1.600.000 χιλιόμετρα στο δρόμο και συνεχίζει να μετρά: Ο Σταύρος Παπαδόπουλος και το ακούραστο Actros του

Η ιστορία του μήνα έρχεται από το Βόλο και τον Σταύρο Παπαδόπουλο ο οποίος δουλεύει ένα από τα φορτηγά της οικογενειακής του επιχείρησης και συγκεκριμένα το Mercedes-Benz Actros 1858. Με αυτό κοτσάρει σιλοφόρο και τριαξονική επικαθήμενη νταλίκα μεταφέροντας διάφορα εμπορεύματα. Ο ίδιος μας ξετυλίγει το κουβάρι της αυτοκινητιστικής του ιστορίας, μας εξηγεί τους λόγους αγοράς του συγκεκριμένου φορτηγού, μας καταθέτει την εμπειρία του από αυτό και επιπλέον μοιράζεται μαζί μας μία αξέχαστη στιγμή. Ας τον γνωρίσουμε…

Παράδοση πολλών χρόνων.

Για μένα η επιλογή της συγκεκριμένης μάρκας ήταν μονόδρομος καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχουν περάσει εννιά φορτηγά Mercedes-Benzαπό την οικογένειά μας. Ξεκίνησε ο παππούς μου Σταύρος με Mercedes-Benz 32άρι, ακολούθησε ο πατέρας μου Μπάμπης με πιο σύγχρονα μοντέλα και σήμερα συνεχίζω εγώ με τον αδερφό μου, διατηρώντας  μία παράδοση πολλών χρόνων. Η διαγωγή που έδειξαν όλα μας τα φορτηγά  ήταν άψογη, σε όλους τους τομείς, οπότε επιλέγουμε και εμείς να συνεχίζουμε με αυτά καθώς είναι αξιόπιστα αυτοκίνητα.

Το Actros είναι το πάθος μου.

Όπως σας ανέφερα όλα αυτά τα χρόνια μεγάλωσα μέσα στα Mercedes-Benz και από μικρή ηλικία ταξίδευα με αυτά, είτε με τον παππού μου, είτε με τον πατέρα μου. Όλες οι εμπειρίες μου στρέφονται γύρω από αυτά, και όπως λέω χαριτολογώντας με τους φίλους μου, είμαι Μερσεντάκιας από κούνια. Όλα μας τα φορτηγά τα αγάπησα, αλλά το Actros που δουλεύω τώρα είναι το πάθος μου, το φορτηγό των ονείρων μου που απόκτησα πριν δέκα χρόνια. Έκτοτε κάθε μέρα ξυπνάω για δουλειά και πηγαίνω με ευχάριστη διάθεση και όρεξη. Όλα αυτά βέβαια τα χρωστάω στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Στο μέλλον αν καταφέρω, θα αντικαταστήσω όλα τα φορτηγά της επιχείρησής μας με Mercedes-Benz, τόσο ευχαριστημένος έχω μείνει.

Συνέβη μία χειμωνιάτικη μέρα με δυνατή βροχόπτωση…

Γράφοντας 1.600.000 χιλιόμετρα με το Actros αντιλαμβάνεστε ότι έχω ζήσει πολλές ξεχωριστές εμπειρίες όλα αυτά τα χρόνια. Οδήγηση με χιόνια, με πάγο, με ομίχλη, με έντονη βροχόπτωση αποτελούν καθημερινό φαινόμενο για τους επαγγελματίες οδηγούς το χειμώνα. Μάλιστα, στη διαδρομή που δουλεύω από Κοζάνη προς Βόλο, οι δυσκολίες είναι πολλές.

Ωστόσο αυτή που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου συνέβη πριν από μερικά χρόνια: Ταξιδεύω από το Μέτσοβο προς την Κρανιά Γρεβενών και σε κάποιο σημείο έχει πέσει ο δρόμος. Τα οχήματα κάνουν αναγκαστική παράκαμψη μέσα από ένα εργοτάξιο. Εκείνη τη στιγμή η βροχόπτωση γίνεται πιο έντονη και ο χωματόδρομος επικίνδυνα ολισθηρός. Περίπου είκοσι σιλοφόρα ακινητοποιούνται στο σημείο και αναμένουν βοήθεια. Κάποια στιγμή έρχεται ένας φορτωτής και τραβά δύο φορτηγά. Λίγο αργότερα, και ενώ η καταιγίδα συνεχίζεται, ο χειριστής του μας ενημερώνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει. Θα πρέπει μόνοι μας να απεμπλακούμε από την κατάσταση αυτή. Στην αρχή, ένας συνάδελφος με τριαξονικό τράκτορα (τα σιλοφόρα ήταν άδεια) προσπαθεί να βγει, αλλά το φορτηγό του μένει στη μέση της ανηφόρας και γυρίζει πίσω. Τότε αποφασίζω να δοκιμάσω και εγώ με το Actros μου και να ανέβω την ανηφόρα για να ξεκολλήσω από το σημείο και να συνεχίσω το δρομολόγιό μου.

Να σας πω την αλήθεια είχα εμπιστοσύνη στο φορτηγό μου και πίστευα ότι θα με βγάλει ασπροπρόσωπο και ότι δεν θα κολλήσω. Όλα αυτά γίνονται υπό το άγρυπνο βλέμμα των συναδέλφων μου. Και σας αναφέρω τη λέξη άγρυπνο γιατί με παρακολουθούν με προσοχή και όλοι είναι βέβαιοι ότι ούτε εγώ θα τα καταφέρω. Βάζω την έκτη σχέση και πατάω δυνατά το γκάζι. Στην αρχή, το διαφορικό χάνει λίγο, αλλά τελικά προς μεγάλη ικανοποίηση δική μου και έκπληξη των συναδέλφων μου καταφέρνω να βγω στην κορυφή της ανηφόρας και να απομακρυνθώ από το σημείο.

Γι’ αυτό σας ξαναλέω ότι για εμένα το Mercedes-Benz και ιδιαίτερα το συγκεκριμένο μοντέλο είναι το απόλυτο εργαλείο δουλειάς. Η αξιοπιστία και η δύναμή του με έσωσαν!