Przejażdżka po Nowym Jedwabnym Szlaku

Wracamy na autostradę i po wielu kilometrach stojący na poboczu model rakiety oznajmia nam, że zbliżamy się do kosmodromu Jiuquan – największego tego typu obiektu w Chińskiej Republice Ludowej. Właśnie stąd w 1970 roku Chińczycy wystrzelili w przestrzeń kosmiczną swojego pierwszego satelitę, tutaj rozpoczął się również ich pierwszy załogowy lot w kosmos, a także stąd wystartowała chińska stacja kosmiczna.

Na przebiegającym przez ten obszar 37-kilometrowym odcinku autostrady obowiązuje całkowity zakaz zatrzymywania się i fotografowania. Dla nas to żaden problem. I tak nie mamy czasu do stracenia!

Na oparach.

Powoli kończy się olej napędowy – wszystkie stacje paliw przy autostradzie są zamknięte. Dopytujemy się o drogę do najbliższego źródła paliwa i zjeżdżamy na nową, jednopasmową drogę wiodącą w głąb pustyni. W końcu dojeżdżamy na plac budowy, na którym jakaś ciężarówka blokuje pas ruchu. Gdy prosimy o przepuszczenie nas, jeden z robotników wsiada do koparki i również zajeżdża nam drogę. Ekipa stawia niewiarygodne żądanie: mamy przez trzy dni pomagać w pracach budowlanych na tej drodze.

Jesteśmy zablokowani.

Oczywiście nie ma o tym mowy! Chińscy kierowcy z naszego zespołu kłócą się z robotnikami, żywo gestykulując. Ponieważ droga nie zostaje odblokowana, wycofujemy się do Actrosów. O zmierzchu postanawiamy wykraść się stamtąd na biegu wstecznym. Daremnie! Kolejny pojazd, zagradza nam drogę. Sytuacja się komplikuje.

Noc już dawno zapadła, gdy za nami widać błyski reflektorów. Pojawia się pojazd terenowy, wysiadają z niego policjanci i żądają od nas okazania dokumentów. Musimy skierować się na posterunek policji. Po długich dyskusjach w końcu odsyłają nas jednak z powrotem na drogę. Tyle że wciąż nie możemy dotrzeć do stacji paliw. Jedno ze wskazań poziomu paliwa znajduje się już na rezerwie. A nikt nie potrafi nam powiedzieć, gdzie jest najbliższa stacja.

Kliknij tutaj, aby zamknąć RoadStars i dowiedzieć się więcej z Google Maps: Mapa w Google Maps

Pustka w zbiornikach paliwa.

Na szczęście docieramy do węzła w pobliżu miasta Kumul, gdzie nowa autostrada G7 spotyka się ze starą G312. Udaje się nam jeszcze dojechać do pierwszego parkingu, gdy kompletna pustka w zbiornikach czerwonego Actrosa zmusza jego silnik do kapitulacji. Przy próbie przeparkowania nie da się go już uruchomić. Jutro musimy coś wymyślić.

Serwisowanie pod chmurką.

Po więcej niż zasłużonym nocnym odpoczynku jedziemy zielonym Actrosem na stację paliw i tankujemy do pełna. Przy pomocy starego węża ogrodowego przepompowujemy olej napędowy do pustych zbiorników czerwonego Actrosa. Ręczną pompą przy silniku napełniamy układ paliwowy, włączamy zapłon i uruchamiamy silnik.

Dzień 4: Zmiana opon po chińsku.

A teraz jeszcze to: Podczas kontroli w punkcie kontrolnym odkrywamy, że jedna z opon niebieskiego Actrosa jest uszkodzona. Wymianę opon zlecamy na parkingu dwóm chińskim mechanikom. Pod gołym niebem ściągają stare opony z felg za pomocą młotka kowalskiego i uszczelniaka. Nowe również zakładają ręcznie. Cała operacja trwa tylko 20 minut. Wyważanie opon i klucz dynamometryczny? Ależ skąd.

Jedziemy dalej, aż zatrzymujemy się na noc przed miastem Turfan.

Szybko do granicy.

Najwyższy czas opuścić Chiny. Okazuje się że nasze numery rejestracyjne są ważne jeszcze tylko przez trzy dni. Jeśli w tym czasie nie uda nam się przejechać przez granicę, od nowa rozpocznie się katorga z wnioskiem o wydanie kolejnych. W przeciwnym razie będziemy musieli przetoczyć nasze ciężarówki przez granicę na naczepach niskopodwoziowych.

Bez przeszkód jedziemy na zachód przez prowincję Xinjiang. Przed kolacją kupujemy owoce na lokalnym targu i robimy sobie zdjęcia z ciekawskimi, serdecznymi sprzedawcami.

Następnego ranka rozpoczyna się ostatni chiński etap naszej podróży. Na wysokości 2000 metrów pozwalamy sobie na przerwę nad jeziorem Sayram, podziwiając głęboki błękit jego wód oraz imponujące góry w tle. Powyżej dostrzegamy jurty Ujgurów, muzułmańskiej mniejszości zakorzenionej w tym regionie od wieków, która żyje z wypasu owiec i bydła.

Musimy jechać dalej do Khorgos. Po południu docieramy do tamtejszego przejścia granicznego, przy którym musimy zaparkować pojazdy w strefie celnej.

Podróż w czasie.

W kazachskiej części Khorgos czujemy się jak w starych sowieckich czasach. Wiejskie obszary są poprzetykane niewielkimi wsiami i parterowymi domami. Krowy, owce i kozy na drodze nie są rzadkością. Obok przejeżdżają dzieci na wozie – wiejskie życie.

Nad Kanionem Szaryńskim.

Czasu kierowania należy dotrzymywać również tutaj, więc zatrzymujemy się nad Kanionem Szaryńskim, Wielkim Kanionem Kazachstanu. Niestety, drogi wiodącej w głąb wąwozu nie da się przejechać naszymi ciągnikami siodłowymi. Zostajemy jeszcze chwilę i idziemy na krótki spacer, aby zrobić wspaniałe pamiątkowe zdjęcia.

Kliknij tutaj, aby zamknąć RoadStars i dowiedzieć się więcej z Google Maps: Mapa w Google Maps

Zdjęcia: Eberhard Joos