Andreas Cornelsen vervoert een leckkere vracht
Reportage
Op een zoete missie: Andreas Cornelsen brengt cacaobonen naar de chocoladefabriek.
De roldeur van hal 3 gaat omhoog. Andreas Cornelsen haalt zijn voet van het rempedaal en laat de Actros langzaam het magazijn in rollen. Meteen dringt er een geurwolk door het open raam naar binnen en jeugdherinneringen komen naar boven: warme chocolademelk, koekjes bakken… De eerste gedachte: hier moeten bergen chocolade zijn.
Er liggen hier wel ‘bergen’, maar dan van cacaobonen. Transportbedrijf Vollers Hamburg GmbH slaat in een voormalige fabriekshal vlak naast de Köhlbrandbrücke in totaal duizenden tonnen van deze waardevolle grondstof op. De bonen zijn afkomstig uit Ghana, Togo, Ivoorkust en Nigeria. Ze worden niet in traditionele jutezakken, maar als stortgoed geleverd. Op het eerste gezicht lijken de rauwe cacaobonen net grof grind. Ware het niet dat die geur er is…
Ondertussen is Andreas met zijn Actros de weegschaal opgereden. Dat hij rond ontbijttijd al zes uur op de been is, is niet te merken aan de 42-jarige inwoner van Bremen: hij stapt energiek uit de cabine, begroet een magazijnmedewerker en trekt snel de dekzeilen van de kipper opzij.
Sterk ruikende vracht: met elke schepbeweging dendert er 3 ton cacao de bak in.
3 ton cacao per schepbeweging.
Er staat al een wiellaadschop klaar. Zijn enorme bak brengt in één keer 3 ton cacaobonen de lucht in. “Speciaal gemaakt. Deze is bijna twee keer zo groot als een zandschep, omdat cacao maar ongeveer 500 gram per liter weegt”, zegt Andreas. De bonen denderen de bak van de oplegger in en met het opstijgende stof gaat er een nieuwe geurwolk door de hal. De wiellaadschop rijdt enkele keren voor- en achteruit en 25 ton sterk ruikende vracht is geladen.
Andreas voert nu op zijn tijdregistratieapparaat in met welk product hij dadelijk zal gaan rijden. Een paar uur geleden reed hij nog in Bremerhaven met een lading koffiebonen. Daarna was er een grondige speciale reiniging nodig om alles klaar te maken voor het transport van rauwe cacao.
Andreas rijdt ongeveer 50 000 kilometer per jaar, meestal tussen Bremen en Hamburg en regelmatig ook naar bedrijven in het Ruhrgebied. Door deze trajecten kan de vader van twee kinderen ’s avonds bij zijn gezin zijn. Dat hij vaak om 3.00 uur ’s morgens moet opstaan, stoort hem daarbij niet. “Daar wen je snel aan”, zegt hij lachend.
De gediplomeerd elektricien is sinds 1999 chauffeur, sinds 2013 bij de Vollers Group: “Ik heb altijd in een Mercedes-Benz gereden. In het begin nog in de SK.” Pas een paar weken geleden heeft hij zijn Actros 1840 in Wörth opgehaald. Vollers vervangt de trekkers om de vier jaar.
Voorbereiding op de volgende rit: de cacaobonen worden grondig uit alle hoeken en gaten verwijderd.
Hoge eisen – aan alles.
De eisen aan de moderne techniek en aan een moderne look zijn hoog. Net als die aan de chauffeurs: in trainingen leren Andreas en zijn collega’s hoe ze onderscheid tussen cacaosoorten kunnen maken en gebreken door nattigheid, een breuk of vreemde stoffen kunnen herkennen. “We trainen onze chauffeurs ook in het kritisch bekijken van de toestand van de oplegger”, zegt Marco Franz, die nu ook een kijkje in het magazijn komt nemen. Franz is bij Vollers Hamburg GmbH verantwoordelijk voor rauwe koffie, rauwe cacao en metalen.
