Een week dwars door Duitsland met de nieuwe Actros

Reportage

Leven in een vrachtwagen.

Van maandagochtend tot vrijdagmiddag in een vrachtwagen: voor René Brömelhus is dat normaal. Hij houdt van het leven op de weg – nog meer sinds hij in een nieuwe Actros rijdt.

Maandag t/m vrijdag. René Brömelhus uit Gladbeck houdt van het leven in zijn nieuwe Actros.


Opgetrokken schouders, sneeuw tot aan de enkels. René Brömelhus loopt over de stralend witte binnenplaats van het transportbedrijf. De wind waait sneeuwvlokken in zijn gezicht en op zijn petje. Het heeft de hele nacht gesneeuwd. “Mijn werkweek zou fijner kunnen beginnen”, zegt hij en doet zijn best om te grijnzen. Maar de kou verlamt zijn gezichtsspieren. Of het nu vriest of bloedheet is: René rijdt voor het transportbedrijf Brun Spedition uit het Duitse Heiden in de regio Münsterland heel Duitsland door. Meestal is hij de hele week onderweg.

Een halfuur later, het is even na achten. De 27-jarige chauffeur voegt zijn nieuwe Actros in op de A31 richting het zuiden. Het sneeuwt nog steeds. Op de radio duurt de verkeersinformatie langer dan het nieuws. File voor Bottrop. Dat is Renés route, maar zo ver hoeft hij niet. Zijn eerste bestemming is een bedrijf in het noordelijk Ruhrgebied waar oude banden worden gerecycled. De vracht: big bags uit het magazijn van het transportbedrijf met in totaal 20 ton granulaat.

De poort gaat open bij het recyclingbedrijf. René rijdt stapvoets door grijze sneeuwblubber, langs een terrein met opgestapelde zeecontainers waarin de banden worden geleverd – een indrukwekkend decor. Hij rijdt de 40-tonner achteruit de laadkuil in tot aan het laaddock, opent de oplegger en in het magazijn komt de man met de heftruck al aangezoefd. Deze lost de big bags snel en zet nieuwe big bags op de laadvloer neer. Ze bevatten het afgewerkte granulaatmengsel voor de atletiekbaan van een sportterrein in Herzberg am Harz, 300 kilometer verderop. René rijdt met de vrachtwagencombinatie over de A2 en de A44 richting het oosten, de sneeuwvlokken zijn overgegaan in motregen. 


De ongeveer zestig collega’s vervoeren veel stort- en stukgoed, het transportbedrijf is gecertificeerd als afvalverwerkingsbedrijf. De meest uiteenlopende ladingen in de tautliner zijn een andere prioriteit. Vaak aanwezig: een meeneemheftruck voor het zelfstandig lossen en laden bij de klanten.

“Ik vervoer wat er onder het dekzeil of in de walking floor trailer past, op telkens weer andere trajecten”, aldus René. En sinds kort in een nieuwe Actros 1842 met Euro VI en alle veiligheidssystemen. Renés baas Stefan Böcker heeft vijftien van deze trucks gekocht. Het wagenpark van het bedrijf bestaat uit vijftig voertuigen. “De nieuwe ligt fantastisch op de weg en zijn motor loopt enorm rustig”, zegt René. “Via de toetsen op het stuurwiel kun je ongelofelijk veel op het display weergeven, en toch gaat dat heel gemakkelijk. De luchtvering van de achteras bijvoorbeeld. Of PPC.” Predictive Powertrain Control is de dankzij gps en 3D-kaarten vooruitziende cruisecontrol, die het toch al lage brandstofverbruik van de nieuwe Actros met maar liefst nog eens drie procent verlaagt. Reden genoeg voor de beslissers bij Brun Spedition om alle nieuwe voertuigen hiermee te laten uitrusten.


Een man en zijn lading: de witte zakken zijn gevuld met granulaat voor een sportterrein.


