Hoe de Actros in je hart kruipt

Als je jaar in jaar uit op avontuur gaat met je Actros, dan vergroei je er haast mee. En als het dan tijd wordt voor een nieuwe truck, en je zwaait je oude uit, dan betekent dat niet dat die truck ook uit het hart is. Dat is in ieder geval bij Gerben Eewijk (43) uit Steenbergen. We kunnen wel stellen dat hij zo gesteld was op zijn ouwe kameraad dat de truck op drie manieren voortleeft.

1: Op internet. Type je ‘Gerben Ewijk’ in bij Google afbeeldingen, dat staat je scherm binnen de kortste keren vol met foto’s van twee indrukwekkende Actrossen. Zijn vorige, van de tweede generatie, en zijn nieuwe. Het mag duidelijk zijn: zijn oude truck en zijn huidige vallen in de smaak bij veel fotografen. En dat snappen we direct.

2: In Irak, waar de Actros aan een tweede leven begon. Op de Nederlandse snelwegen zul je de truck dus niet meer tegenkomen en daar is Gerben blij mee. “Ik zou het niks vinden om hem tegen te komen. Het voelt nog steeds als mijn truck. Dat hij nu een tweede leven heeft ver van hier vind ik geen probleem. Ik vermoed dat hij daar nog steeds heel lang probleemloos zal rijden en net zoveel bekijks zal hebben als hier.” Het afscheid was in stijl: met een oplegger erachter waarop drie Scania’s stonden. De Actros vervoerde de trekkers naar de haven van Marseille en werd daar ook zelf naar Irak verscheept.

3: In de cabine van Gerbens prachtige gloednieuwe Actros. “Ik heb de truck op een ronde kunststof plaat laten laseren. Die plaat kan ik met een afstandsbediening laten oplichten in praktisch elke kleur. Mooi toch?” zegt Gerben lachend.

Dat hij gesteld was op zijn vorige trekker, een Actros 2544 MegaSpace, is een understatement. Waar zit ’m dat in? Gerben: “Het was gewoon een supertruck. Ik reed er negen jaar lang met heel veel plezier mee. Over de miljoen, dus ik ben er nog kilometermiljonair mee geworden ook. En ik zal je zeggen, na een miljoen zat nog steeds de eerste koppelingsplaat erin. En dat niet alleen, maar ook de originele remschijven, turbo, waterpomp en radiator. Er was eigenlijk nooit wat mee.”

We raden het al, de reden dat Gerben voor een nieuwe wagen koos, heeft niks met zijn oude te maken. “Maasvlakte 2. Het moest een Euro 6 worden. Nou, dat ging niet zonder slag of stoot, want ik wilde een handgeschakelde versnellingsbak en een gestuurde voorloopas. Het zal sentiment zijn, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik dan meer controle heb over mijn truck. Handgeschakeld was met de nieuwe Actros geen optie. Ik heb me stevig achter de oren gekrabd. Toch een ander merk? Maar toen ik de cabine van de Actros binnenstapte waren die twijfels weg. Dat was thuiskomen. Andere trucks zijn het dan toch gewoon net niet. Als je hierin zit, is het net een S-Klasse. En hij rijdt super. Ik ben nog niet helemaal aan de automaat gewend, maar dat komt wel.”

Een Actros 2558 met GigaSpace-cabine werd het uiteindelijk dus voor Gerben. En het mag gezegd worden, ook de nieuwe heeft klasse en bovendien veel meer power. “Ja, dat extra vermogen voel ik direct. Alles gaat soepeler en ik kom heel makkelijk met het verkeer mee”, vertelt hij. Dus, is hij net zo zuinig op deze trekker als op zijn vorige? “Jazeker! Ik ben een slechte voor de garage, ze zullen aan mij wat reparaties betreft niet veel verdienen”, zegt Gerben lachend. Niet dat de verhoudingen met de dealer daarom slecht zijn overigens, zo blijkt al snel. We kennen maar weinig chauffeurs die zo hecht zijn met hun dealer: “Niet alleen kwam mijn vader altijd al bij Van Oeveren Sturm Auto (toen heette het nog Agam), ook ik kwam er al met mijn vorige truck. Daar komt bij dat mijn broer er al 22 jaar werkt. En als klap op de vuurpijl heb ik er in 1990 zelf een half jaar stage gelopen als onderdeel van mijn chauffeursopleiding!”