Drive is life: Chrystelle Schafroth

Jak doszło do tego, że wyemigrowałaś do Ameryki Północnej?

W marcu 2017 roku zrobiłyśmy z moją mamą wycieczkę samochodową po Ameryce. Dwa i pół tygodnia przez Kalifornię, Nevadę, Arizonę i Utah. I czułam się wtedy bardzo dobrze. Poza tym zafascynowały mnie amerykańskie ciężarówki. We wrześniu tego samego roku jeden z przyjaciół powiedział mi, że wyjeżdża do pracy do Kanady. A już w styczniu następnego roku polecieliśmy razem do Quebecu.

Jakie są największe różnice względem pracy kierowcy ciężarówki w Europie?

Największa różnica jest taka, że my jako kierowcy nie uczestniczymy w załadunku i rozładunku towaru. Naszą pracą jest wyłącznie jazda. Jesteśmy opłacani za przejechane mile, czyli im więcej jeżdżę, tym więcej zarabiam.

Oczywiście odległości są znacznie większe. Ponadto kierowca ma w ciągu doby do dyspozycji więcej czasu jazdy – w USA jest to 11, a w Kanadzie nawet 13 godzin! Przekłada się to na trasy od 1000 do 1100 kilometrów dziennie.

Jakiego zdarzenia nigdy nie zapomnisz?

31. grudnia byłam sama na załadunku w prowincji Nowy Brunszwik. Kiedy następnie ruszyłam w drogę, musiałam przejechać kawałek wąską, leśną drogą. Tam spotkała mnie burza śnieżna, która uniemożliwiła mi przejazd. Komórka straciła zasięg – byłam naprawdę przerażona! Po trzech godzinach odnalazł mnie w końcu pług śnieżny.

Jaka była najdłuższa trasa, którą dotąd pokonałaś?

12 000 kilometrów w ciągu tygodnia. Byliśmy wtedy we dwoje, jak zawsze na zachodnim wybrzeżu. Wyruszyliśmy z Joliette, a rozładunek zaplanowany był w miastach Yakima i Seattle w stanie Waszyngton. Załadunek z kolei miał miejsce w mieście Salinas w Kalifornii. Potem trasa prowadziła z powrotem do kanadyjskiego Quebecu.