Rocker en racer: de bijzondere Actros Black Edition van Alois

Alois Zach draait de muziekinstallatie van zijn Actros nog luider. “Living easy, living free … season ticket on a one-way ride … asking nothing, leave me be … taking everything in my stride”, komt nu tijdens de rit uit de luidsprekers.

Highway To Hell – AC/DC op de rechtstreekse weg naar de hel. Het idee van deze rockklassieker ontstond bij gitarist Angus Young uit een mix van vermoeidheid en prestatiedruk – en zo ontstond een hit. Alois Zach glimlacht. De energie van deze song straalt tijdens zijn ritten ook op hem af.

Onderweg met een Actros 2163 Black Edition.

De vrachtwagenchauffeur uit Stiermarken loopt letterlijk over van dadendrang. Het enthousiasme voor zijn nieuwe Mercedes-Benz Actros staat hem op het gezicht geschreven.

Je zou natuurlijk kunnen zeggen: niet moeilijk, de grote cabine, de fantastische uitrusting en de topmotor van 460 kW zouden ook veel andere bestuurders aan het lachen brengen. Dat is ook zo. Alois Zach is niet alleen enthousiast over zijn Actros, maar erg overtuigd: “Er is gewoon niets op aan te merken”. Er is echter veel meer: hij voelt zich goed bij zijn werkgever, Weixler Trans GmbH in Feldbach, en in zijn contacten met klanten.

Mestleveringen in heel Oostenrijk.

Op deze zonnige vrijdagmorgen in de herfst wordt dat extra duidelijk. We ontmoeten Alois Zach en zijn baas Christopher Weixler voor de magazijnhal van Papst GmbH & Co KG in Riegersdorf in Südoststeiermark – in gesprek met zaakvoerder Heribert Schwab en diens zoon Rene. Ze lachen, drinken koffie, de sfeer is collegiaal, bijna vriendschappelijk. “We werken al enkele jaren zeer nauw en goed samen”, verklaart Heribert Schwab enkele minuten later, “de louter zakelijke relatie is al lang uitgegroeid tot grote waardering en respect.”

De handelaar in landbouwproducten en meststoffen rijdt voor zichzelf met drie eigen vrachtwagens, maar voor een groot deel van zijn transporten rekent hij op de vrachtwagens van Weixler om aan handelaars, magazijnen en boeren in heel Oostenrijk te leveren: “Derde firma’s moeten veel flexibiliteit tonen om voor ons als partner in aanmerking te komen. Ze moeten ons ook tijdens piekmomenten bij kortetermijnbestellingen kunnen ondersteunen”, zegt Heribert Schwab.

Daarmee is hij bij Christopher Weixler aan het juiste adres. Diens devies “snel, veilig, betrouwbaar” kan zonder aarzeling worden aangevuld met het attribuut “flexibel”. “Op het einde van de dag rijdt men het beste op sporen van hoge kwaliteit”, weet Weixler wel zeker.

Zonder muziek gaat het niet.

Ondertussen laadt Rene Schwab de 3-assige sluiskiepwagen met meststoffen. De weegschaal zal uiteindelijk bijna 40 ton weergeven – perfect. Alois Zach neemt een laatste slokje van zijn koffie, neemt vriendelijk afscheid en rijdt via een weg van ongeveer 30 minuten langs de bekende Riegersburg en het chocoladeparadijs van Zotter richting Fladnitz im Raabtal. Zijn van de partij: AC/DC.

“Zonder AC/DC rijd ik nergens heen", zegt Alois Zach en wipt op en neer in het ritme van het refrein: “I'm on the highway to hell … on the highway to hell …!" Meezingen uitdrukkelijk gewenst. “Dat gaat nergens beter dan onderweg en zeker met deze ongelooflijk leuke sound. Ik zit nu al vele jaren achter het stuur van vrachtwagens, maar een sounddecor dat zo goed is als in deze Actros, heeft nog geen enkele andere vrachtwagen op de weg gebracht.” En mocht er toch nog iemand ernstige twijfels hebben over de muzikale smaak van de inwoner van Stiermarken, dan zijn die ten laatste na een blik op de met het logo van het Australische combo versierde spiegel tegen de achterwand van de Actros-cabine definitief uit de weg geruimd.

Voertuig met herkenningswaarde.

Over AC/DC zijn we wel zeker. Maar hoe zit het dan met Lewis Hamilton? Alois Zach grijnst. “Ja, dat is ook nog zo’n verhaal”, zegt hij. Vlak voor de overhandiging van zijn nieuwe Actros sprak hij met zijn baas over de optische vormgeving van zijn nieuwe wegreus. Formule 1-fan Alois stelde voor om het voertuig te bekleden met een portret van Lewis Hamilton. Mijn baas was meteen enthousiast over het idee en heeft het dan meteen in gang gezet.” De meer dan levensgrote Lewis op de zijkant van de cabine ziet er niet alleen goed uit, hij heeft ook een onverwacht neveneffect: de bestickering verhoogt de herkenningswaarde van het verder in zwart uitgevoerde Weixler-voertuig. “De reclame is onbetaalbaar”, zegt Christopher Weixler, die ook voor zijn andere voertuigen voor een zwarte look kiest. Naar een naam van de firma hoeft men op de truck niet te zoeken. “Mijn voertuigen zijn ook zonder makkelijk te herkennen en men vergeet ze niet”, zegt Christopher Weixler.

– Alois Zach, chauffeur bij Weixler Trans GmbH

Foto's: Florian Engel