Mercedes ServiceCard: τα οφέλη της κάρτας για τη μεταφορική εταιρεία Köppen από το Ντούισμπουργκ

Σκόνη, κάρβουνο, εγκατάλειψη; Οι άνθρωποι στην περιοχή του Ρουρ είναι συνηθισμένοι στον αγώνα – ενάντια στα στερεότυπα. Εδώ κανείς στέκεται στα πόδια του ξανά και ξανά. Και ενίοτε βγαίνει νικητής τελικά. Όπως η οικογένεια Köppen. Η ιστορία της μεταφορικής εταιρείας ξεκινά πριν από 100 και πλέον χρόνια στο Meiderich του Ντούισμπουργκ. Εκείνη την εποχή, ο προπάππους Köppen μετέφερε γάλα. Παρέδιδε τις κανάτες των κτηνοτρόφων από το Pott με μια καρότσα που έσερνε ένα μεγάλο άλογο.

Σήμερα, αναχωρούν καθημερινά από το αμαξοστάσιο της Köppen GmbH 80 βυτιοφόρα. Σε 23 000 τετραγωνικά, τα δοχεία στοιβάζονται μέχρι τον γαλανό ουρανό. Οι πελάτες έχουν πάψει εδώ και καιρό να είναι γαλακτοπαραγωγοί. Η Köppen συνδέει τις εγκαταστάσεις παραγωγής της χημικής βιομηχανίας στο Ρήνο και το Ρουρ με τους τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων της περιοχής, καθώς και τα μεγάλα λιμάνια. Μεταφέρει, μεταξύ άλλων, ισοκυάνιο, εποξειδικές ρητίνες και ναφθαλίνη. Οι τομείς χρήσης είναι τόσο πολλοί όσο και τα προϊόντα της χημικής βιομηχανίας: από κόλλες για ναυπηγεία μέχρι αφρολέξ, σαπούνια και εντομοκτόνα.

Επιπλέον, η εταιρεία προσφέρει μια υπηρεσία επισκευής και καθαρισμού για βυτία-εμπορευματοκιβώτια. Το πακέτο ξεγνοιασιάς συμπληρώνει μια ειδική αποθήκη: στις εγκαταστάσεις της εταιρείας τα επικίνδυνα εμπορεύματα μπορούν να θερμαίνονται με ατμό, ζεστό νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα. «Ορισμένα χημικά φορτώνονται στους 80 βαθμούς Κελσίου και κρυσταλλώνονται στους 40 βαθμούς», λέει ο Jochen Köppen, διευθυντής τέταρτης γενιάς της οικογενειακής επιχείρησης. «Αυτό σημαίνει, ότι ένα προϊόν σε ένα εμπορευματοκιβώτιο στην ανοικτή θάλασσα θα είναι τελείως στερεό. Άρα, αφού φτάσει στην Ευρώπη, θα πρέπει να θερμανθεί ξανά πριν την παράδοση.» Σε τέτοια κλίμακα, η προσφορά υπηρεσιών της εταιρείας είναι ασυναγώνιστη.

Από το γάλα στη χημεία.

Από το γάλα μέχρι τα χημικά, η εταιρεία έχει διανύσει πολύ δρόμο. Έναν δρόμο στρωμένο από πολέμους και κρίσεις στην εταιρεία Köppen, αλλά και οικογενειακούς δεσμούς και συνεργασίες. Ένας τέτοιος συνεργάτης είναι ο Michael Steirl. Τα τελευταία δέκα χρόνια εφοδιάζει το στόλο οχημάτων της Köppen με τη Mercedes ServiceCard. «Δεσμεύουμε τους αριθμούς κυκλοφορίας από πολύ νωρίς. Μόλις μάθουμε τον αριθμό πλαισίου οχήματος από τη Mercedes-Benz, παραγγέλνουμε την κάρτα», λέει ο Jochen Köppen.

