Agnes Casenave, kobieta z tatuażem... Actrosa

Ten to naprawdę przyciąga uwagę: Actros, którym Agnes pojechała na festiwal kierowców ciężarowych, imprezę towarzyszącą wyścigom „24 Heures Camion” we francuskim Le Mans. Ciągnik jest ozdobiony wielkopowierzchniowymi graffiti z motywem Mercedes-AMG Petronas Motorsport. Z przodu błyszczy jedna z legendarnych „Srebrnych Strzał” zespołu Formuły 1.

Tatuaż z ciężarówką na nodze.

Co prawda ta nadzwyczajna ciężarówka należy do kolegi pracującego w tej samej firmie BFT Transport w Lyonie. Ale Agnes również jest zafascynowana udekorowanym pojazdem – tak bardzo, że przed jakimiś dwoma laty kazała ją sobie wytatuować na nodze. Co można by postrzegać jako zaklinanie losu: Motywem tatuażu jest ciężarówka z floty BFT Transport, gdzie zaledwie kilka tygodni po wizycie u tatuażysty podpisała obowiązującą do dziś umowę o pracę.

Na co dzień Agnes od niedawna jeździ perłowobiałym Actrosem 1863. „Jest po prostu cudowny”, mówi pełna podziwu. Jej zadanie to przewóz kontenerów z marsylskiego portu Fos-sur-Mer do Lyonu. Od czasu do czasu transportuje naczepy francuskiego producenta do klientó

Wcześniej Agnes pracowała zazwyczaj w regionalnym transporcie drobnicowym i u celu musiała sama ładować i wyładowywać palety. Dziś tylko odczepiania i zaczepiania naczepę. „Gdy po raz pierwszy przyjechałam do portu z kontenerem chciałam go rozładowywać sama. Dokerzy mnie wyśmiali i odesłali z powrotem do ciężarówki”, opowiada z uśmiechem.

Inne spojrzenie na drogę.

Wraz z przejściem do transportu dalekobieżnego w wieku 48 lat zmieniła się dla Agnes nie tylko praca, ale również stosunek do drogi i do jazdy jako takiej. Szmer silnika, szum opon na asfalcie: dla Agnes to muzyka drogi – muzyka, którą kocha. „Najczęściej nawet nie włączam radia.”

W skrócie: Agnes chciała wreszcie wyjechać na szerokie drogi – i dziś wie: „Podjęłam właściwą decyzję. Będę siedzieć za kierownicą tak długo, ile tylko się da. To mój świat i moja pasja.”Ten Actros jest jej zamkiem, w którym żyje, pracuje, je i śpi.

„Gdy siedzę za kierownicą mojego Actrosa nie potrzebuję niczego ani nikogo”, mówi Agnes. Mimo to, czasem bardzo chętnie rozmawia z ludźmi. Dlatego należy do związku „La Route au féminin”, który zrzesza około 500 kobiet, które są zawodowymi kierowcami. Znają się nawzajem – tak jak i pojazdy koleżanek. „Gdy spotykamy się na drodze, zawsze do siebie machamy.”

Zdjęcia: Alex Kraus