Het Noorse avontuur - deel 1

Gerard is verantwoordelijk voor de Poolse tak van het in Nijmegen gevestigde transportbedrijf. Jos die inmiddels gepensioneerd is, was bij Mercedes-Benz Trucks de technische man. Hij kwam bij HSF over de vloer wanneer het ging om het meedenken over slimme configuraties. Maar niet alleen meedenken, hij maakt het ook waar. Zo ontstond een goede band tussen Gerard en Jos. Een vriendschap zelfs, die na Jos’ pensioen gewoon stand houdt. 
Wat begon als een leuk idee om samen eens mooie route rijden, werd sneller werkelijkheid toen Gerard zelf meer ervaring wilde opdoen met transport door Noorwegen. Er zijn natuurlijk slechtere locaties te verzinnen voor een mooie rit. Voor veel chauffeurs heeft het land van de fjorden toch iets avontuurlijks. Ook voor Jos en Gerard. Omdat HSF nauw samenwerkt met N&K Spedition uit Oslo konden ook snel de eerste contacten worden gelegd. Wat bleek? Een Actros trekker was zo geregeld. De enige tegenprestatie was dat de Actros gewoon ingepland zou worden en Jos en Gerard samen de ritten zouden rijden. Kriskras door Noorwegen.

Het is zaterdagochtend als Jos en Gerard zich melden bij N&K Spedition in Oslo. De twee zijn al twee dagen onderweg met een tussenstop in Göteborg. Gerard: “Wij kennen daar iemand die veel ervaring heeft met het rijden in Noorwegen. De configuratie van een Noorse truck staat haaks op wat wij kennen met een minimaal brandstofverbruik. Daar wilden we meer over weten. Ons werd al snel duidelijk dat brandstofverbruik in Noorwegen totaal geen issue is. Hier gaat het om gewicht op de trekas en het hebben van genoeg pk’s. ” Op het terrein van N&K Spedition staat een volgeladen Actros 2653 met GigaSpace cabine klaar. Een typische Noorse 6x2 uitvoering met dubbellucht sleepas. Rijdend kan de sleepas worden geheven waardoor nog meer druk op de trekas komt. Iets wat in winterse gebieden goed van pas komt. Tijdens een anderhalf uur durende instructie van Fleetmanager Maciej Piotrowski werden praktische zaken als administratie, tanken en het koppelen van de oplegger besproken. Veel is gesneden koek voor techneut Jos, die de Actros beter kent dan een gemiddelde chauffeur. Aan het eind van de instructie krijgen Gerard en Jos hun eerste opdrachtbon met als eindbestemming het noordelijke Bodo. Het avontuur gaat beginnen.

Rit 1: Oslo – Bodo (1200 kilometer).

De klok staat exact op 15.30 uur als Gerard met de knop in het dashboard de motor van de Actros start. De oplegger is volgeladen met 12 ton groepage aan bouwmaterialen. Ietwat onwennig stuurt Gerard de Actros de E-6 op. Dertig jaar geleden was het rijden dagelijkse kost, maar nu is het wennen. Gelukkig gedraagt de Actros zicht voorbeeldig en voelt het wijd insturen snel normaal. “Het is net als fietsen”, laat Gerard weten. “Dat verleer je ook niet.” Na 100 kilometer houdt de snelweg op en wordt het een tweebaansweg door het mooie Noorwegen. Precies zoals de heren zich hadden voorgesteld van dit avontuur. Al snel valt het hen op hoe hard de andere weggebruikers, ook truckchauffeurs, over deze vaak onoverzichtelijke wegen rijden. Zelf houden ze een snelheid aan van gemiddeld 75 km/u. Daar voelen beide zich prettig bij, zeker in het donker en met regen. Op die manier hoeven ze zich ok niet druk te maken over de flitskasten die in grote getale langs de weg staan.

Nadat Jos een groot deel van de nacht heeft doorgereden, komt hij 20 minuten te kort op zijn tacho en heeft Gerard de eer om de laatste paar kilometers naar het losadres in Bodo te rijden. Vanwege Coronamaatregelen mogen ze niet bij het lossen zelf helpen. Na een schoonheidsslaapje besluiten de twee een wandeling te maken. Jos kijkt zijn ogen uit naar Noorse truckconfiguraties en hangt geregeld onder een Mercedes-Benz truck om het chassisnummer te achterhalen. In de haven van Bodo ontmoetten ze twee Nederlanders wachtend op de boot naar een aantal eilanden verderop. De jongens blijken veel ervaring te hebben met het rijden in Noorwegen en komen wekelijks in het hoge noorden. Ook zij benadrukken dat het een must is om met een sleepas genoeg gewicht op de trekas te hebben. Goede uitrusting is essentieel in de winter. Soms moeten ze op één rit wel zeven keer de sneeuwkettingen erop leggen. Nuchter blijven nadenken en je niet gek laten maken is het devies. Het rijden van je eigen tempo, ook al is dat langzamer dan de rest, is een tip die Gerard en Jos graag ter harte nemen. Terug bij de geloste  Actros ligt de volgende opdrachtbon al kaar. We gaan nóg verder naar het noorden!