141 ton: Thomas Wunderle transporteert de complete façade van een huis

Als een toneeldecor hangt het deel aan twee autokranen – 21 meter lang, zo’n vijf meter hoog en bijna een meter breed. Wat hier ondanks de grootte toch nog tamelijk onopvallend lijkt, is een stukje stadsbeeld van Hamburg: de gevel van een huis uit het eind van de 19e eeuw. Een goed jaar geleden heeft de firma JaKo Baudenkmalpflege de complete façade verdieping voor verdieping opgesplitst en gescheiden van de rest van het huis. In totaal zeven delen werden vervolgens opgeslagen op een industrieterrein. Nu is het tijd om het gevaarte terug te brengen. Bij transport- en sloopwerkzaamheden vertrouwt JaKo op de knowhow van de firma Max Wild. Onmisbaar hierbij: Thomas Wunderle en zijn Actros tot 250 ton.

Wachten op vrijgave van het traject.

Met een paar stevige slagen met de hamer slaat Thomas een borgpen in de staalconstructie die het deel van de façade op zijn plaats houdt. Zo’n 20 medewerkers van JaKo en Max Wild werken op volle kracht om op tijd te kunnen vertrekken bij vrijgave van het traject. Eerst controleert een expert de breedte, lengte en hoogte van de combinatie. Vervolgens ook het aantal assen en het betreffende gewicht. 141 ton, 4,80 meter breed, 4,40 meter hoog en 32 meter lang.

141 ton komt in beweging.

22 uur. Per radio komt het startsignaal. Thomas kijkt in de rechterspiegel en neemt zijn voet van de rem. Langzaam komen de 19 assen in beweging. Door de poort van het opslagterrein kan de combinatie alleen achteruit de straat op draaien. Dankzij achterassen met bekrachtiging is de dieplader verbluffend wendbaar. De bestemming ligt zeven kilometer verderop in het centrum van Hamburg. Thomas kent de route. “Voor ons is het belangrijk om alles eerst goed te bekijken en voorbereid te zijn op elke bijzonderheid.” Helemaal bovenaan de lijst staan bruggen: wanneer het transport hier overheen moet, is voldoende draagvermogen voor het hele gevaarte nodig. En als het traject onder een brug door gaat, moet de hoogte kloppen. Met een paar handige afslagen vermijdt Thomas vandaag meteen drie van zulke hindernissen.

Maar de Kennedybrug over de Alster moet desondanks genomen worden. Op de kruising erna begint het moeilijkste deel: de bestemming ligt aan het einde van een doodlopende straat. Het transport kan alleen in de achteruit naar de bouwplaats toe rijden. Voor korte tijd blokkeren politieagenten hiervoor de weg. De collega van Thomas loopt aan de achterkant voor het transport uit en geeft aanwijzingen door. De chauffeur laat zich ook door dit gedeelte niet onzeker maken: “Het is hier nog relatief gemakkelijk, geen helling en geen bochten”, zegt hij. Vijf minuten later is het eerste deel van de façade op zijn bestemming aangekomen.

Het lossen gebeurt de volgende dag.

De volgende middag. De klus is voor Thomas nog niet geklaard. Hij heeft de nacht doorgebracht in de Actros. Sinds drie jaar is de vrachtwagenchauffeur nu op pad met de 4163 en nog steeds laaiend enthousiast: “Vooral de Turbo Retarder koppeling is absoluut geniaal. Vroeger moest ik al het manoeuvreren met de normale koppeling uitvoeren. Dan was je altijd bang met de hele lading te blijven steken.” Na meer dan 20 jaar ervaring met zwaar transport en acht jaar bij de firma Max Wild weet hij waarvan hij spreekt. Hij herinnert zich nog aan zijn eerste inzet met de Actros. “Ik moest meteen naar een extreem nauw bouwterrein. Aan alle kanten had ik nog maar een paar centimeter speelruimte. Ik moest telkens heen en weer steken. De Turbo Retarder koppeling was daarbij een grote uitkomst. Daarna was ik overtuigd van het systeem.”

Ook nu ondersteunt de Turbo Retarder koppeling Thomas naar behoren. Hij neemt zijn voet van de rem en laat het transport de laatste meters naar achteren rollen. Vanaf nu hoeft hij niet meer te rijden, alleen maar wakend toe te zien.

Terug naar de plaats van herkomst.

Het team van JaKo Baudenkmalpflege bevestigt de trossen met gigantische kettingen aan de façade. Thomas hanteert weer met de hamer, want de borgpennen moeten er nu uit worden geslagen. De middag is inmiddels avond geworden. In het licht van de schijnwerper van de kraan zweeft het deel van de façade omhoog. Aan de voorzijde van de nieuwbouw wordt het meer dan 100 jaar oude deel weer in positie gebracht en vastgelijmd. Terwijl het langzaam weer naar de plaats van oorsprong beweegt, is Thomas in gedachten al bij de tweede etage – waarvan hij nu de façade moet gaan halen.

Foto’s: Christoph Börries