Met een Actros 1848 transporteert Ingo Graul helikopters door Europa

Uitgekiende techniek.

Ingo parkeert de truck met oplegger op het geasfalteerde voorterrein van de hangar. Nog één keer naar voren en terug steken, zodat een gele markering op de rijstrook exact in het midden onder de combinatie ligt.

“Dat is ons oriëntatiepunt, wanneer we er straks de helikopter op schuiven”, licht Ingo toe. Dan klautert hij uit de cabine om de rem van de achteras aan de achterkant van de oplegger vast te zetten.

Vervolgens gaat hij weer terug achter het stuur. Een lichte druk op het gaspedaal en de Actros trekt de uitschuifbare trailer vijf meter langer.

De baas laadt zelf.

Na het loskoppelen van de hydraulische en pneumatische leidingen kan het achterste gedeelte van de trailer losgemaakt worden. Ingo parkeert de trekker er een stukje verderop naast en begint met het in elkaar zetten van de oprijplaten en verbredingen. Geen seconde te vroeg, want vanaf de andere kant van het voorterrein nadert al een groot wit gevaarte.

“Vandaag zit de baas zelf aan het stuur”, zegt Ingo. Zijn baas heet Graham Clarkson, die nu uitstapt uit het duwvoertuig. Ook bij de volgende stap geeft Graham Clarkson het stuur niet uit de hand. Op aanwijzingen van Ingo en zijn collega Marcel Lohse manoeuvreert de Schot de EC225 op de dieplader. 

Sinds kort zijn er twee Heli Shuttles onderweg.

Bij het vastsjorren van de Super Puma op de oplegger helpt zijn collega Marcel Lohse hem. Pas sinds een week of zes zit de 29-jarige zelf achter het stuur van de tweede Heli Shuttle.

Marcel is opgeleid tot vliegtuigmonteur en was vroeger ook onderweg in het transport van boten. “De vraag naar transport van helikopters is extreem hoog”, legt Graham Clarkson uit waarom een tweede truck werd aangeschaft.

“Toen wij het idee voor de shuttle hadden, waren de orders al binnen voordat de trailer überhaupt gebouwd was! En nu rijden we al met twee stuks.” Rond 90 helikopters heeft de Heli Shuttle al getransporteerd. 

Een Super Puma voor Shanghai.

19 uur. Na een paar uur rusttijd gaan we van start. Statusbespreking met de bemanning van de begeleidende voertuigen, de BF-4 en BF-3. De route verloopt van het vliegveld Kassel-Calden eerst ongeveer 30 kilometer over de provinciale weg 7. “Hier moeten we Engels afslaan. Dat is onvermijdelijk”, zegt Ingo en wijst in het roadbook op kruisende bruggen. “Dat wil zeggen: over de afrit en tegen de richting in de weg op.” Kort voor 20 uur is iedereen bereid. De colonne zet zich in beweging. Ingo heeft rond 430 kilometer voor zich. Zijn bestemming: de internationale haven in Bremerhaven. Daarvandaan wordt het transport twee dagen later vervolgd – opnieuw niet door de lucht, maar per vrachtschip naar Shanghai in China. Of de helikopter daar onbeschadigd arriveert, ligt in andere handen.