Ter hoogte van Kassel gaat René de A7 richting Göttingen op en even later stopt hij op een parkeerplaats. De eerste 4,5 uur rijtijd voor vandaag staat op de chauffeurskaart, nu moet er 45 minuten gepauzeerd worden. De benen strekken, een sigaretje roken, sneeuwresten van de koplampen vegen. Het is maar goed dat het nu niet miezert of sneeuwt. Zelfs de zon laat zich vandaag voor het eerst zien – tamelijk flauw, maar toch.

In de BigSpace-cabine is het veel beter toeven dan voorheen. “De mensen bij Mercedes-Benz hebben echt een mooi interieur gecreëerd!” René laat zijn blik over het interieur glijden. “Met de lichte, beige oppervlakken heeft de nieuwe Actros een geheel eigen tintje gekregen.” De chauffeur is echter ook onder de indruk van heel praktische dingen, zoals zijn luchtgeveerde comfortstoel. “En tussen de stoelen heb ik een ruime koelkast”, zegt René, en hij trekt hem met zijn rechterhand open. Brood, worst en kaas, chocolade, flesjes drinken die kunnen staan – precies wat je nodig hebt als je de hele week onderweg bent. “Ik heb ook gasstelletjes, pannen en jerrycans met water bij me, in het opbergvak aan de buitenkant. En blikken eenpansgerechten, spaghetti en noedels. Duurt niet lang en is goedkoper dan in het wegrestaurant.”


René vervolgt zijn rit. Bij Göttingen gaat hij de B27 op. Het verkeer staat vast. Een stationcar ligt in de sloot langs de weg, de sleepwagen blokkeert een rijstrook. Na anderhalf uur is Herzberg bereikt. Hier heeft het nog meer gesneeuwd dan in het Münsterland. Daarom is het erg rustig op het sportterrein in aanbouw, waar René het granulaat meteen aflevert. Eerst even een praatje maken met de heftruckchauffeur en dan worden de big bags een voor een gelost.

“Je moet goed kunnen opschieten met de mensen bij wie je laadt. Dan gaat alles veel vlotter”, zegt René, weer op de snelweg. Hij heeft zijn groot rijbewijs in het leger gehaald. Daar heeft hij al in trucks van Mercedes-Benz gereden: een 1017 en later een Axor. Naarmate hij meer ervaring kreeg, kreeg hij ook meer plezier in het werk achter het stuur. Nog voor het einde van zijn vier jaar als militair had hij het besluit genomen om over te stappen naar een transportbedrijf. 


Een goede 120 kilometer op dezelfde route terug, naar het logistiek centrum van een supermarktketen bij Kassel. René krijgt opnieuw een complete lading in de tautliner: pallets met levensmiddelen. De producten zijn bestemd voor twee kleinere logistieke centra van de klant in het westelijk Ruhrgebied. Het lukt René vandaag niet meer om daar te komen. Als hij normaal kan doorrijden, zal hij de nacht op een parkeerplaats langs de snelweg bij Soest doorbrengen. “Ik kan alleen maar doen wat de verkeerssituatie en de verkeersregels toelaten. Maar dat vind ik geen probleem.” Dat geldt ook voor de vele nachten in de truck. Daaraan is hij al sinds zijn militaire diensttijd gewend. “Bovendien heb ik in de nieuwe Actros een heel comfortabel bed.”

Zijn andere bestemmingen voor deze week kent René nog niet. De volgende middag krijgt hij te horen dat hij via het magazijn van Brun Spedition in Heiden naar Schwarzenbach an der Saale moet – met filters en ander materiaal voor een gieterij. Dat is ruim 600 kilometer. “Normaal gesproken meld ik me bij de planner zodra mijn vrachtwagen leeg is en krijg dan mijn volgende rit. Dat houdt de zaak spannend.”

Bovendien helpt de voorpret op het weekend om de motivatie hoog te houden. “Op zaterdag ga ik met de mountainbike op pad, en natuurlijk met mijn vrouw en de hond.” En dan heeft hij nog een hobby waarbij hij zich bijzonder goed kan ontspannen: modelbouw. “Ik moet af en toe met mijn pincet bezig zijn.” Waar knutselt hij dan aan? “Dat spreekt toch voor zich”, zegt de trucker en hij lacht: “aan vrachtwagens!”

www.brun-spedition.de

Nog geen reacties