Speciaal- en Zwaartransport. Pascal van den Oetelaar, van Van Schijndel Transmission, eindigde op een tweede plaats. Samen gaan zij als Team NL de nationale eer tijdens de finale van de Truck Trophy 2016 verdedigen!

Vorig jaar eindigden de twee Nederlandse deelnemers aan de Truck Trophy 2015 op een gedeelde eerste en een derde plek. De lat ligt voor Lodewijk en Pascal dus behoorlijk hoog. Lodewijk heeft er in ieder geval wel vertrouwen in: “Pascal en ik vormen een goed team omdat we elkaar aanvullen. De onderdelen waar ik minder in scoorde, deed hij juist heel goed en andersom. Ik denk dat we dus echt een goede kans maken om te winnen. We halen sowieso de top drie, daar ben ik van overtuigd!” Pascal is nog steeds euforisch over het behalen van de tweede plek. “Ik ging er niet naar toe in de veronderstelling een prijs te winnen,” vertelt Pascal. “Dus toen ik met de tweede prijs naar huis ging, was ik wel verrast!”

Duitsland

Moed en kracht, behendigheid en denkvermogen, teamwork – de tien Duitse deelnemers aan de Truck Trophy-kwalificatie in Hamburg leveren sterke prestaties. Het duo voor de finale staat vast.

Een hoogte van tien meter is heel wat. Vervolgens ook nog omdraaien, naar beneden kijken, mikken en de bal op het doelwit laten belanden. De tien deelnemers aan de Duitse Truck Trophy-kwalificaties lieten alle opdrachten rustig op zich af komen  – ook aan de klimwand op indrukwekkende hoogte. Moed en kracht, behendigheid en denkvermogen, teamwork: daarop werd een beroep gedaan.

Tien chauffeurs, twee finaleplaatsen.

Eén vrouwelijke en negen mannelijke chauffeurs traden aan voor de beslissende Duitse strijd om de finale van de Truck Trophy. Andreas Amrhein (31, Rodenbach) en Alexander Sehl (26, Ammerbuch) hebben uiteindelijk de twee plaatsen in de internationale finale komend jaar in de wacht weten te slepen. Maar eigenlijk hadden alle deelnemers vooraf al gewonnen. Tussen honderden deelnemers viel het lot op hen en ze beleefden een onvergetelijk weekend, dat qua actie en spanning niet gemakkelijk te overtreffen zal zijn.

Nieuwe uitdagingen.

"Het is een fantastische ervaring. Ik ben tegen die wand stevig tekeer gegaan. En ineens zat ik helemaal bovenin", vertelde Uwe Loeffler uit Hanau toen hij weer vaste grond onder de voeten had.

Afgezien van de uitdagingen op de klimwand, ging het op dag 1 van de kwalificaties ook om behendigheid, denkvermogen en de onderlinge communicatie. Terwijl de klok onherroepelijk door tikte, moesten de chauffeurs met hun afstandbediening een mini-Actros naar de oplegger sturen, deze koppelen en vervolgens de combinatie naar het einddoel rijden.

Ondanks alle ambitie waarmee de deelnemers naar Hamburg kwamen, was er toch iets nog belangrijker dan de finaleplaatsen. "Ik wilde vooral plezier hebben", vertelde finalist Alexander Sehl. En dat is hem goed gelukt.

Veel actie.

Ook het avondprogramma bood veel actie. 'Hoger, verder, idioter' was het motto van de extreme sportsshow 'Night of Freestyle', die de tien in de Barclaycard Arena in Hamburg bijwoonden. Ze zagen adembenemende stunts met enduro's, buggy's en een sneeuwscooter. "Mijn schoonzoon is helemaal gek aan het worden", aldus Peter Eitler, nadat hij hem de eerste foto's van zijn smartphone had gestuurd. Als verrassing was er in de pauze ook nog een meet-and-greet met de twee Duitse rijders in de show, Kai Haas en Lukas Weis.

Een echte kick.

De tweede dag stond volledig in het teken van hersenkrakers en het onderwerp trucks. De truckers konden punten halen bij de opdrachten 'Truck-taboe' en 'Truck-dictee', waarbij ze begrippen moesten verklaren, raden en zich inprenten.

In de ochtend wachtte de deelnemers nog een echte kick bij een escape game. Hie werd een beroep gedaan op hun denkvermogen en hun capaciteit gezamenlijk raadsels op te lossen om de deur van een afgesloten ruimte te openen. Met veel speurzin en teamgeest wisten de deelnemersteams zich te bevrijden.

"De ene rijdt verder, de andere komt verder", zo vatte Guido Baumann, die als Hamburger in de Hanzestad eigenlijk een thuiswedstrijd speelde, de Truck Trophy-kwalificatie samen. In twee dagen zijn de deelnemers uitgegroeid tot een sterk team dat binnenkort graag weer bij elkaar komt.

