Onderweg in Bremerhaven met Chris Schügner en zijn Actros 1843 met een unieke kleur

"Eigenlijk wilde ik logistiek studeren", vertelt Chris Schügner. "Ik vond de processen in de productie en de distributie van goederen spannend. "Het rijden met de vrachtwagen na mijn eindexamen was eerder als een springplank bedoeld. Chris was heel enthousiast over de opleiding tot beroepschauffeur bij het transportbedrijf Glomb: "Ik kon de opleiding al na 2,5 jaar afsluiten en toen was al snel duidelijk dat ik dat werk gewoon enorm graag doe. "Toen ik een vaste baan bij Glomb kreeg aangeboden, hoefde ik daar niet lang over na te denken. "Rijden past helemaal bij mij!"

Ook vijf jaar later heeft de 26 jarige nog geen spijt van zijn beslissing, integendeel: "Ik rijd waar andere hun vakantie doorbrengen," zegt hij vrolijk. En hij voegt er nog aan toe: "Ik krijg veel respect." Want de chauffeur, die geboren en getogen is in Bremerhaven, transporteert immers alles wat niet alleen zijn oude klasgenoten nodig hebben.

De hub Bremerhaven.

Wat voor Chris doodgewoon is, is voor bezoekers nogal indrukwekkend: In de op een na grootste zeehaven van Duitsland zijn er niet alleen 14 ligplaatsen voor grote containerschepen, maar bevindt zich ook een van de langste kaaien ter wereld van bijna 5 kilometer. Al van ver kan je aan de containerkranen zien, waar de Wezer ligtIn totaal 5,5 miljoen TEU werden hier in het voorbije jaar overgeslagen. Rond 51 procent van de containers werd met vrachtwagens naar het achterland gebracht.

Bij zijn eerste opdracht vandaag moet Chris een lege container afhalen bij terminal 4. Als hij daar aankomt, geeft Chris het nummer van zijn standplaats door, dat dan elektronisch naar de bestuurder van de "Van Carriers" wordt doorgestuurd. De portaalheftruck zorgt ervoor dat de container op het terrein van de terminal wordt verplaatst. En de container is in een mum van tijd neergezet. Nu nog de vergrendeling checken en dan weer de weg op.

Brutale kleur.

Terug in het transportbedrijf krijgt Chris de documenten voor zijn volgende opdracht. Zelfs mensen die hier niet van hier zijn, kunnen het gebouw dicht bij de terminal onmogelijk mislopen: de roze vlaggen springen in het oog. 

Deze kleur is overal aanwezig: alle 60 vrachtwagens, 120 containerchassis en vijf diepladers zijn in de levendige kleur gelakt. In de jaren tachtig werd de haven nog niet bewaakt en was de kleur een geweldige beveiliging tegen diefstal. Tien jaar later is roze de kleur van het bedrijf geworden en zijn alle medewerkers er intussen trots op.

Ook op straat vallen de vrachtwagens op. "Wanneer ik bij een bedrijf langskom waar ik voor het eerst een levering doe, wordt ik negen van de tien keer aangesproken over de kleur", vertelt Chris. "Kinderen lachen en wijzen naar de truck als ze me zien." En ook in Wörth weten de Mercedes-Benz medewerkers al dat deze bonte vrachtwagens naar Bremerhaven gaan.

Een echte fan van de Mercedes-ster.

Chris gaat met zijn Actros voor het internationale transport dwars door Duitsland en de naburige landen. Hij houdt vooral van verlaten landwegen en ritten naar Zweden en Oostenrijk. "Hoe verder, hoe beter", vindt hij.

Dat zijn Actros hiervoor is uitgerust met "praktisch alles wat je bij Mercedes-Benz kunt bestellen", vindt hij een extra pluspunt van zijn job. Met trots toont hij de SideGuard Assist die hem een optische en akoestische waarschuwing geeft wanneer zich iets in zijn dode hoek beweegt.

Omdat alleen hij met de truck rijdt, heeft hij zijn cabine heel chic ingericht: wit struisvogelleer op de tafel en de vloer, een zelf ingebouwde lichtlijst met kleine lampen waarvan hij de kleur elektronisch kan regelen - en natuurlijk zit er ook roze bij. Dat hij voor zijn beroep met een Mercedes-Benz truck rijdt, maakt hem erg blij. "Ook privé rijd ik alleen met een Mercedes", benadrukt hij. "Toen ik eens een testrit deed met een V8, was ik meteen verliefd. "Bovendien heeft hij nog een oude 124 (bouwjaar 1989) thuis, mijn "auto voor mooi weer", zegt hij gniffelend.

De enige tegenvaller bij de truck: vanwege de verzekering mag hij zijn vriendin Jessi niet meenemen. Op een foto, in een digitaal kader op zijn tablet en op een naambordje op de console kan ze toch mee op reis. En dat zal ze ook blijven doen: "Mijn vriendin en ik zoeken momenteel een huis", vertelt hij.

Foto's: Christian Schmid
Video: Erik Rossel/PRH