550 tonluk bir ağır nakliye aracı geceleri yollarda

Röportaj

Yavaşlığın keşfi.

Ağır nakliye, güçlü motorları ve sarı ikaz lambalarını hatırlatıyor. Doğru. Fakat sakinlik, tecrübe ve en önemlisi takım ruhu olmadan hiçbir şey olmaz - Glückstadt ve Kummerfeld arasında yapılan gözlemler.

Proje müdürü Olaf Weltz ile Tim, Daniel ve Marco.


Marco sakince gaz pedalına basıyor. Devir sayısı hemen yükseliyor ve ağır yük aracı Actros, çok yavaş bir şekilde hareket etmeye başlıyor. Telsiz üzerinden "Arkada soldaki kapıyı gören var, değil mi?" diye soruyor. Meslektaşlarından biri hemen "Evet - arkada solda her şey yolunda" diyerek cevap veriyor. Glückstadt liman alanından 78 metre, 550 ton ve 36 aks yola çıkıyor. Sol tarafta otlakta yetişen kuzular ilk bahar güneşinde oradan oraya zıplıyor, birkaç yüz metre boyunca yol düz devam ediyor ve tempo oldukça hızlı hissediliyor. "Şu an 20 ile gidiyoruz" diyor Marco ve gülümsüyor. "Ama yükseltmek için iznimiz var; bu yollarda 30 ile gidilebilir."

Sadece şu an burada değil. "İleride yol, su yolundan yukarı gidiyor, arkasında tekrar sol virajlı rampa inişi var, sol ve sağda bariyer ... Hadi gaz ver Tim!" Ağır vasıtanın arkasındaki ikinci Actros'lu meslektaşı ve ağır yük köprüsü üzerinde olan üç meslektaş da artık biliyor. Tim, gaza basıyor. Birlikte iki heybetli araç - 1.000 tona kadar ve neredeyse kombine 1.000 kW performans ile Actros 4165 - trafo köprüsü ve iki 14 akslı şasi dahil 260 ton ağırlığındaki trafoyu yürüme hızında tepe üstünden götürüyor. Kısa bir süre sonra ilk gerçek engel ile karşılaşıyorlar: Yuvarlak kavşak.



Burada da limandaki gibi bir insan trafiği var. Tipik bir pazar öğleden sonrası, güneş de parlıyor. Vinçli kamyonu olan meslektaşlar, çelik ve plastik paletleri yerleştirerek her şeyi hazırladı. Marco'nun Actros'u karınca vitesinde ilk olarak römorku büyük refüje doğru sürüyor. Sağa doğru keskin bir dönüş, oldukça yavaş ama yüksek devir sayısı ile mümkün olduğunca sola doğru ve refüj üzerinden geçiş. Yürüyen aksamlar ve tekerlekler için yüksek talepler. Soğutma kulesindeki fan çalışmaya başlıyor; Turbo-Retarder debriyajı hararet yapıyor. Birkaç dakika sonra meslektaşlar mikrofona "Sürüşe hazır" diyerek 78 metrelik aracın engeli aştığını belirtiyor. "Hadi bakalım" diyor Marco - devam edelim. 1.300 adet at, aracı çekiyor.


550 ton toplam ağırlık, 78 metre uzunluk, 36 aks - ağır vasıta yollarda.
550 ton toplam ağırlık, 78 metre uzunluk, 36 aks - ağır vasıta yollarda.

Bataklık bölgesinde engelli koşu.

Küçük derelere ve kanallara sahip geniş yeşil bataklık bölgesi, yeşil panjurlu kırmızı tuğla evler, su yolu üzerinden bir orada bir burada karasal bölgeye bakan akıntı boyunca kırmızı-beyaz ile kıvrılmış aydınlatma kuleleri; Aşağı Elbe'de özgürlüğü iliklerinize kadar yaşayabilirsiniz. En azından bisiklet ile, binek aracın direksiyonunda veya en fazla bir karavan ile yola çıktıysanız. Bir kamyon ile birazcık dar olabilir. Ağır nakliye aracı ile buradan geçmek isteyenler, sadece münferit izin ve kontrol protokolü sonrasında kaldırılmasına ve tekrar yapılmasına izin verilen sayısız sağlam köprüler, refüjler ve alçak trafik lambaları ile gerçek bir engelle karşı karşıya kalacaktır.