Verdiende winnaars en nieuwe vrienden.

"Zet jullie beste beentje voor. Jullie doen nu ook voor ons aan de finale mee", gaf Peter Eitler, die uiteindelijk net niet genoeg in huis had, de winnaars voor de eindronde mee terwijl hij de twee vriendschappelijk op de schouders sloeg. De vreugde bij de twee finalisten was groot. Toen de deelnemers elkaar bij de overwinningsceremonie in de armen vielen, was wel duidelijk dat deze kwalificatie alleen maar winnaars kende. Andreas Amrhein en Alexander Sehl namen de felicitaties van hun collega's met zichtbaar plezier in ontvangst. De andere truckers resteerde bij de vele omhelzingen en gelukwensen de zekerheid dat twee van hun vrienden in de finale op jacht naar de punten gaan. Andreas en Alex staat nu het grote internationale avontuur te wachten. 

Video: Martin Schneider-Lau
Foto's: Sebastian Vollmert

Polen

Przemysław Haber en Janusz Zalewski vormen het eerste Poolse team in de internationale Truck Trophy-wedstrijd. In oktober 2016 hebben ze de nationale kwalificatie gewonnen. Nu staat ze een groot avontuur te wachten!

In 2016 konden voor het eerst Poolse vrachtwagenchauffeurs aan de internationale wedstrijd Truck Trophy 2017 deelnemen. Na de halve finale kwamen tien dapperen in het Poolse kalksteengebergte Jura Krakowsko-Częstochowska aan de start om te strijden om deelname aan de grote finale. Strijden – tegen wie? Vooral tegen hun eigen zwakke punten. Tijdens de een dag durende worsteling met de door de organisatoren opgestelde onderdelen werd namelijk één ding duidelijk: de Poolse truckers gingen de strijd wel met grote overgave aan, maar niet met elkaar!

Dat had ook anders kunnen uitpakken, want de vrachtwagenchauffeurs zijn geharde mensen met het hart op de tong die, zoals ze van zichzelf zeggen, niet aan kindersprookjes doen. En toch hebben zich enige honderden mannen en vrouwen uit heel Polen op de website van RoadStars geregistreerd en te kennen geven dat ze aan dit grote avontuur wilden meedoen. Slechts tien van hen zijn uiteindelijk tot de nationale kwalificatieronde doorgedrongen. Op een zonnige oktoberavond hebben we midden in het pittoreske Jura-landschap, vlak bij het slot Ogrodzieniec, kennisgemaakt met Łukasz Kałuża, Artur Bogucki, Janusz Zalewski, Krzysztof Grela, Przemysław Haber, Maciej Jermak, Stefan Klimek, Marcin Kłocznik, Sebastian Michalski en Ireneusz Michnia.

Meteen al vanaf de eerste onderdelen, klimmen en racen met op afstand bediende vrachtwagenmodellen, liepen de gemoederen hoog op. Onze groep van tien werd na de loting verdeeld in twee teams van vijf. Terwijl één team zich bezighield met het minicircuit en de chicanes, mat het andere team de krachten op een rotswand. "Voor mij was dat de moeilijkste uitdaging, omdat ik daarvoor mijn hoogtevrees moest overwinnen", vertelt Przemek Haber, die leidinggeeft aan een transportbedrijf en ook zelf rijdt. "Zonder de aanmoedigingen van de collega's zou ik het heel zwaar hebben gehad. Maar meteen hierna ben ik opgehouden alleen aan mijn eigen overwinning te denken en ben ik me gaan concentreren op het succes van ons team."

De klimopdracht heeft duidelijk gemaakt hoe belangrijk bij een dergelijke, op het oog individuele, opdracht de ondersteuning van de andere teamleden is. Bij beide teams werd luidkeels aangemoedigd, en dat motiveerde ook weer de tegenstanders.

Op het racecircuit werden concentratie, behendigheid en reactievermogen met punten beloond, en voor velen was dit, zo bleek, een echte uitdaging. Ook ervaren chauffeurs konden niet alle valkuilen ontwijken terwijl ze een Actros model met hun afstandsbediening over het speciaal aangelegde traject probeerden te loodsen. Daarbij tikte de klok genadeloos verder… "Maar goed, wat mij betreft was de laatste opdracht, 'Perform a Song', veel lastiger", lacht Janusz Zalewski, die in het dagelijkse leven ook graag nieuwe ervaringen opzoekt. Naast zijn werk als chauffeur is hij namelijk zeiler, motorrijder en … kerstman, al tien jaar lang.

