Duurzaamheid

Het turquoiseblauwe water van het Vierwoudstedenmeer in Zwitserland glinstert in het licht van de zonnestralen die zachtjes over het dal vallen. Enkele zeilers glijden rustig over het water. Op de achtergrond omhult een lichte wolkenband de besneeuwde bergtoppen in Centraal-Zwitserland. Een stuk lager op de berghelling grazen tussen de idyllische dorpjes melkkoeien op de alm.

“Is dat niet fantastisch? Dat moet ik mijn neef vertellen”, zegt Daniel Dreier enthousiast. De mede-eigenaar van het Zwitserse logistiek bedrijf Dreier rijdt met zijn nieuwe Actros op de A2 richting Luzern. Hij komt net terug van een ongeveer 200 kilometer lange rit die hem onder andere over de steile haarspeldbochten van de Gotthardstraße voerde.

Het enthousiasme van Daniel Dreier heeft nu echter geen betrekking op het schilderachtige Alpenpanorama, maar op het display achter zijn stuurwiel: “27,4 liter op 100 kilometer – dat is een geweldige waarde.”

In het magazijn van de firma Dreier in Härkingen staat Hans-Peter Dreier op zijn neef te wachten. Ook hij is in zijn nopjes met de lage verbruikswaarden – en niet alleen omdat het bedrijf daardoor het brandstofverbruik en de kosten drukt. “Wij proberen de belasting voor het milieu zo laag mogelijk te houden”, benadrukt de bedrijfsleider, die het familiebedrijf als lid van de derde generatie leidt. Hij verkeert in goed gezelschap, want ook de overheid en de klanten van Dreier zijn steeds meer geïnteresseerd in een CO₂-arm transport.

Hans-Peter Dreier is eerder pragmaticus dan idealist, de discussies over klimaatverandering en smeltende gletsjers worden volgens hem vaak te emotioneel gevoerd. Toch zegt hij: “Wij Zwitsers leven dicht bij de natuur en moeten ons daarom inzetten voor het behoud ervan.”

Voor een Zwitserse logistiek ondernemer is deze instelling tot op zekere hoogte noodzakelijk om te overleven. Want waarschijnlijk zijn de wettelijke voorschriften nergens anders zo streng als in de Alpenrepubliek. Zo zijn tussen 10 uur ’s avonds en 5 uur ’s ochtends alleen post- en verswarentransporten toegestaan, voor alle andere trucktransporten geldt een nachtelijk rijverbod. Voertuigen met een GVW boven de 3,5 ton moeten bovendien de Zwitserse tol voor het vrachtverkeer (LSVA) betalen, die wordt berekend op basis van de afgelegde afstand, het GVW en de voertuigemissies.

De LSVA wordt voor elke gereden kilometer geheven en niet alleen, zoals in Duitsland, op autosnelwegen. De bescherming van het milieu speelt soms ook een rol bij openbare aanbestedingen. Zo was de gunning van de dit jaar beginnende renovatie van de luchthaven van Zürich gekoppeld aan de voorwaarde dat er uitsluitend trucks met minimaal Euro V-motoren gebruikt werden.

De gevolgen van deze maatregelen zijn duidelijk merkbaar voor de firma Dreier. Alleen al de kosten voor de LSVA bedragen elke maand 800.000 tot 900.000 Zwitserse franken, ongeveer 650.000 tot 730.000 euro. Desondanks heeft Hans-Peter Dreier begrip voor de strenge regels: “Het is goed dat Zwitserland als hoogontwikkeld land een grotere bijdrage aan het milieu levert dan andere landen.”

Deze overtuiging komt bij Dreier tot uitdrukking in bijna alle bedrijfsaspecten – van het dubbelzijdig bedrukte papier tot en met de organisatie van het ongeveer 200 voertuigen tellende bedrijfswagenpark. Zo was het familiebedrijf een van de eerste Zwitserse logistiek bedrijven die voor de nieuwe Actros met de emissiearme Euro VI-motor koos. Inmiddels zijn er 44 van deze voertuigen in gebruik. Hoewel Euro VI pas eind 2014 verplicht wordt, is de investering nu al rendabel, benadrukt Dreier. Voertuigen met Euro VI hoeven namelijk aanzienlijk minder LSVA te betalen: terwijl een Euro V-truck omgerekend bijna 0,74 euro per kilometer kost, kost een Euro VI-voertuig ‘slechts’ 0,66 euro per kilometer. Bij een realistisch kilometrage van 10.000 kilometer per maand betekent dit een verschil van ongeveer 750 euro per maand per voertuig – geprojecteerd op de 44 nieuwe Actros trucks met Euro VI bespaart de firma Dreier zo maandelijks 33.000 euro. “Vanaf 2016, als de Euro V-trucks in een andere tolcategorie gaan vallen, zal dan opeens blijken dat de vroegtijdige investering in Euro VI de moeite waard is geweest”, aldus Hans-Peter Dreier.