Inmiddels is de Actros van Andreas beladen. Bij de weegschaal staan de volgende drie trekkers met oplegger al te wachten. Nog een praatje met de magazijnmedewerker, van wie Andreas ook de weegbon krijgt, en hij gaat weer op weg richting de Köhlbrandbrücke. De bestemming ligt maar enkele kilometers verderop: een cacaoverwerkingsbedrijf waarvoor Vollers de just-in-time levering heeft overgenomen. 24 uur per dag, 365 dagen per jaar.
In hal 3 worden niet alleen rauwe cacaobonen van de lokale verwerkingsbedrijven opgeslagen, maar ook cacaobonen die op de Londense beurs worden verhandeld. Omdat het even kan duren voordat deze worden verwerkt, is het heel belangrijk dat de containers na de twee maanden durende zeereis zo snel mogelijk worden geleegd om de kwaliteit van de bonen te behouden. “We controleren door middel van observaties en monsters of temperatuurschommelingen, insecten of schimmels schade hebben veroorzaakt”, aldus Franz. De genomen monsters worden als ‘binnenkomstmonster’ naar de klant opgestuurd, die ze in zijn laboratorium onderzoekt.
“Om 3.00 uur ’s morgens opstaan? Daar wen je heel snel aan.”
Andreas Cornelsen, chauffeur bij Vollers
110 procent schoon.
’s Middags in de kantine van Vollers. Andreas is terug en drinkt een kopje koffie. Voor aanvang van de terugrit naar Bremen zal hij de bak nog vakkundig reinigen, een reinigingsrapport opstellen en dit rapport laten controleren. “Morgen vervoer ik weer koffie, dan moet de oplegger 110 procent schoon zijn. Vollers staat in de branche voor kwaliteit en daar ben ik medeverantwoordelijk voor.”
Van cacao tot chocola.
Na de oogst worden de bonen uit de cacaovrucht gehaald en afgedekt in houten kisten of met bananenbladeren ongeveer zes dagen aan een natuurlijk gistingsproces (fermentatie) onderworpen. Bij maar liefst 50 graden Celsius ontstaan zo de eerste aromastoffen. Vervolgens worden de bonen naar de fabriek getransporteerd, waar ze worden gereinigd, gepeld, geroosterd en gebroken. De gebroken cacaobonen, die ‘cacao nibs’ worden genoemd, komen nu in kogelmolens of walssystemen terecht. Hiermee worden twee dingen bereikt: alle bestanddelen zijn minstens tot 1/25 000e millimeter vermalen, zodat er geen zanderig gevoel op de tong ontstaat, en de cacaoboter is uit de plantencellen opgelost.
Cacao nibs veranderen in een vloeibare cacaomassa. Onder hoge druk kan de cacaoboter nu van de cacao nibs worden gescheiden. De cacao nibs worden opnieuw fijngemalen en weer met cacaoboter, suiker en melkpoeder en afhankelijk van het recept andere ingrediënten gemengd. Het mengsel wordt vervolgens minimaal zes uur (vaak veel langer) in open bakken bij maar liefst 90 graden Celsius geroerd. Restwater en ongewenste smaakstoffen verdampen en elk afzonderlijk poederdeeltje wordt voorzien van een fijne laag cacaoboter.
Tot slot wordt de chocolade afgekoeld, weer lichtjes opgewarmd en opnieuw afgekoeld, zodat de bekende zijdeachtige glans kan ontstaan.
Fotografie: Christoph Börries, iStock - fcafotodigital, iStock - deyangeorgiev
Commentaar
Graag inloggen als u een reactie wilt toevoegen.
3 reacties
Schokolade esse ich gerne. 10min...15min andauernden Schokolade-Geruch - das ist ja beinahe Folter...😄😜
Gruß
Klaus
Schokolade esse ich gerne. 10min...15min andauernden Schokolade-Geruch - das ist ja beinahe Folter...😄😜
Gruß
Klaus