Marco şu an böyle bir durumda. Eline mikrofonu alıyor: "Bırakabilirsin Tim - önde Daniel bekliyor." Bırakabilirsin, ayağını gazdan çek anlamına geliyor; sıra bir sonraki durakta. Harabe bir köprüden yalnızca düşürülmüş bir aks yükü ile geçebilirsiniz. Bu nedenle meslektaşı Pit, lowbed dorsesinde 180 tona kadar yük bulunan yepyeni Actros ile altı akslı ve kendine ait bir tahriki olan bir taşıma modülünü önceden köprüye kadar getirmişti. Pit'in oldukça geniş kamyonu için destek aracını da kullanan Daniel kendi kendine seyreden araca kumanda ediyor. Birden fazla kademeli manevra ile aracı uzaktan kumanda ile trafonun altına yerleştiriyor. Şimdi sadece hidrolik sistem ayarlanıp yük, 34 aks üzerine dağıtılıyor. "Evet, Marco şimdi mikro hızda", diyor Daniel. Santim santim 296 tekerlekli devasa kütle, "Langhalsener Wetter" üzerine itiliyor. Yaklaşık beş metre genişliğinde olan hendekten sonra Daniel, kendi kendine seyreden aracın bağlantılarını söküyor.


Araç, bir yığın zayıf köprüyü yalnızca kendi kendini seyreden aracın altı ilave aksı ile geçebilir.
Araç, bir yığın zayıf köprüyü yalnızca kendi kendini seyreden aracın altı ilave aksı ile geçebilir.
Çelik plakalar, rayları örtüyor - tren trafiği bir saatliğine durduruluyor.
Çelik plakalar, rayları örtüyor - tren trafiği bir saatliğine durduruluyor.

Tek seferde.

"Bitti!" sesi yükseliyor tüm istasyonlardan. Köprü geçişi yarım saat sürdü, konvoy artık yoluna devam edebilir. "Saat henüz akşam beş ve güneş parlıyor; erken yola çıkıp şafağı görmeyi seviyorum", diyor Marco. Yolda konaklama için park yeri olmadığından taşıma, tek seferde gerçekleştirilmeli ve pazartesi sabah saat altıda kesin paydos olduğundan oldukça erken yola çıkmamız gerek. Marco "Eğimli sağ viraj", diyerek trafo köprüsündeki meslektaşlarını uyarıyor. Engebeli olan en küçük yol mesafesinde bile trafoyu güçlü hidrolik silindirlerle dengede tutuyorlar. Çok eğim olduğunda bakırdan trafo çekirdeği, haznenin çelik duvarına temas edip hasar verebilir.

Yedi dakika sonra, saatler 18.32'yi gösterdiğinde, yük Klein Kollmar'daki döner kavşağa ulaşıyor. Aslında sadece düz devam edilmeli ancak bu sadece yönlendirme ile gerçekleştirilebiliyor. Vinçli kamyonu olan meslektaşlar çoktan buraya gelmişlerdi. Çelik ve plastik paletler, altyapıyı koruyarak aracın çamura batmasını engelliyor. Trafik levhaları ile ilgilenen sağlayıcılar bir, iki levhayı hızlıca kaldırıyor ve Marco işine başlıyor. Tekrar ilk olarak yuvarlağın ortasındaki büyük refüj yönüne gidiliyor ve sonradan sağa doğru keskin bir manevra. Döner kavşağın girişini ve çıkışını ayıran küçük refüjün kaldırım taşlarının üzerinden geçerken 500 tondan fazla olan yükün altındaki plakalar, lastikler, akslar ve şasiler gıcırdıyor.

