4-Xtremes – Deel 28: Eeuwenoude geschiedenis en een lek

In Italië hebben we voor ons normale doen veel tijd besteed – uiteindelijk zelfs twee maanden. De redenen daarvoor zijn enerzijds een week “vakantie” met vrienden, anderzijds echter ook een hardnekkig probleem dat moest worden opgelost. 

Maar alles op zijn tijd: Toen we vanuit Firenze naar het noorden reden, steeg de thermometer voortdurend tot meer dan 30 graden. De zoektocht naar een koele plek om te overnachten mondde zo regelrecht uit in een partijtje spitsroede lopen. We waren dan ook enorm blij als we in een van de dorpjes een schaduwrijke plaats konden bemachtigen en niet op het asfalt moesten staan!

Time-out van de time-out.

Van een week met vrienden in de buurt van het Gardameer hebben we nog meer genoten. Na zo'n lange tijd was er natuurlijk veel te vertellen. Met hen hadden we als het ware een time-out van de time-out – in gezelschap en bijna offline – waar we mooie herinneringen aan hebben overgehouden. Voor het eerst in bijna drie jaar hebben we niet in de Axor geslapen, maar in een groot bed van 1,80 meter dat enorm breed aanvoelde. Om koffie te zetten, moesten we meer dan twee stappen zetten. Toen merkten we echt hoezeer we al gewend waren aan het leven in kleine ruimtes. 

Na de week “vakantie” vluchtten we weer uit de hitte naar de bergen. Vooral Aimée lijdt erg onder de temperaturen. Twee dagen later kwam er echter al een pijnlijk einde aan onze idyllische berguitstap. Wanneer we ’s morgens wakker worden, ontdekken we dat er water uit de voegen van onze vloer barst!

In de voetsporen van Napoleon.

Al snel vindt Mike het probleem: een lasnaad op onze warmwaterboiler is lek. Met een zwaar hart rijden we terug naar de vlakte en gaan op zoek naar een lasser die met roestvrij staal overweg kan. Toch geen moeilijke onderneming, zou je denken. Maar we praten alleen gebroken Italiaans, en onze gesprekspartner aan de andere kant van de lijn is het Engels nauwelijks machtig. We ondernemen nog een paar pogingen tot we uiteindelijk een bedrijf vinden dat ons kan helpen.

Volle cafés in Ljubljana.

Als volgende tussentijdse doelstelling hadden we Roemenië in het vizier, alleen de weg er naartoe was aanvankelijk niet duidelijk. Want de grenzen van Hongarije waren al lang gesloten. Maar kort voor onze overtocht naar Slovenië hoorden we dat daar nu ook toeristen opnieuw welkom zijn.

Voor we Sloveense bodem betreden, staan er nog twee punten op de agenda: de geplande stad Palmanova en een coronasneltest voor de grensovergangen. Met zijn 5000 inwoners is Palmanova even architectonisch fascinerend als het klein is. In 1593 ontworpen als verdedigingslinie van de regio Friaul, heeft ze de vorm van een negenpuntige ster, met een zeshoek in het midden.

Slovenië is een klein land en we willen snel naar Hongarije reizen voordat de inreisregels nog eens veranderd worden. Dus beperkten we ons tot een uitstapje naar Ljubljana. De kleine oude stad rond de kronkelende rivier Ljubljnica heeft veel charme. We kwamen echter niet meer bij uit onze verbazing: de restaurants en cafés barsten uit hun voegen, zoveel mensen! Van de pandemie geen spoor meer.

Foto's: 4-Xtremes