4-Xtremes – Deel 1: Met de Kammermanns door Tsjechië

Eindelijk afgekoeld! De hemel is zwart, het ziet er uit als een zomeronweer. We zijn pas terug van een plons in het Rozkoš-stuwmeer in het noorden van Tsjechië. Het is nog maar een paar kilometer tot we Polen bereiken. Maar we kunnen nu even niet vertrekken. Geen paniek, er dient zich geen verdere gedwongen pauze aan! We hoeven alleen maar te wachten tot er een paar auto’s zijn vertrokken die nu rondom ons staan.

De Tsjechische Republiek lag oorspronkelijk niet op de route van onze driejarige “4-Xtremes – The World Tour”. Maar dan verplichtte de maandenlange stilstand door Corona ons om opnieuw te plannen. Nu zijn we hier, in het hart van Europa, en we voelen ons goed. En als we nu iets later dan voorzien aan het meer vertrekken om een overnachtingsplek te zoeken, verandert dat niets.

In het spoor van de pils.

Bij het verlaten van Duitsland was Pilsen in het westen van Tsjechië onze eerste stop. In de geboortestad van het gelijknamige bier hebben we de Pilsner Urquell brouwerij bezocht. Daar kun je oude en nieuwe kelders van de brouwerij bezoeken – en een negen kilometer lang tunnelsysteem dat ooit als opslagplaats diende. Spannend!

De volgende dagen reden we zigzag richting het zuidoosten. Hier leiden de autosnelwegen naar Praag in de vorm van een ster. Als je de vrij centraal gelegen hoofdstad echter niet als bestemming hebt, maar het land wil doorkruisen, moet je veel kleine provinciale wegen afleggen. En zulke trajecten leggen we gewoon veel liever af. Je komt door vele dorpjes en ziet de authentieke plekjes.

Een parkeerplaats zoeken wordt een spelletje geduld uitoefenen.

Veel secundaire wegen zijn beperkt tot voertuigen van maximaal twaalf ton. Voor onze Axor is dat net goed, omdat hij volgetankt en met een volle watertank dit gewicht heel precies bereikt. Met onze lengte van bijna acht meter mogen we ook door dorpen waar de maximale toegelaten lengte van voertuigen tien meter bedraagt. Waarbij we ons af en toe afvragen hoe dat dan moet met een langere vrachtwagen.

Het dagelijks leven in Tsjechië is veel meer geregeld dan we hadden verwacht. Tot de beperkingen horen tal van rij- of parkeerverboden. Daarom is het niet makkelijk om leuke plaatsen te vinden om te kamperen. Tot nu toe stonden we praktisch alleen op parkeerterreinen, in de buurt van bezienswaardigheden of voetbalvelden.

Regen en skeletten in overvloed.

Wat de keuze verder beperkt: volgens een Tsjechische kennis van ons heeft het in jaren niet zo veel geregend. Daarom kunnen we niet terecht op parkeerplaatsen in het bos of aan de rand van het bos, want daar is het te modderig. Bovendien zijn er op dit moment extreem veel teken aan bosranden met hoog gras en die kunnen gevaarlijk zijn voor onze viervoetige reisgenote Aimée.

Verrassing tussen zandstenen.

Daags daarop maakten we een uitstapje naar Boheems Zwitserland en bezochten we de Pravčická brána, de grootste rotspoort van Europa. Daarna trokken onze vrienden richting Duitsland; voor ons ging het oostwaarts. Ons doel was Hruboskalské skalní město, een grote rotsformatie in zandsteen: een gebied waar we op verschillende trajecten doortrokken en waarvan de rotsformaties ons steeds weer verbaasden.

Ook onderweg ontsnappen we niet aan dagelijkse taken; er moet gewassen, opgeruimd en schoongemaakt worden. Maar bij een woonoppervlakte van tien vierkante meter is dat snel gedaan en blijft er tijd over voor de routeplanning. Daarom weten we nu al via welke wegen we Polen, ons volgende land, willen verkennen. Of het daarbij blijft? We laten ons verrassen!

Foto's: 4-Xtremes