Zodra alle bij de klimopdracht benodigde klimwerktuigen en helmen waren opgeborgen, wachtte al weer de volgende uitdaging, waarbij het op zowel kracht als strategie aankwam. Het touwtrekken riep net zoveel emotie als een voetbalwedstrijd. Beslissend voor de zege was echter niet alleen brute kracht, maar ook vakkennis. "Deze alleroudste sport ter wereld is nou net iets waar ik wat van afweet", aldus Janusz. "Daarom heb ik mijn collega's op een paar simpele dingen gewezen en dat heeft gewerkt!"

Na deze krachtmeting wachtten uitdagingen van meer intellectuele en kunstzinnige aard. Eerst moesten de chauffeurs een dictee volbrengen en vervolgens, per duo, bekende liedje arrangeren. Die tweede taak zorgde niet alleen voor veel gelach en entertainment, maat liet ook zien hoe veelzijdig begaafd en vol relativeringsvermogen onze chauffeurs zijn!

De afwisselende dag werd afgesloten met een gemeenschappelijk diner, waarbij een geheime stemming plaatsvond: elke deelnemer stemde voor een collega die het naar zijn of haar mening verdiende de winnaar te zijn. Dit laatste punt in de wedstrijd was tevens het beslissende. Przemek Haber en Janusz Zalewski waren zichtbaar verrast, verheugd en ontroerd over de uitslag: "Ik weet niet hoe dit zo is gekomen", zei Przemek toen hij de beker in ontvangst nam, waaraan Janusz toevoegde: "Ik had dit nooit gekund zonder dit fantastische team".

Wat levert deelname aan zo'n avontuur op volgens hen? "De chauffeurs hebben de gelegenheid zich onderling met elkaar te vergelijken, hun kennis te toetsen, hun eigen vaardigheden te testen en daaraan conclusies te verbinden", telt Przemek de voordelen op. Janusz voegt hieraan toe: "Voor mij was het bovendien belangrijk kennis met elkaar te maken en ik hoop dat we in de toekomst contact met elkaar kunnen blijven houden. En nu we met zijn tweeën naar de finale gaan, hebben we het geluk dat we een sterk team achter ons hebben dat ons door dik en dun steunt. Ik ben er trots op dat ik bij de Truck Trophy zulke collega's mag vertegenwoordigen."  

Zwitserland

Lucky Trucker Fee: vandaag is de grote dag waarop wordt beslist welke twee winnaars naar de Truck Trophy 2017 gaan en welke tien winnaars half oktober 2016 samen met mij de DTM-finale op de Hockenheimring mogen bijwonen.

Vele honderden mannelijke en vrouwelijke chauffeurs hebben zich op www.roadstars.mercedes-benz.ch voor de Truck Trophy 2017 aangemeld. Daarvan nemen er vandaag in Seilpark Engelberg 20 deel aan de kwalificatie.

8.30 uur: ik kom met onze Actros Champions Edition bij het dalstation Fürenalp aan, waar al een aantal Truck Trophy-deelnemers aanwezig is. We hebben nog een uur te gaan maar de spanning loopt al merkbaar op.

De mannen en vrouwen zijn druk bezig met de inschrijving en voorbereidingen.

Let the games begin! De deelnemers worden in drie groepen verdeeld. Iedereen moet voor zichzelf zoveel mogelijk punten proberen te verzamelen.

Er zijn drie verschillende stops.

Bij de eerste test moet met een radiografische auto een parcours door het bos worden afgelegd, waarbij de tijd wordt gemeten.

Voor de tweede stop zijn pantomime, tekenen en praten aangekondigd. Hiervoor worden duo's gevormd. De twee leden krijgen elk een kaart met drie begrippen en moeten binnen twee minuten door onderling te communiceren zoveel mogelijk van deze begrippen raden.

Bij de derde stop moeten remschijven worden geworpen. Het werpterrein bestaat uit drie gemarkeerde velden. De punten worden op basis van de geworpen afstand verdeeld. Voor een worp in de buurt van de werplijn wordt één punt toegekend. Wanneer de remschijf wat verder landt, betekent dit drie punten. Wie ruimschoots voorbij de lijn gooit, krijgt vijf punten.

Ik hebt ook twee pogingen gedaan en ik moet toegeven: het ziet er veel gemakkelijker uit dan het is.

Als laatste onderdeel voor de middagpauze staat touwtrekken op het programma. Hierbij gaat het om teamgeest. Met kreten als "Nu, nu, nu!" vuren de deelnemers zichzelf aan en ik merk hoe het geschreeuw onvermoede krachten bij de ploegen losmaakt. Het is erg leuk de deelnemers zo bezig te zien.

Bij de heerlijke lunch worden vervolgens weer nieuwe krachten opgedaan voor de middag, wanneer een beroep gedaan gaat worden op concentratie, durf en behendigheid. Ook hier gaat het verder met de drie groepen, die elk drie verschillende parkoersen moeten afleggen.

