Actros of fiets: Witek Kapłon en Adrian Sieczkarek rijden samen

Elke gelegenheid wordt aangegrepen.

Zijn collega Witek Kapłon glimlacht alleen maar: “Ik vind het gewoon moeilijk om te blijven zitten, al van oudsher doe ik aan sport. Zelfs toen ik met mijn echtgenote op vakantie ging naar Griekenland, heb ik een mountainbike meegenomen om daar te trainen. Bovendien jogde ik of ik deed aan Nordic walking, elke dag om zes uur; minstens tien kilometer moest ik afleggen. Pas dan was de strandtijd aangebroken!”

Ook Adrians echtgenote Kasia deelt zijn passie voor sport. Wanneer het seizoen buiten is afgelopen, trainen ze samen in het fitnesscenter. Tijdens het seizoen maakt Adrian gebruik van elke pauze en elk moment tussen de ritten om te trainen. Soms alleen, vaak met Witek. En als het pas geeft ook met drie andere vrienden die ergens anders werken, maar ook bij het team horen. En natuurlijk staat hij aan de start van mountainbike-marathons.

De werkgever stimuleert sport.

De specialisatie van Adrian en Witek heet “MTB”, het zogenaamde mountainbiken. Gelukkig wonen ze allebei in Neder-Silezië – Adrian in Milicz en Witek in Polanica Zdrój. De streek werd door zijn ideale locatie en terrein uitgeroepen tot mountainbikehoofdstad van Polen.

De jaarlijkse reeks mountainbike-marathonraces begint in Miekinia bij Wrocław, de latere wedstrijden gaan door op verschillende plaatsen: in Polanica, Swieradow, Bielawa, Szklarska Poreba, Sobotka. Elk van deze mountainbikes-marathons van de mega-categorie is tussen 50 en 60 kilometer lang, met hoogteverschillen tot 1.000 meter. In totaal staat het team normaal gezien bij negen tot twaalf evenementen per seizoen aan de start. Ze krijgen steun van hun werkgever, de firma Duvenbeck. Voor Duvenbeck leveren de twee met hun groene Actros onderdelen aan autoconcerns – onder andere Daimler. Daarbij rijden ze heen en weer tussen Polen en Duitsland. Behalve traditionele goederen vervoeren Witek en Adrian in hun oplegger ook altijd hun fietsen.

Drie tot vier trainingseenheden per week.

“Soms zijn we na een training echt uitgeput, maar zelfs als een van ons eens een dagje vrij zou willen nemen, dringt de andere onmiddellijk aan op meer inspanning”, aldus Adrian, die al tien jaar trucker is. “Na 30 tot 50 kilometer komt het plezier dan – dankzij de endorfine die door het lichaam stroomt!”

Witek en Adrian trainen gewoonlijk drie tot vier keer per week; soms concentreren ze zich op de afstand. Dan gaat het over 40 tot 60 kilometer. Op andere dagen overheerst het kwalitatieve aspect van de training, voor zover de terreinomstandigheden dat mogelijk maken.Dan volstaan 20 tot 30 kilometer. Bovendien nemen ze ook altijd hun Nordic walking-stokken mee.

Voordeel van de job: training op verschillende plaatsen.

Met zo’n verscheidenheid aan oefenvorm kan men optimaal in vorm blijven. “Ons grootste succes?Wij zijn afgevallen: ik tien kilogram en Adrian zelfs 20 kilogram. ”In seizoen 2018 traden ze voor het eerst in alle marathons enkel in de mega-categorie aan. “Voordien namen we alleen deel aan de mini-categorie. Het werk legt soms beperkingen op, maar we maken ook gebruik van de voordelen van onze job”, aldus Witek, een 47-jarige, die al zes jaar met een mountainbike rijdt en al drie jaar voor Duvenbeck onderweg is. “Dankzij ons werk als chauffeur kunnen we op erg verschillende plaatsen trainen, en zo bezichtigen we ook heel veel, want met de fiets is er ook meer te zien dan uit het raam van een vrachtwagen.”

Altijd een thema: voeding.

Wie veel sport beoefent, past vooral zijn eetgewoonten aan; hier komt een andere passie van Witek tot uiting:het koken. “Ik heb het echt goed met Witek. Ook onderweg slaagt hij erin om met enkele eenvoudige ingrediënten een uitstekend, voor fietsers gezond, gerecht te toveren; ik zeg hem altijd dat hij chef-kok moet worden”, lacht Adrian. Witek voegt eraan toe: “We proberen af te zien van fastfood. Per slot van rekening hebben we in de Actros een koelkast, dan kunnen we ongebruikte ingrediënten bewaren en zelf eenvoudige gerechten bereiden, zoals tortilla’s, noedels met pesto, salades.”

Espresso op de parking.

Na een fietstraining op de hellingen van de berg Ślęża is er dan ook tijd om te ontspannen, en daarbij verraadt Witek nog een van zijn geheimen: Op de parking brouwt hij een uitstekende koffie in een typisch Italiaans espressokannetje. “Het geheim ligt erin dat ik enkele groene koffiebonen bij de gewone koffie voeg, wat hem een buitengewone smaak geeft!”, verklaart Witek, terwijl hij zijn collega een dampende kop overhandigt. “Dat was een leuke dag!”

“Tijdens de races kunnen we ook sociale contacten leggen: ze vormen een reden om iedere twee weken naar de bergen te rijden en onze gezinnen mee te nemen, de sfeer is super, want we kennen elkaar al goed.”

Foto's: Krzysztof Skłodowski