Όλα τα οχήματα είναι επίσης εξοπλισμένα με το UTA One Box για την πληρωμή διοδίων. Εκτός από τον ανεφοδιασμό χωρίς μετρητά, η Mercedes ServiceCard, η οποία προσφέρεται σε συνεργασία με την UNION TANK Eckstein GmbH & Co. KG (UTA), παρέχει βοήθεια στην Köppen και σε περίπτωση βλάβης. «Θυμάμαι την πρώτη φορά που χρησιμοποιήσαμε την κάρτα για την πληρωμή της επισκευής ενός ελαττωματικού σωλήνα πεπιεσμένου αέρα. Με εξέπληξε η σβελτάδα των παιδιών στο συνεργείο.» Ο Steirl συμπληρώνει: «Αξίζει πολύ. Ειδικά εάν το μεσημέρι πρέπει να είσαι στο λιμάνι.»

Κι εκεί οι οδηγοί της Köppen πηγαίνουν συχνά. «Περίπου το 50 τοις εκατό των φορτίων που καλούμαστε να μεταφέρουμε διακινούνται δια θαλάσσης», εξηγεί ο Jochen Köppen. «Το υπόλοιπο 50 τοις εκατό βασίζεται σε διαδρομές πριν και μετά από συνδυασμένες ευρωπαϊκές μεταφορές: νοτιοανατολική Ευρώπη και Σκανδιναβία. Το πιο απομακρυσμένο σημείο εκφόρτωσης το οποίο προσεγγίζουμε τακτικά από την ξηρά βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1 000 χιλιομέτρων στην Ιταλία.» Σήμερα, η Köppen GmbH εξυπηρετεί 200 πελάτες από τον κλάδο των logistics χημικών.

Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Γάλα, µπάζα εκσκαφών, χαλίκι, εν τέλει ορυκτέλαιο – έχουν περάσει σχεδόν τα πάντα. Μετά η κρίση στις τιμές του πετρελαίου. Στα μέσα του ογδόντα, η εταιρεία διαθέτει πάνω από 100 τράκτορες και 160 επικαθήμενα. Μέχρι που αποσύρεται ο μεγαλύτερος πελάτης του κλάδου. Το 1993 η εταιρεία πτωχεύει. Πέφτει. Ξανασηκώνεται. Αφήνει τα πετρέλαια και καταπιάνεται με τα χημικά. Σήμερα, ο στόλος απαριθμεί 50 οχήματα, από τα οποία 46 έχουν το αστέρι. Από τα 170 άτομα που απασχολεί η Köppen, 62 είναι οδηγοί.

Στη μέση του Pott.

Περνούν καθημερινά από κήπους, ποτοπωλεία, οικισμούς ανθρακωρύχων και γεωτρύπανα. Διέρχονται από καπνοδόχους και κάτω από μεγάλους σκουριασμένους σωλήνες, από τους οποίους ξεφυτρώνουν αγριόχορτα και μικρές σημύδες. Αυτό είναι το Pott – με τους περίπου πέντε εκατομμύρια κατοίκους του και έκταση 4 435 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ο μεγαλύτερος αστικός οικισμός της Γερμανίας.

Ο Jochen Köppen μεγάλωσε εδώ. Διασχίζει την αίθουσα εκπαίδευσης στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, στην οποία αμέσως μετά έχουν μάθημα 20 εκπαιδευόμενοι. Τους τοίχους κοσμούν φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ. Ο Jochen Köppen ρίχνει μια ματιά στις καρότσες με τις κανάτες γάλακτος και στους περήφανους οδηγούς, που ποζάρουν μπροστά από τα φορτηγά τους. Όπως ο πατέρας του Hans-Wilhelm Köppen, έτσι και ο 55χρονος έμαθε την τέχνη του από το μηδέν. «Για μένα ήταν τότε πολύ μεγάλη υπόθεση: να αλλάζω λάδια, να πλένω τα φορτηγά, καμιά φορά να κάνω κι ο ίδιος διαδρομές, να βγαίνω στους δρόμους.»

Σήμερα, πατέρας και γιος βρίσκονται στην κορυφή της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης. Ο νεότερος ως Διευθύνων Σύμβουλος, ο πρεσβύτερος ως Ανώτερος Διευθυντής και υπεύθυνος για τις προσεχείς εργασίες μετατροπής και επέκτασης στις εγκαταστάσεις του Ντούισμπουργκ. Σκόνη, κάρβουνο, εγκατάλειψη; Κατά κάποιον τρόπο, ακούγεται διαφορετικά.

Φωτογραφίες: Michael Neuhaus