België stuurt Chris en Tim naar Roadstars Trophy 2018
RoadStars Trophy 2018 – Qualifying
Het is gebeurd. Tijdens het weekend van 17 & 18 maart streden 10 truckers voor een duo-deelname aan de internationale Roadstars Trophy. Chris Volckaert en Tim De Fruyt, twee jonge chauffeurs van eind in de twintig, kaapten de tickets weg.
Tijdens deze tweedaagse in Leuven doorliepen de deelnemers zowel fysische als meer kennisgerichte proeven. Van muurklimmen tot Hints à la Mercedes-Benz. Ze werden gemeten op initiatiefnemen, teamspirit en enthousiasme. En net daar blonken Tim en Chris met verve in uit. Meer nog: zeg niet zomaar trucker tegen dit soort heerschap.
Tim runt samen met zijn zus een drankenhandel in Zomergem, een
familiebedrijf met 17 personeelsleden. Hij is er verantwoordelijk voor
aankoop en verkoop. Om niet altijd tussen de cijfertjes te zitten,
rijdt hij zelf met de vrachtwagen ter vervanging van chauffeurs die op
verlof zijn of voor evenementen en andere gelegenheden.
Chris vervoert aardappelen van de boerderijen naar het diepvriesbedrijf in het Heuvelland. Dagelijks bolt hij met een brede ‘smile’ naar zijn geliefde boerenbuiten, zonder verkeerstress en met voldoende tijd voor een praatje met de landbouwers. In zijn vrije tijd werkt hij voor de brandweer. A real hero.
Waarom hebben twee hardwerkende snaken, die het al druk genoeg hebben, zich ingeschreven voor de Roadstars Trophy?
Once in a lifetime.
Chris: “Ik had een filmpje van de Roadstars Trophy op social media gezien en heb me vervolgens ingeschreven voor de Belgische preselectie. Het leek me een machtig avontuur. Waarschijnlijk wordt het niks, dacht ik, maar wie niet waagt, niet wint én jawel: een paar weken later kwam het verlossende e-mailtje, sprong ik een gat in de lucht en heb ik meteen mijn vriendin op de hoogte gebracht. Vandaag verjaart mijn dochtertje én toch ben ik hier. Dat zegt genoeg denk ik over mijn goesting. Dit nu ook winnen en dus aan de Roadstars Trophy finale mogen deelnemen om er België te verdedigen: ongelooflijk! Once in a lifetime!”
Tim knikt: “En daar zijn we beide enorm fier op. Het is een deur die opengaat. Zulk een ervaring kan je niet kopen, die moet je meemaken.”
Wat heeft ervoor gezorgd dat jullie als winnaar uit de bus zijn gekomen? Waar ligt jullie kracht?
Chris: “Een combinatie van teamsprit en geluk, denk ik. We zijn teamplayers. Ik neem van nature het voortouw om mensen te helpen en te leiden. Wij zijn echte doorzetters…”
Tim: “En initiatiefnemers. Dat moet doorslaggevend zijn geweest. Zeker indien ik recht in mijn schoenen sta, indien het iets is dat ik kan, dan spring ik erop. En indien het me minder ligt, laat ik het over aan de anderen.”
Chris: “Dat is leiden hé.”
Tim: “En plus hoef je geen mechanieker te zijn om hier aan te kunnen deelnemen.”
Chris: “Iedereen kan deelnemen.”
Teambounding zonder stereotypen.
Wie hieer dit weekend deze vrolijke bende bezig zag, kon aan geen enkel detail uitmaken dat ze elkaar voorheen van haar nog pluim kenden.
Chris begint te stralen wanneer dit onderwerp zich aandient: “Zo’n hechte vriendschapsband op korte tijd kunnen opbouwen, dat is een cadeau, dat doet zo’n deugd. We kwamen zaterdagochtend toe, als onbekenden, en toch had ik meteen het gevoel dat de sfeer goed zat. Tegen de middag zaten we al te lachen en gieren. Ik ben er zeker van dat iedereen afkomt indien ik binnen een maand een bbq zou organiseren.”
Tim: “Ik ben volledig openminded naar hier gekomen. Ik ben zelfstandige, niet echt ‘den trucker’, ik denk niet dat ik 30.000 km op een jaar doe met een vrachtwagen, zeker niet, maar toch rij ik met de vrachtwagen en ik doe dat heel graag. Ik vreesde om hier terecht te komen tussen 10 forse truckers, het clichéplaatje zeg maar (lacht), maar dat bleek het helemaal niet te zijn. De deelnemers komen uit allerhande bedrijfstakken, ieder heeft zijn eigen verhaal.”
Chris: “Dat standaard truckersbeeld moet eruit. Vrienden zeggen mij vaak dat ik niet het postuur heb van een trucker. Dat ik dat niet uitstraal, het truckerschap. Hallo? Maar wat voor perceptie hebben die dan van een vrachtwagenchauffeur?”
Tim: “Op zich is een vrachtwagenchauffeur geen sexy job.”
Chris: “Dan gaan we er een sexy job van maken, hé Tim” (lacht)
Wie laatst lacht, lacht best.
Wat verwachten jullie van de finale?
Chris: “Ik ga mij laten verrassen. We hebben een kans gekregen die we met beide handen moeten vastgrijpen. Ik wil die ervaring opdoen, toepassen en delen. De landschappen enzovoort die je erbij krijgt, dat is dan allemaal surplus. Als het op internationaal niveau even gedreven chauffeurs zijn als die van het afgelopen weekend dan wordt het nog een hevige strijd.”
Tim: “Amai nie”
Wat was het grappigste moment afgelopen weekend?
Chris en Tim brullen in koor: “Koude is een gevoel!”
We laten hen schaterend achter met deze inside joke. Succes heren!
En, oh ja, voor de preselectie 2019: waar blijven die vrouwelijke truckers?
Simon Parkitny
Leeftijd: | 30 Jaar |
Huidige Truck: | Mercedes-Benz Actros 1951 LS |
Toepassing: | Benelux: zeecontainers, schuifzeil, afzetcontainers |
Ervaring: | 13 Jaar |
Talen: | Duits, Engels, Frans, Nederlands, Pools |
Een trucker zijn is een roeping. Je moet geboren worden met een stuur in jouw handen. Daarna is het de kunst om jouw dagelijkse werkervaring te gebruiken om een steeds betere chauffeur te worden!
Commentaar
Log in om een commentaar toe te voegen.
9 comments