Ο νικητής του RoadStars Trophy Erick Poutsma μιλάει για τη δουλειά του την εποχή της πανδημίας και για την Κοινότητα του RoadStars
Κοινότητα
Ο Erick Poutsma έχει ζήσει πολλά ως οδηγός. Όμως, η πανδημία «δοκιμάζει» και τον νικητή του RoadStars Trophy 2015. Το μήνυμά του προς την Κοινότητα: Κάντε υπομονή! Κάποια στιγμή θα περάσει κι αυτό.
Υπάρχουν κάποιες μέρες που ακόμη και ο Erick Poutsma δεν μπορεί να χαμογελάσει. Σίγουρα συμβάλλει και η κατάσταση που επικρατεί λόγω της πανδημίας. Ο Erick, που τώρα έχει παρκάρει το Actros του κάπου στο Βρανδεμβούργο, στον A2, για να κάνει ένα τηλεφώνημα, είναι γνωστός και ως «το χαμογελαστό παιδί». Ο νικητής του RoadStars Trophy 2015 (τότε μοιράστηκε την πρώτη θέση με τον Wolfgang Doppelhofer) υπήρξε η ψυχή της ομάδας στις εκδηλώσεις που διοργάνωνε η Κοινότητα του RoadStars τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Ολλανδός κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συναντήσεις των συμμετεχόντων του Trophy, για παράδειγμα, στο Γκραν Πρι Φορτηγών ή στη Διεθνή Έκθεση Επαγγελματικών Οχημάτων. «Είναι υπέροχα. Μοιραζόμαστε πολλές ωραίες αναμνήσεις», λέει. «Ειδικά με τους συναδέρφους, που ήμασταν τότε μαζί στον τελικό στη Ρουμανία. Διατηρούμε ακόμη επαφή. Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια από το Trophy.»
Το Trophy δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς.
Με κάποιους συμμετέχοντες ο Erick επικοινωνεί ακόμη και καθημερινά. Στην ομάδα συνομιλίας με τους άλλους φιναλίστ εκείνης της χρονιάς δεν σωπαίνει ποτέ. Οι αποστολές που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ως ομάδα στη Ρουμανία δημιούργησαν ισχυρούς δεσμούς. Παρκούρ εκτός δρόμου, πλήρης πέδηση σε βρεγμένο οδόστρωμα, οδήγηση με δεμένα μάτια – ο τελικός ήταν μια πρόκληση για τους συμμετέχοντες. «Δεν ξεχνιέται κάτι τέτοιο. Για εμένα το Trophy ήταν πραγματικά κάτι το ξεχωριστό. Εκτός από ότι έκανα καινούριους φίλους, απέκτησα και πολλές όμορφες εμπειρίες.»
«Κάποια στιγμή θα περάσει όλο αυτό και θα ξαναβρεθούμε. Αυτό θα πρέπει να προσμένουμε.»
– Erick Poutsma
Ο γύρος της Ρουμανίας με μοτοσικλέτα.
Στη διάρκεια του ταξιδιού στα Καρπάθια απέκτησε πολύ καλές εντυπώσεις από τη χώρα. «Γενικά, από τότε ενδιαφέρομαι περισσότερο για την Ανατολική Ευρώπη. Το 2019 γύρισα πάλι τη Ρουμανία μαζί με τη γυναίκα μου με τη μηχανή. Μου έδωσε την ιδέα το Trophy», λέει ο Erick που ζει κοντά στο Γκρόνινγκεν. Πέρασε και από τις τοποθεσίες του Trophy. «Όταν βγήκαμε στην εθνική οδό Transfăgărășan, θυμήθηκα αμέσως εκείνη την εποχή. Φυσικά κάναμε μια στάση και στην παγωμένη λίμνη, στην κορυφή.»
Στην καθημερινή του δουλειά, ο Erick κάνει δρομολόγια κυρίως στη Γερμανία. Η εργάσιμη εβδομάδα του ξεκινάει συνήθως την Κυριακή το απόγευμα. Παρασκευή μεσημέρι επιστρέφει στη σύζυγό του, στην επαρχία του Γκρόνινγκεν. Με το Actros του πηγαίνει από την Ολλανδία στο Βερολίνο και πάλι πίσω, ενίοτε μέσω Αμβούργου. Συχνά, όμως, κινείται και στον A2. Πριν από μερικά χρόνια, έκανε δρομολόγια και στην Αγγλία, σπάζοντας το φράγμα του ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων με το Actros του. Όταν, όμως, ανακοινώθηκε το Μπρέξιτ, αποφάσισε να μεταπηδήσει στη μεταφορική που εργάζεται τώρα.
Επιπλέον, τη χρονιά που πέρασε έζησε κι αυτός, όπως και άλλοι οδηγοί, πολλά πράγματα που εξέπληξαν ακόμη κι εκείνον. Ο Erick ασχολείται με το επάγγελμα από το 1994. «Για παράδειγμα, ήμουν στον δρόμο για το Μιλάνο, όπου έπρεπε να παραδώσω κάτι για μια έκθεση. Στη Λουκέρνη, με κάλεσε η μεταφορική και μου είπε ότι έπρεπε να γυρίσω πίσω: η έκθεση είχε ακυρωθεί.»
Την περασμένη χρόνια, ήθελε να συναντηθεί ξανά και με τους φιναλίστ του 2015. Όμως, ούτε αυτό έγινε λόγω της πανδημίας. Όπως και πολλά άλλα. Παρόλ' αυτά, ο Erick παραμένει αισιόδοξος. «Εξάλλου, τι άλλο μπορεί να κάνει κανείς; Κάποια στιγμή θα περάσει όλο αυτό και θα ξαναβρεθούμε. Αυτό θα πρέπει να προσμένουμε.»
Παρεμπιπτόντως, το RoadStars Trophy θα πραγματοποιηθεί ξανά φέτος. Θα μάθετε πότε και πού εδώ στο RoadStars. Οι συμμετέχοντες έχουν επιλεγεί ήδη.
Φωτογραφίες: Bernhard Huber, Sebastian Vollmert, Erick Poutsma
Σχόλιο
Συνδέσου στο λογαριασμό σου, για προσθέσεις ένα σχόλιο.
10 σχόλια
Daar is een vriendschapsband ontstaan zoals militairen dat hebben in hun kazernes, de band gaat dieper dan elkaar kennen. Het kunnen vertrouwen op elkaar, het plezier van elkaar terug te zien op IAA of truckraces.
Met Erick Remco Tony en mezelf proberen we 3 maandelijks elkaar te zien, door Corona is dit nu al 16maand geworden 😢😢 Al heb ik al 2x Tony gezien.
Onze vriendschap gaat zover dat toen ik in 2017 trouwde, zij ( Erick, Remco en Tony) er ook bijwaren.
Like a band of Brothers 🤘🤘🤘
Daar is een vriendschapsband ontstaan zoals militairen dat hebben in hun kazernes, de band gaat dieper dan elkaar kennen. Het kunnen vertrouwen op elkaar, het plezier van elkaar terug te zien op IAA of truckraces.
Met Erick Remco Tony en mezelf proberen we 3 maandelijks elkaar te zien, door Corona is dit nu al 16maand geworden 😢😢 Al heb ik al 2x Tony gezien.
Onze vriendschap gaat zover dat toen ik in 2017 trouwde, zij ( Erick, Remco en Tony) er ook bijwaren.
Like a band of Brothers 🤘🤘🤘
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