Eerst industriële steigers, nu GigaSpace: Michael Nienhaus ziet de wereld graag van boven

– Michael Nienhaus

Duisburg en het Ruhrgebied staan nog altijd voor zware industrie. Daar moeten altijd zware klussen worden geklaard. “Het was altijd leuk om 120 meter hoog op een tralieligger te zitten”, aldus Michael Nienhaus. Tot enkele jaren geleden was hij werkzaam als industriële steigerbouwer – en zag hij de wereld regelmatig vanaf duizelingwekkende hoogtes.

Succesvolle omscholing tot EU-beroepschauffeur.

Daarvan kan nu geen sprake meer zijn. Maar ook na zijn omscholing tot EU-beroepschauffeur torent Michael nog hoog boven de omgeving uit: aan het stuur van zijn Actros 1853 met lange cabine GigaSpace, de grootste cabinevariant voor zijn truck. Zijn job is er niet minder zwaar van geworden: Voor Köppen GmbH, een familiebedrijf uit Duisburg-Meiderich met een wagenpark van 50 trucks, vervoert hij tankcontainers met grondstoffen voor de chemische industrie, die daarmee producten van schuimrubber tot constructielijm voor de scheepsbouw produceert. Vaak heeft hij daarom gevaarlijke stoffen aan boord.

Minder stress dan voorheen.

“Dat brengt bijzondere verantwoordelijkheid met zich mee”, aldus Michael. “Ik mag geen enkele fout maken, maar ook de anderen goed in het oog houden.” Veel autobestuurders weten volgens de 39-jarige niet dat het oranje bord vooraan op de truck gevaarlijke stoffen aangeeft. “Voor hen ben ik niet meer dan een rijdend obstakel.” Toch voelt Michael zich op de weg minder gestrest dan in zijn vorige beroep. “Mijn vrouw zegt steeds dan ik tegenwoordig met een veel betere bui dan vroeger thuis kom.”

Wat daaraan bijdraagt: Michael is in een cabine met SoloStar-concept onderweg. Daarin vervangt een woongedeelte met zetel bij de achterwand de bijrijdersstoel. En de lange cabine GigaSpace met een hoogte van 2,13 meter tussen de stoelen biedt dus enorm veel ruimte. “Je kunt hier binnen gemakkelijk dansen”, lacht Michael. Ook uiterlijk slaat de truck een goed figuur – de Actros Racing Edition heeft fraaie foliebekleding in het blauw van Michaels werkgever Köppen.

Ritten naar de grote Noordzeehavens.

Tijdens zijn ritten komt Michael soms in de grote Noordzeehavens. Met vracht voor overzeese klanten en meestal ook om meteen weer een container terug naar de Rijn en de Ruhr mee te nemen. Hij is vooral onder de indruk van de terminal 'Rotterdam World Gateway' waarin veel processen geautomatiseerd verlopen. “Daar krijg je een slot van een uur, waarbinnen alles afgehandeld moet zijn.”

Hij weet nog precies toen hij voor het eerst in het donker in de grootste containerhaven van Europa kwam: “Dat was zo mooi met al die lampen. Je rijdt daar 45 minuten en er komt maar geen einde aan die haven.” Nachtritten vindt Michael sowieso prettig – omdat de sfeer dan relaxter is. Bijvoorbeeld bij ritten in de buurt van het Balatonmeer in Hongarije, die hij zo nu en dan maakt. “Dan zijn we met drie trucks van zondagavond tot donderdagmorgen onderweg. En wel zo dat we drie nachten kunnen doorrijden.”

In het weekend voor je eigen deur parkeren.

Tegenwoordig maakt Michael meestal dagritten. Hij vindt dat geen probleem, tenslotte is thuis slapen toch het fijnst. “Bij mijn gezin kom ik weer het best in harmonie.” Daar komt nog bij: zijn kinderen vinden de truck prachtig. “Wij wonen op een industrieterrein, zodat ik de truck in het weekend voor mijn eigen deur kan parkeren. Dan wil onze tweeling van zes jaar altijd even instappen.” Michael heeft zijn 14-jarige zoon al eens tijdens een rit meegenomen. “Die wilde zelfs tijdens de pauzes al bijna niet de truck uit.”

Foto's: Michael Neuhaus