Çeyrek dönüş yapıldıktan sonra arka öne geliyor. Tim ve Marco, Actros'larını peş peşe döndürüp yeniden bağlantıyı sağlıyorlar. Sürüş yönünü değiştirerek döner kavşağın bir çeyreğinin daha üstesinden geliyorlar. Bu sırada trafo, yol hendeği ve tarlanın üzerinde sallanıyor, tekerlekler ise planlanan yerlerinde kalıyor. Yaklaşık yarım saat sonra bu engeller de aşılıyor. Katedilen yol: 300 metreden daha az.

Actros'u ile çekicinin ucunda sürüşe devam eden Tim "İyi gidiyor" diyor. Ne de olsa programın bir saat on beş dakika ilerisindeler. Trafo köprüsünün ocak ve şubat ayında kullanıldığı Türkiye'deki yıl başlangıcından bahsediyor. Marco; tabi ki de her zaman yanında. "Çok güzel bir tecrübeydi, bunu yaparken gerçekten keyif aldık. Ama bu kadar uzun süre uzak kalmak aile hayatı için hiç iyi bir şey değil", diyor. Wesel'deki evinde eşi Jaqueline, oğulları Julian (3) ve René'nin (20) ona ihtiyacı var.

Alçak duran dallar nedeniyle çoğu zaman yol ortasından gidilerek neredeyse bir on beş dakika daha geçmiş oluyor. Şimdi Neuendorf kasabasının girişi çıkıyor karşısına. "Sana bir refüj teklifi daha yapıyorum. Her zamanki gibi karşı yöndeki trafikte sürüyoruz", diyerek telsiz üzerinden meslektaşlarını bilgilendiriyor. Refüj sorun çıkarmıyor. Ancak sonrasında alçakta asılı olan trafik lambaları, dallar, park edilmiş arabalar ve evlerin çatı çıkıntıları geliyor. Fakat adamlar sakinliğini hiç bozmuyor, tam aksine hava hala aydınlık ve şartlar çok iyi, onun dışında da bu küçük kasabada olmalarının keyfini çıkarıyorlar: "Buradaki insanlar ön bahçelerinde merdivene çıkıp bizim fotoğraflarımızı çekiyorlar; çok iyi, değil mi?"



"Son sürat" - yol dümdüz devam ediyor.

Kasaba çıkışından sonra birkaç yüz metre için Tim, "Son sürat" komutunu veriyor. Sonrasında su yolunun bu kısımını Krückau'a atan ana kanalı geçmek için sıra kendi kendine seyreden araç ile bir sonraki manevraya geliyor. Bu işin iyi yanı ise yolun dümdüz devam etmesi. Kendi kendine seyreden aracın kullanıcısı için yükü dengeli tutmak ve aynı zamanda aracın manevra hareketlerini trafo köprüsünün hareketlerine uyarlamak büyük bir zorluk.

Burada, köprüden epeyce sonra başlayan ve oldukça yavaş olan kendi kendine seyreden aracın trafondan daha erken girmesine neden olan bariyerler sorun yaratıyor. Bu neden birkaç yüz metre boyunca asgari hızla devam ediliyor. Yolun ne kadar engebeli olduğunu Daniel fark ediyor. Kendi kendine seyreden aracın dişli grubu bireysel olarak ayarlanabiliyor. Uzaktan kumanda ile dişli grup, ağırlığın her zaman eşit dağılımda kalmasını sağlayacak şekilde ayarlanıyor. Belirgin bir dengesizlik, kendi kendine seyreden aracın geri kalanlardan aniden daha hızlı olmasına neden olurdu. "14 akslı şasiye sadece 20 santimetre mesafe var. Her şey yolunda gitmeli, aksi takdirde çarpışma olur", diyor.



Kendi kendine seyreden araç dışarı çıkartılmalı.

