Ağır yük: Pedro Gonçalves, rüzgar türbini kanatları taşıyor

– Pedro Gonçalves, Saavedra şirketinde sürücü

Daimiel, sabah saat 07:00. Pedro Gonçalves, Actros 3363'ünü çok uluslu bir rüzgar türbini üreticisinin tesislerine yönlendiriyor. Actros 50 metre uzunluğunda olan ve dışarı sürülebilir bir platform çekiyor. Pedro geniş bir gülümsemeyle, “Her güzergah yeni bir macera”, diyor. Çalışanlara selam veriyor. Şu anda Pedro'nun 24 saatlik yükünü hazırlıyorlar: 62 metre uzunluğunda bir rüzgar türbini kanadı.

Büyük olmasına rağmen hassas.

Aerodinamik tasarıma sahip beyaz bir rüzgar türbini kanadı sıra dışı bir maldır. Pedro şunu biliyor: Bu malın başına hiçbir şey gelmemeli. En küçük hasar veya çizik bile rüzgar hızına ve devir hızına göre değişkenlik gösteren hücum açısını etkileyebilir.

62 metrelik etkileyici uzunluk Pedro'yu korkutmuyor; 75 metre uzunluğunda rotor kanatları taşımışlığı var. On bir yıldır Saavedra Grubu için çalışıyor. Bütün güzergahları ayrıntılı olarak biliyor: Köprüler, tüneller, dönel kavşaklar. Yolculuklarda her bir güzergahta ona eşlik eden eskort aracın sürücüsü Pedro Bernardo'nun yardımından faydalanıyor. Pedro Bernardo, “Senkronize bir şekilde sürüş yapıyoruz ve protokolleri baştan sona ezbere biliyoruz”, diyor.

300 kilometrenin ötesine giden yolculuk.

Devasa rotor kanadı yüklenir yüklenmez Pedro yola koyuluyor. Saatler 8:00'ı gösteriyor. Hedef? 325 kilometre uzaklıktaki Motril (Granada) limanı. Azami hız? Saatte 60 kilometre. Eskort aracının yanı sıra Guardia Civil'den azami altı ekip römorka değişimli olarak güzergahın başından sonuna kadar eşlik edecek.

Pedro 260 kilometre sonra, Motril öncesinde A-7 otoyolunda sırtında güneş ile yola devam ediyor. Otoyol yumuşak bir şekilde deniz yönüne götürüyor. Sağ tarafında bir rüzgar santrali sessizce yenilenebilir enerji üretiyor. “Güneş batarken bu yoldan geçmenin özel bir yanı var”, diyor.

Son kilometreler en heyecanlı olanlar.

Konvoy, A-7 otoyolunda 336. kilometrede aracı limana yönlendiriyor. İki dönel kavşağın hassasiyetle üstesinden gelinmesi gerekiyor. Kamyon, Motril belediyesine giriş yaptığında Guardia Civil'in iki aracının yerine motosikletler geçiyor. Limandan önceki son kavşağı geçmek ise çok zor. Pedro Bernardo, adaşını manevra yaparken daha iyi yönlendirebilmek için eskort araçtan iniyor. Telsizden, “On ikiye beş var pozisyonuna doğru dön”, mesajını veriyor. Pedro Gonçalves sürücü kabininden “Anlaşıldı”, diyerek onaylıyor. Ekip on beş dakikadan daha az bir sürede Motril limanının önündeki son engelin üstesinden başarılı bir şekilde geliyor. Konvoy son gün ışıklarıyla limana park ediyor. Adaşlar hak ettikleri molanın keyfini çıkarırken araçlar ve mal geceyi burada geçirecek.

Pedro ve Pedro: Uyumlu ekip.

Yarın sabah Pedro ve Pedro saat 8:00'da tekrar limanda çalışmaya hazır: Tuzlu bir deniz rüzgarı eserken gök ve deniz en güzel maviyle ışıldıyor. Pedro, “Limanda herkes birbirini tanıyor, çalışma ortamı son derece güzel. Sohbet etmeye, yolculuk anılarımızı anlatmaya ve dinlenmeye hep zaman ayırıyoruz”, diyor.

Rotor kanadını limanda onun için öngörülen depo alanına indirmenin zamanı geldi. Bernardo meslektaşı Gonçalves'i tekrar yönlendiriyor: “İşlemi biliyoruz ancak yine de dikkatli bir şekilde ilerliyoruz”, diyerek açıklama yapıyorlar. Devasa vinçler kanat yüklerini varış yerine ulaştıran gemilere aktaracak: Rüzgar santrali talebinin günden güne arttığı ülkeler olan Brezilya, Arjantin, Amerika Birleşik Devletler veya Meksika. Pedro, “Yenilenebilir enerjinin gelişimi durdurulamıyor”, diyerek bu ifadeyi destekliyor. “Çevre korumasının artık bir seçenek değil, bir zorunluluk olduğundan şüphe duymuyor.”

Resimler: Begoña Tremps