Andreas Krämer transporteert Mercedes-klassiekers

De hele dag stilzitten, dat is niets voor Andreas Krämer. De 52-jarige uit Esslingen am Neckar doet voor en na zijn werk veel aan sport. Kick- en thaiboksen en karate, daarmee houdt hij zich bezig. En als hij nog wat tijd te vergeven heeft, stapt hij over naar de krachtsport. "Ach, eigenlijk zijn er altijd wel een paar minuten voor de halters over. Hij weet precies wat hij wil en hoe het moet. Voor zijn werk, en voor zijn eigen gezondheid.

Daartoe behoort ook de beslissing welke truck hij bestuurt. "Ik heb zo'n 30 jaar geleden les in een Mercedes-Benz gehad – en ik wil ook in een Mercedes-Benz mijn pensioen halen. Dat staat als een paal boven water."

Zeldzame oldtimers.

Zijn liefde voor het merk met de ster is allesbepalend voor zijn arbeidzame leven. Andreas is met de Actros 1846 voor de firma Gross uit Württemberg onderweg. De onderneming staat bekend om zijn kraantransporten, maar verzorgt ook speciale transporten voor de oldtimers van 'Mercedes-Benz Classic' – en dat is waar het bij Andreas vooral om draait. Hij vervoert modellen, van de meest luxueuze limousine tot de meest zeldzame oldtimer, die vaak voor film- en fotoshoots in heel Europa worden geboekt. In de winter ligt het zwaartepunt op Scandinavië, maar lange ritten, met overtocht, naar Malta en Tenerife zijn bepaald geen uitzondering. "Ik vind het prachtig", zegt Andreas, "dat ik in zoveel verschillende uithoeken terechtkom."

Voor filmopnames naar Marokko.

Zo heb ik een paar jaar geleden een luxe Maybach naar Marrakesh gereden voor een film die van de tv-serie "Sex and the City" werd gemaakt. Andreas was meteen gefascineerd door de Marokkaanse stad. "Een fantastische atmosfeer, ondanks de extreme verschillen tussen arm en rijk." Daar worden ezelskarren door de duurste sleeën voorbijgezoefd.

Voor Andreas is afwisseling net als zuurstof. Zonder overleef je niet. "Elke dag om twaalf uur lunchen en om vijf uur of zo weer naar huis: ik weiger om me door de dagelijkse sleur in slaap te laten sussen", stelt hij nadrukkelijk. Bij mij kijkt niemand over mijn schouder mee – en de telefoon rinkelt vrijwel nooit."

Foto's: Alexander Rihhi