Zwaar transport: Pedro Gonçalves vervoert schoepen van windturbines

– Pedro Gonçalves, chauffeur bij Saavedra

Daimiel, 7 uur ‘s ochtends.  Pedro Gonçalves manoeuvreert zijn Actros 3363 op het terrein van een internationale fabrikant van windturbines. De Actros trekt een 50 meter lang uitschuifbaar platform.  “Elke route is een nieuw avontuur”, zegt Pedro met een brede lach.  Hij begroet de arbeiders.  Ze zijn bezig met de voorbereiding van wat gedurende 24 uur zijn lading wordt: een 62 meter lange schoep van een windturbine.

Groot en tegelijkertijd gevoelig.

De witte schoep in aerodynamisch design is een buitengewone lading.  Pedro weet:  er mag niet het minste gebeuren.  De kleinste beschadiging of kras zou de zogenaamde rotatiehoek beïnvloeden, die varieert afhankelijk van de windsnelheid en draaisnelheid.

De indrukwekkende 62 meter lengte intimideren Pedro allerminst – hij heeft al eens 75 meter lange rotorbladen getransporteerd. Hij werkt al elf jaar voor de groep Saavedra.  Hij kent elke route, tot in het kleinste detail:  bruggen, tunnels, rotondes.  Bovendien krijgt hij altijd hulp van Pedro Bernardo, de chauffeur van de begeleidende wagen, die hem op elk traject escorteert.  “We rijden synchroon en kennen de protocollen van binnen en van buiten”, zegt Pedro Bernardo.

Een reis van meer dan 300 kilometer.

Zodra het enorme rotorblad geladen is, kan Pedro vertrekken.  Het is ondertussen 8 uur geworden.  De bestemming? De haven van Motril (Granada), 325 kilometer verderop. Maximumsnelheid?  60 kilometer per uur.  Naast het begeleidende voertuig zullen maximaal zes teams van de Guardia Civil de voertuigen van aan de start tot op de bestemming afwisselend escorteren.

260 kilometer later, op de A-7 even voor Motril, rijdt Pedro met de zon in de rug.  De autosnelweg glooit zacht naar beneden, in de richting van de zee. Rechts genereert een windpark zwijgend hernieuwbare energie.  “Deze baan bij zonsondergang afrijden, dat heeft iets speciaal”, zegt hij.

De laatste kilometers zijn het spannendst.

Ter hoogte van kilometer 336 van de A-7 neemt het konvooi de afrit naar de haven. Er volgen nog twee rotondes die erg precies moeten worden genomen. Wanneer de vrachtwagen de gemeente Motril binnenrijdt, worden beide voertuigen van de Guardia Civil vervangen door motorrijders.  De laatste kruising voor de haven verloopt erg moeilijk. Pedro Bernardo stapt uit het begeleidende voertuig om zijn naamgenoot te helpen bij het manoeuvreren. “Draai eens op vijf-voor-twaalf”, zegt hij via de radio.  “Begrepen”, bevestigt Pedro Gonçalves vanuit zijn cabine. In minder dan vijf minuten heeft het team het laatste obstakel voor de haven van Motril overwonnen. In de laatste zonnestralen parkeert het konvooi op het haventerrein. Daar zullen de voertuigen en goederen de nacht doorbrengen, terwijl beide Pedro’s genieten van een welverdiende pauze.

Pedro en Pedro:  een goed geolied team.

De volgende ochtend staan beide chauffeurs al om 8 uur klaar in de haven: de lucht en de zee zijn prachtig blauw, en er waait een zacht ziltig briesje. “In de haven kent iedereen iedereen, de sfeer is er top. We nemen altijd even tijd voor een babbeltje, om een anekdote van onderweg te vertellen en ons te ontspannen”, zegt Pedro.

Het is tijd om het rotorblad in de daarvoor voorziene magazijn in de haven te lossen. En opnieuw staat Bernardo zijn collega Gonçalves bij: “We kennen de procedure, maar zijn altijd aandachtig en voorzichtig”, leggen ze uit.  Gigantische kranen zullen de lading schoepen op schepen laden, die ze vervolgens naar hun bestemming zullen brengen:  Brazilië, Argentinië, de Verenigde Staten of Mexico, landen waar de vraag naar windturbines alleen maar toeneemt.  “De ontwikkeling van hernieuwbare energieën is niet meer te stoppen”, bevestigt Pedro.  “Niemand twijfelt er meer aan dat milieubescherming geen optie is, maar een plicht.”

Foto's: Begoña Tremps