België stuurt Chris en Tim naar de RoadStars Trophy 2018

RoadStars Trophy 2018 – Qualifying

België stuurt Chris en Tim naar de RoadStars Trophy 2018.

Gelukt. Tien truckers gingen in het weekend van 17 en 18 maart met elkaar de strijd aan om te bepalen welke twee aan de internationale RoadStars Trophy mochten deelnemen. Chris Volckaert en Tim De Fruyt, twee jonge chauffeurs van achter in de twintig, waren de beste van het stel.


Op deze twee dagen in Leuven is niet alleen de lichamelijke, maar ook de geestelijke gesteldheid van de deelnemers op de proef gesteld. Van het klimmen tot en met de speurtocht à la Mercedes-Benz. Iedereen werd beoordeeld op initiatief, teamspirit en bezieling. En dat was precies waarin Tim en Chris zich met groot elan onderscheidden. Sterker: noem deze gentlemen niet zomaar trucker!

Tim drijft met zijn zus in Zomergem een drankenhandel, een familiebedrijf met 17 werknemers. Daar is hij verantwoordelijk voor de in- en verkoop. Maar hij wil niet alleen maar naar de cijfertjes kijken en daarom kruipt hij zelf ook af en toe graag achter het stuur, bijvoorbeeld als chauffeurs vrij hebben, bij evenementen of andere gelegenheden.

Chris transporteert aardappelen van boerderijen naar diepvriesondernemingen in het Heuvelland. Elke dag rijdt hij met zijn aanstekelijke lach op zijn gemak door zijn geliefde boerenland, waarbij hij altijd wel even tijd heeft om een praatje met de boeren te maken. Daarnaast zit hij bij de vrijwillige brandweer. Een echte held.

Wat heeft deze hardwerkende mannen, die al meer dan genoeg te doen hebben, ertoe aangezet zich voor de RoadStars Trophy aan te melden?



Dat gebeurt je maar eenmaal in je leven.

Chris: “Ik had in social media een video van de RoadStars Trophy gezien en heb me meteen voor de Belgische Qualifying aangemeld. Het leek me een fantastisch avontuur. Waarschijnlijk wordt het helemaal niets, dacht ik, maar wie niet waagt, die niet wint, en kijk nou: een paar weken later kreeg ik per e-mail het heuglijke bericht. Ik heb even een vreugdesprongetje gemaakt en het direct mijn vriendin verteld. Vandaag is mijn dochter jarig, maar toch ben ik hier. Dat zegt meer dan genoeg over mijn motivatie, lijkt me. En als je dan ook nog de Qualifying wint en België in de finale van de RoadStars Trophy mag vertegenwoordigen, dat is gewoon ongelooflijk! Dat gebeurt je maar eenmaal in je leven.”

Tim knikt: “We zijn daar allebei erg trots op en we kijken heel erg uit naar deze nieuwe ervaring. Die kun je niet gewoon even in de winkel kopen, dat moet je zelf meemaken.”

Waardoor hebben jullie de Qualifying kunnen winnen? Wat zijn jullie sterke punten?

Chris: “Een mix van teamspirit en geluk, denk ik. We zijn teamplayers. Ik neem van nature nogal snel de teugels in eigen hand, om mensen te helpen en ze te leiden. We geven niet zo snel op ...”

Tim: “... en we nemen allebei graag het initiatief. Dat heeft wel de doorslag gegeven, lijkt me. Met name als ik zeker van mijn zaak ben, als ik weet dat ik het kan, dan ga ik er helemaal voor. En als iets me wat minder ligt, dan laat ik het graag aan een ander over.”

Chris: “Ja, dat is toch 'leiden', niet?”

Tim: “En bovendien hoef je geen monteur te zijn om in deze wedstrijd te kunnen meedoen.”

Chris: “Iedereen kan meedoen.”



Teambonding zonder stereotypen.

Wie dit opgeruimde stel door het weekend heeft gevolgd, zou niet geloven dat de deelnemers elkaar pas hier hebben leren kennen.

Het gezicht van Chris begint meteen te stralen als we hierover praten: “In zo korte tijd zo'n hechte vriendschap opbouwen, dat is echt een cadeautje. Dat is zo leuk. We kwamen hier op zaterdagochtend als vreemden aan, maar de stemming zat er al meteen helemaal in. 's Middags zaten we met zijn allen al te sterven van het lachen. Ik weet zeker dat iedereen langskomt als ik volgende maand een barbecue organiseer.”

Tim: “Ik ben hier heel open naartoe gekomen. Ik werk voor mezelf en ben niet echt trucker van het jaar, ik haal op jaarbasis waarschijnlijk nog niet eens 30.000 kilometer met de truck, maar ik rij wel en het bevalt me uitstekend. Ik was bang tussen tien potige truckers vermorzeld te raken, het echte cliché (lacht), maar dat was helemaal niet zo. De deelnemers komen uit allerlei sectoren, iedereen heeft zijn eigen verhaal.”

Chris: “Dat oude truckersimago is nu echt wel een beetje achterhaald. Mijn vrienden zeggen vaak tegen me dat ik niet het postuur van een trucker heb. Dat ik dat niet uitstraal, dat ik de typische eigenschappen van een trucker mis. Hallo? Wat voor beeld hebben die mensen van een vrachtwagenchauffeur?”

Tim: “Het beroep van vrachtwagenchauffeur is op zich niet een sexy job.”

Chris: “Dan moet wij het maar eens sexy zien te maken, niet, Tim?” (lacht)


Wie het laatst lacht, lacht het best.

Wat verwachten jullie van de finale?

Chris: “Ik laat me graag verrassen. We hebben deze kans gekregen en die willen we met beide handen aangrijpen. Ik wil deze ervaring graag in praktijk brengen en met anderen delen. De locatie en al het gedoe eromheen, dat zijn alleen maar extraatjes. Als we op internationaal niveau te maken krijgen met truckers die net zo gemotiveerd zijn als wij dit weekend waren, dan wordt het nog een heel felle strijd.”

Tim: “Absoluut.”

Wat was het mooiste moment van het afgelopen weekend?

Chris en Tim blèren in koor: “Kou is een gevoel!”

Ze moeten heel hard lachen om hun 'inside joke' en we nemen afscheid van ze. Veel succes, heren!

Oh ja, en wat de Qualifyings 2019 betreft: hoe staat het er eigenlijk met de dames onder de truckers voor?

9 reacties