Bij het eerste parkoers wachten tien vragen die bij de boomtussentations zijn bevestigd.

Verspreid over het tweede parkoers zijn in totaal veertien Mercedes-Benz sterren opgehangen die moeten worden gevonden.

Bij het derde parkoers draait alles om de durf op een hoogte van 14 meter langs de bomen van het bos te razen. Ik zeg maar één ding: pure adrenaline!

Het is nu aan mij alle deelnemers aan te moedigen. Ik ben heel erg onder de indruk van de lef en het plezier waarmee ze allemaal de drie parkoersen afleggen. Voor mij zijn ze allemaal winnaars! Ik ben erg trots op ze!

Gelukt! Ze hebben allemaal de drie parkoersen zonder probleem voltooid. Nu gaat het rekenen beginnen. Welke twee chauffeurs, man of vrouw, winnen de Truck Trophy en mogen begin volgend jaar Zwitserland ivertegenwoordigen?

De punten zijn geteld. De winnaars van de Truck Trophy zijn Fabian Roth en Andreas Niederhauser. Ik feliciteer ze allebei van harte. Ze hebben het fantastisch gedaan! Ik wens ze nu al veel plezier bij de Truck Trophy 2017.

De tien andere deelnemers worden omgeroepen. Zij gaan op 15 en 16 oktober 2016 met me mee naar de DTM-race in Hockenheim. Ik kijk nu al uit naar die twee ongetwijfeld heerlijke dagen!

Ook de rest van de Truck Trophy-deelnemers gaat niet met lege handen naar huis. Ze krijgen een tegoedbon van Mercedes-Benz.

Een schitterende, geslaagde dag loopt ten einde. We hebben allemaal erg veel plezier gehad. Ik dank alle deelnemers hartelijk. Ze hebben het allemaal uitstekend gedaan!

(Lucky Trucker Fee Patrizia Baumgartner)

Roemenië

Meer dan een wedstrijd.

"Trucker word je niet met een rijbewijs. Het moet in je bloed zitten!" – beter dan een van de deelnemers aan de eerste Roemeense TruckTrophy kunnen we het niet zeggen.

Wie het truckvirus in het bloed heeft zitten, wil rijden, ervaringen verzamelen en zich continu doorontwikkelen. Je rijdt door wanneer rijders van een SUV het al lang zouden opgeven. Met grote ladingen veilig door de binnenstad? Zware lading bij weinig ruimte manoeuvreren? Een echte trucker heeft er het geduld en de skills voor. Maar deze functieomschrijving is verre van compleet. In het ware leven zijn bovendien moed, behendigheid, concentratievermogen en innerlijke rust van belang – en niet in de laatste plaats teamspirit en kameraadschap. Precies daarom gaat het bij de Mercedes-Benz TruckTrophy: de helden van de weg en hun kunnen worden in een bijzonder licht gezet. Hier kunnen de allerbesten iets heel bijzonders meemaken.

Na het grote succes van de TruckTrophy vorig jaar is de wedstrijd voor verdere landen opengesteld. Dit jaar deed Roemenië voor het eerst mee met een eigen kwalificatie voor de grote internationale finale komend jaar. Volledig onafhankelijk van leeftijd, geslacht, beroepservaring en truckmodel kon iedere chauffeur zich aanmelden om zijn vaardigheden offroad en onroad te bewijzen. Hierbij moesten de chauffeurs niet alleen het hoofd erbij houden, maar waren ook moed, doorzettingsvermogen en teamspirit vereist.

Uit honderden aanmeldingen kregen uiteindelijk tien personen de kans om voor de twee finaleplaatsen in 2017 te strijden. In acht disciplines demonstreerden de deelnemers hun kunnen zowel individueel als in teamverband. Bij de Truck Racing, bijvoorbeeld, moesten radiografische modeltrucks over een parcours met veel chicanes worden gestuurd. Hierbij moest iedere deelnemer ten slotte twee andere deelnemers voor de finale nomineren als waardige vertegenwoordiger van Roemenië.

Na een spannende wedstrijd stond het vast: Cătălin Andreescu (40, Boekarest) en Eduard Alexandru Drăgulescu (25, Petroșani) zijn de trotse winnaars. Bovendien hebben de deelnemers aan de twee dagen durende TruckTrophy er allemaal negen nieuwe vrienden bij gekregen. We wensen onze winnaars veel geluk en succes. Ga zo door, Roemenië!

Helaas hebben de finalisten Cătălin Andreescu en Eduard Alexandru Drăgulescu om beroepsmatige redenen moeten afzeggen voor de finale in februari. Alexandru Serotencu en Nicolae Popescu, die bij de kwalificatie respectievelijk als derde en vierde waren geëindigd, zullen hen op gepaste wijze in de finale vervangen en kijken erg uit naar hun Truck Trophy-avontuur.