Tekrar sürücü kabinine döndüğümüzde Tim'in kısa bir mola verdiğini görüyoruz; trafonun altında engel teşkil eden parçalar var. Alan çok dar ama kendi kendine seyreden araç dışarı çıkartılmalı. Telefon çalıyor. "Merhaba anne ... evet, güzel ... Anne çalışıyorum ... Yarın konuşsak olur mu? Öndeyim ve konsantre olmalıyım ... Tamam, görüşürüz." Daniel, kendi kendini seyreden aracı çıkarttı; artık devam edebilirler. Tim'in Actros'u çekiyor, Marco itiyor. Her iki aracın devir sayısı bantları birbirine uyarlanmış ve yaklaşık 300 dönüşle değiştirilmiştir. Aksi takdirde bir Actros vites değiştirdiğinde diğerine yük binmiş olur.

Yaklaşık üç dakika sonra Elmshorn'un kasaba girişinde olacaklar. Çok, çok yavaş ilerlemeye devam ediyorlar; yola park edilmiş araçlar ve yol kenarındaki ağaçlar, Krückau'daki küçük şehirde alanı daraltıyorlar. Polis önünden yürüyerek geçiyor; yine de önümüzdeki yaklaşık üç saat içerisinde olacaklarla karşılaştırıldığında yüksek bir hız. B431, okul yolunun ortasında sağa doğru Holstenstraße yönüne dönüş yapıyor. Yarıçap çok dar. Düz ve sürüş yönünü değiştirerek sola doğru dönüş de mümkün değil. Düz, sürüş yönünü değiştirmek, sağa doğru, sürüş yönünü yine değiştirmek ve dümdüz Holstenstraße'ye girmek de olmuyor. Bu köşe gerçekten de zor, ancak ilk deneme daha fazla sac gerekli olduğunu gösteriyor. Marco tekrar öne geçiyor: "Böylece yol yüzeyindeki yüklenme fark edilir şekilde tekrar düşürülüyor, özellikle de bu tarz dar virajlarda." Vinçli kamyon gelerek 60 metrekare sac yerleştiriliyor. Bu sırada ağır vasıta Actros ile trafonun yanından geçiyor. Daniel'in kendi kendine seyreden aracın bir sonraki kullanımını hazırlaması gerekiyor.

45 dakika sonra: Ekip, bir deneme daha yapıyor. Daha iyi ancak trafo, trafik lambasına hala çok yakın. Yani tekrar arkaya ve öne giderek trafik lambasından kurtuluyor, fakat şimdi de köşedeki binanın markizi sorun çıkarıyor. Sonrasında da kavşak üzerinde alçakta asılı olan bir trafik lambası yolu kapatıyor ama adamlar sakinliğini koruyor. Bir 45 dakika daha manevra yapıyorlar ve trafo köşeyi dönüyor. Birkaç izleyici olayı alkışlıyor, birkaçı ise "Süper!" , "İyi iş çıkardınız!" veya "Kahramansınız" diye bağırıyor. Bunları duymaktan çok hoşlanıyorlar. İki Actros, yeni sürüş yönüne doğru yol alıyor.


Köprü, viraj, rampa çıkışı, lamba, evin köşesi – Pazartesi sabahının erken saatlerinde birçok izleyici yollara döken bir gösteri.
Köprü, viraj, rampa çıkışı, lamba, evin köşesi – Pazartesi sabahının erken saatlerinde birçok izleyici yollara döken bir gösteri.

Trafik lambalarının arasında gece slalomu.

Sonraki 1.000 metre içerisinde Krückau üzerinde bulunan köprüde kendi kendine seyreden araç kullanılacak ve çekici aracın takılmasıyla birlikte bir dönüş manevrası gerçekleştirilecek. Sonrasında trafik lambalarının arasından karanlık Elmshorn'dan geçerek slalom devam ediyor: Tekrar ön tarafta olan Marco "Bu iş için gereken sakinliğe sahip olmayan biri en iyisi gidip başka bir iş yapmalı", diyor. "Ayrıca aklının evde kalmasına izin vermeyen bir kadın da olması lazım. Stres olduğunda buradaki işe doğru dürüst yoğunlaşamıyorsun." Marco, Aşağı Ren'deki Seleven'de yaşıyor. Sürücü koltuğunun üstünde Köln'deki eğitim bilimleri öğrenimine yeni başlayan kızı Kimberly'nin bir fotoğrafı bulunuyor.