Dreier probeert de CO₂-emissies en kosten ook via het brandstofverbruik te verlagen. Sinds 2003 gebruikt het bedrijf FleetBoard in zijn trucks. Inmiddels maken de FleetBoard-cijfers zelfs deel uit van het premiesysteem voor de chauffeurs. Twee speciaal aangestelde instructeurs helpen de chauffeurs om hun waarden te optimaliseren. Bovendien zijn de trucks begrensd op 84 km per uur – ook daardoor daalt het verbruik en daarmee de CO₂-uitstoot.

“Aanvankelijk hadden enkele medewerkers zo hun problemen met deze maatregelen. Maar ondertussen is de scepsis verdwenen. FleetBoard motiveert de chauffeurs om zo goed mogelijke resultaten te behalen. En dankzij de maximumsnelheid van 84 km per uur zijn ze na het werk veel meer ontspannen”, zegt Dreier. De logistiek ondernemer gaat echter nog een stap verder. “Het meest milieuvriendelijke transport is natuurlijk het transport dat niet plaatsvindt”, stelt hij duidelijk. Het bedrijf probeert daarom het transportvolume te reduceren. Zo worden er inmiddels 21 opleggers met dubbele laadvloer gebruikt. Op hun twee boven elkaar liggende laadvloeren met daarboven een laadhoogte van 1,83 meter kunnen ze tot wel 50 procent meer RX-kratten en zelfs maar liefst 60 procent meer europallets meenemen dan traditionele opleggers. “Met twee opleggers met dubbele laadvloer kunnen wij dus de laadcapaciteit van drie traditionele opleggers dekken”, rekent de CEO voor.

Deze vorm van transport is vooral geschikt voor de relatief lichte, 1,80 meter hoge rolcontainers van de Zwitserse Post, de grootste klant van Dreier. Het pakketcentrum inclusief treinterminal ligt op korte afstand van de Dreier-vestiging in Härkingen. Dit is geen toeval. Als een van de eerste bedrijven kiest Dreier in ‘spoorland’ Zwitserland namelijk niet alleen internationaal, maar ook in eigen land voor het gecombineerd vervoer per truck en spoor. “Voor ons heeft dit het voordeel dat wij onze goederen ondanks het nachtelijk rijverbod 24 uur per dag kunnen transporteren”, legt hij uit. In eerste instantie werden alleen de pakketten van de Zwitserse Post vervoerd. Inmiddels maken ook andere bedrijven gebruik van de mogelijkheid om met het milieuvriendelijkere gecombineerd vervoer per spoor en weg van de Zwitserse Post het nachtelijk rijverbod te omzeilen, waaronder C&A en H&M.

Zes keer per week worden ’s nachts ongeveer 40 wissellaadbakken met de treinen van de Zwitserse Post naar verschillende delen van het land getransporteerd. Zo kon Dreier in 2012 op de oost-west- en de noord-zuid-as de CO₂-uitstoot met 960 ton verlagen. Dit is ook de moeite waard omdat projecten die de CO₂-uitstoot aantoonbaar reduceren door de overheid gesubsidieerd worden.

“Wij doen veel om de belasting voor het milieu zo laag mogelijk te houden”, stelt Hans-Peter Dreier, die zijn bedrijf zelf als een ‘eco-logistiek bedrijf’ bestempelt. Maar natuurlijk zijn de maatregelen niet alleen uit idealisme ingevoerd, ze zijn ook het resultaat van een economisch rekensommetje. Want minder CO₂-uitstoot betekent minder brandstofverbruik en daardoor lagere kosten. Door het gecombineerd vervoer kan Dreier bovendien de transporttijden verkorten en hoeft er minder LSVA te worden betaald. Zo waarborgt het bedrijf zijn concurrentiepositie. Want ook Hans-Peter Dreier weet: “Uiteindelijk is vooral de prijs doorslaggevend voor klanten.”

Voor bedrijven wordt de betrokkenheid bij het milieu echter steeds belangrijker. Zo heeft de Zwitserse Post bijvoorbeeld plannen om de CO₂-uitstoot voor eind 2013 met nog eens 15.000 ton te verlagen. De supermarktketen Coop, een andere klant van Dreier, wil voor 2023 CO₂-neutraal zijn. “Hierbij hebben wij als logistiek bedrijf natuurlijk een belangrijke inbreng”, benadrukt de bedrijfsleider.

Voorwaarde om hieraan te voldoen, is het gecombineerd vervoer. Alleen zo kan de belasting voor het milieu verlaagd worden zonder dat de concurrentiepositie in gevaar komt. Waarom andere landen zoals Duitsland dit voorbeeld niet volgen? Hans-Peter Dreier moet even nadenken. Misschien heeft dit te maken met de geografische omstandigheden. In Duitsland is het gecombineerd vervoer waarschijnlijk moeilijker te realiseren vanwege de grootte van het land. “Maar misschien”, zegt de Zwitser, die zelf heeft meegemaakt hoe de gletsjers zich langzaam terugtrokken voor zijn voordeur, “is in Duitsland de pijngrens ook gewoon nog niet bereikt.”

www.dreier.lu