Speciale opbouwoplossingen: Reinhard Windbichler en zijn Arocs 3363

Voertuig en techniek

De houtterminator.

Reinhard Windbichler maakt korte metten met takken, boomstammen en allerlei ander hout. Met zijn Arocs 3363 met speciale opbouw hakt hij alles fijn.

Met twee joysticks bestuurt Reinhard Windbichler de grijparm van zijn Arocs.


Met zijn film 'Terminator' leverde regisseur James Cameron in 1984 een revolutionaire sciencefictionfilm af. Zijn geraffineerd ingeklede tijdreisverhaal koppelde intelligente technologiekritiek aan indrukwekkende actiescènes, special effects en een forse dosis ironie. Voor dat laatste werd met weinig woorden maar des te meer spieren door Arnold Schwarzenegger gezorgd. Wie kent niet zijn gevleugelde woorden uit de tweede aflevering van de Terminator-reeks: "Hasta la vista, baby!" Want dankzij het succes kende het verhaal meerdere vervolgen. Verrassenderwijs speelt een daarvan zich niet af in de bioscoop, maar in Brixental, een paar kilometer ten westen van het skisportmekka van Tirol, Kitzbühel.

Daar, boven op de Sonnberg, even voorbij het pension Ottenhof en recht tegenover de Hohe Salve, doet Reinhard Windbichler met zijn 'Wood-Terminator' het stof opwaaien. De 39-jarige Tiroler hoeft het weliswaar niet, net als cyborg Schwarzenegger, tegen de menselijke elitesoldaat Kyle Reese op te nemen, maar naaldhout is een niet te onderschatten tegenstander: takken, stammen en nog veel meer zitten bijna onlosmakelijk in elkaar verstrengeld.



Is dat een goede strategie? In elk geval kan het hout zich niet aan de machtige klauwen van de stalen grijparm onttrekken. Stam na stam, tak na tak verdwijnt in de hakselaar op de Arocs 3363, en wat er van voren wordt ingetrokken, komt er een paar seconden later achter met veel lawaai als spaanders weer uit. Het uiterst effectieve hak- en maalsysteem kan volgens de fabrikant zo'n 200 kubieke meter los houtmateriaal per uur verwerken. Dat komt zo'n beetje overeen met vier tot vijf propvol gestorte vrachtwagencontainers. "Dit is een echt werkpaard", aldus directeur Adam Aigner. "Als hij eenmaal op gang is gekomen, is er geen houden meer aan!"



De Mus-Max-houtversnipperaar met een toevoerbreedte van 114 centimeter en een toevoerhoogte van 75 centimeter wordt van stroom voorzien door de PTO van de vrachtwagenmotor met een enkele gekoelde keerkoppeling. Met meer, wat de concurrentie vaak doet, zijn er altijd weer koelproblemen en daalt de efficiëntie, iets wat Reinhard Windbichler absoluut niet kan gebruiken.

Als een straaljagerpiloot zit de Tiroler in de omgedraaide bijrijdersstoel van zijn cabine. Met soepele vingerbewegingen bestuurt hij met twee joysticks de kraan en grijparm, met een voetpedaal regelt hij de toevoer. Links in zijn blikveld wordt op een display informatie weergegeven over het toerental, de toevoersnelheid en de bedrijfstijd. De hakselaar voor hem schudt de truck elke keer weer stevig door elkaar, maar de 'Wood-Terminator' laat zich niet tegenhouden, ook niet door de stevigste stammen.

In dat opzicht heeft de machine wel iets met Adam Aigner gemeen. Hoe groter de uitdaging, des te sterker de dadendrang. Halverwege het eerste decennium van deze eeuw stond hij voor de keuze te stoppen als boer of, met het oog op de steeds verder dalende melkprijzen, zelf gras te gaan eten. De boer zette 'ex-' voor de beroepsaanduiding, hing in de lente van 2007 een houtversnipperaar aan zijn Fendt 930 Vario en begon hout te verwerken.


De 'Wood-Terminator' aan het werk: bomen worden gegrepen en vervolgens versnipperd.


Twee jaar later kocht Aigner zijn eerste truck, een gebruikte Actros. Nu bestaat zijn wagenpark uit zeven eenheden. Als man van de praktijk steekt de Tiroler in zijn bedrijf nog altijd zelf de handen uit de mouwen, zowel bij de dagelijkse werkzaamheden als bij de ombouw van de voertuigen, die door het bedrijf zelf wordt verzorgd.

Geldt dat ook voor de nieuwe Arocs? "Natuurlijk", zegt Adam Aigner lachend. "Per slot van rekening weet niemand beter dan ik wat ik ermee wil doen. En waarom zou ik al dat geld aan de op- en ombouw uitgeven als we het binnen ons bedrijf net zo goed zelf kunnen en op de ervaring van drie vergelijkbare ombouwprojecten kunnen teruggrijpen?" Klinkt logisch.

Maar toch: het is niet iedereen gegeven om bij een splinternieuwe Arocs met een slijptol een stuk van de cabine af te zagen. Nu glimlacht Adam Aigner niet, hij straalt gewoon over zijn hele gezicht: "Natuurlijk is dat even slikken. Het gaat uiteindelijk om veel geld." Het grootste deel van de achterwand, het bed en de rechter zijwand moesten weg. Een platform, elektronische onderdelen en een camera kwamen erin. De bijrijdersstoel werd gedraaid, achter de cabine werd een kraan gemonteerd en meteen daarachter de houtversnipperaar. Het heeft zes weken gekost. Dankzij vliegtuigglas met een dikte van twaalf millimeter is er nu niet alleen perfect zicht rondom, maar kan er ook stofvrij en in redelijke rust worden gewerkt. "En dat in alle weersomstandigheden", bevestigt Reinhard Windbichler.


Boven op de Sonnberg hakt en maalt de Arocs met de 'Wood-Terminator' hele bomen fijn.


Volgens het display is de machine pas 26 minuten in bedrijf, maar van de houtstapel naast de bosweg is niet veel meer terug te vinden. Rustig beweegt de chauffeur met zijn vingertoppen de joysticks terwijl hij probeert ook de laatste houtrestanten met de kraan en grijparm meester te worden. Daarachter liggen nog wat stammen en takken. Een collega helpt Reinhard en gooit rondslingerende restanten op de stapel, zodat al het hout in de hakselaar terechtkomt.

Aan het einde heeft Reinhard Windbichler twee containers met houtspaanders gevuld. Terwijl buiten zijn collega de opbouw schoonmaakt, pakt Reinhard in de truck zijn tablet van het plateau. "Hier staan alle opdrachten opgeslagen, inclusief routebeschrijvingen, wat hier in de bergen veel tijd uitspaart", legt hij uit. En tijd is geld – ook in de houtversnipperbusiness en zeker sinds door grote stormschade de prijzen in Beieren fors omlaag zijn gegaan. Dus op naar de volgende locatie: Hasta la vista, baby!

Foto's: Bubu Dujmic

Nog geen reacties