Klein Nordende şehir geçişi. Hız neredeyse sıfıra kadar tekrar tekrar düşürülerek trafik lambalarının yanından veya altından geçiliyor. V8 motorunun kükremesi evlerin arasından geçerken yankılanıyor. Tornesch yönüne doğru nihayet birkaç metre açık sürüş var. "Marco, bu kadar aceleci olma. Aşırı toz kalkıyor." diyerek trafo köprüsü üzerindeki meslektaşlar anons yapıyor. "Benz, çok güzel ilerliyor, 20 ile gece sürüşü yapıyoruz. Hızlı gitmiyorum ki", diyor ve tabi ki hızını biraz düşürüyor. Burada herkes herkesi dinler ve meslektaşlar biraz daha yavaş gidilmesini istiyorsa bu hemen yerine getirilir: "Bireysel olarak kimin ne yaptığı fark etmez - bu işin yalnızca birlikte üstesinden gelebiliriz", diyor.

Tornesch'te yaklaşık iki saatlik zorunlu bir mola veriliyor. Moladan kısa bir süre sonra tren yolu üzerinden tam zamanında geçilmek zorunda. Sabah saat ikide yola koyuluyorlar; mola hiç de iyi olmadı, herkes öncekinden daha yorgun. Ancak sonraki refüj ve arkasındaki trafik lambası konsantrasyon gerektiriyor; herkes canlandı. "Bu nasıl olacak" diye soruyor Marco. Evet oluyor, trafo köprüsü ve şasiler alçaltılarak birkaç kez öne ve arkaya gidiliyor ve refüj atlatılıyor. Rampa çıkışı. Dolu dolu 3.000 Nm tork, şaside çekiliyor. Sürücü kabini bir hayli sağa doğru yatıyor.


Çelik plakalar ötüyor.

Tren yolu geçidinin hazırlığı neredeyse 30 dakika sürüyor. Sonrasında Marco ve Tim, takımı ağır çekimde hareket ettirmeye başlıyor. Çelik plakalar gıcırdıyor ve aks ile raylar arasında ötüyorlar - her şey yolunda gidiyor. Daniel sahneye çıkıyor; Bilsbek geçişinde bugün için son kez kendi kendini seyreden araç kullanılacak. Ekip bir kere daha var gücüyle çalışıyor. Viraj ve eğimi olan engebeli köprü, arkasında yola yakın olan bir bina ve sokak lambaları. 45 dakika boyunca tam konsantrasyon.

Saat dörtten önce engel aşılıyor ve saat dördü geçerken sıra bir sonrakinde: Sürüş yönü değiştirilerek ve çekici aracın takılmasıyla Prisdorf'ta dönüş. Yaklaşık 30 ağır vasıta hayranı, tren yolu geçidinden beri yürüyerek, bisiklet ve arabayla eşlik ediyor. Pazartesi gecesi, hava sıcaklığı iki santigrat. Bunların evi yok mu?

İki kere normal dönüş, tekrar duraklama ve yavaşça devam etme. Auweg'e ulaşıldı, önde inşaata giriş gözüktü.

Şafak vaktinde doğuda ilk gri gün ışığı ufukta beliriyor. "I drove all night" – Cyndi Lauper, atmosfere uygun şarkıyı söylüyor. On iki buçuk saate ekip, 37 kilometre katetti. Marco ile Tim ve meslektaşları defalarca trafo köprüsünden indi, birkaç kilometre boyunca aracın yanında yürüdü, plakaları yerleştirirken ve araçları takarken birbirlerine yardım etti. Marco: "Her şey yolunda gitti. Ancak tüm gece uyumadık - vardığımız için şu an gerçekten çok mutluyum!"

Resimler: Christian Schmid
Video: Martin Schneider-Lau


RoadStars'tan çıkıp Google Maps'te daha fazla bilgi edinmek için buraya tıklayın: Google Maps haritası

Henüz yorum yok