Smart cities, czyli miasta bez korków?

Zacznijmy od definicji. Smart city to takie miasto, które wykorzystuje do usprawnienia infrastruktury lub interaktywności technologie cyfrowe. Liczą się też inwestycje, np.
w komunikację z mieszkańcami, bezpieczeństwo, jakość życia, partycypację obywatelską. Internet daje nam obecnie ogromne możliwości, jeśli chodzi o nagłaśnianie inicjatyw oraz szybkie informowanie o zmieniających się sytuacjach na drodze.

Europa wiedzie prym.

W Barcelonie publiczne kosze na śmieci wysyłają do odpowiednich służb wiadomości o przepełnieniu, usprawniając proces opróżniania i utrzymywania czystości w mieście. Londyn i Cambridge wprowadziły inteligentny system transportowy. Specjaliści z Cambridge opracowali sprawny system, oparty o czujniki ruchu, kamery i mikrofony umieszczone w całym mieście. Co ważne, dane w ten sposób uzyskane są anonimizowane – sztuczna inteligencja automatycznie zamazuje twarze oraz numery rejestracyjne.

W przypadku kolizji operatorzy mogą szybciej wysłać pomoc. Poprzez uczenie maszynowe sztuczna inteligencja potrafi sprawniej zarządzać sygnalizacją świetlną. Algorytm sam potrafi też “wyobrazić sobie” potencjalne sytuacje kryzysowe i nauczyć się im zapobiegać, w razie gdyby wydarzyły się naprawdę. Wielka Brytania od lat króluje w światowych rankingach smart cities.

Smart cities a sprawa polska.

W latach 2004-2014 liczba zarejestrowanych samochodów w Białymstoku wzrosła o 80%. To stosunkowo krótki czas, więc miasto musiało adekwatnie zareagować. Radni postawili na inteligentne rozwiązania w transporcie publicznym. Białostocka karta miejska obsługuje wszystkie typy biletów. System reaguje na skrzyżowaniach, przyznając priorytet autobusom. Zresztą – niezwykle nowoczesny, niskopodłogowy i niskoemisyjny tabor.

Warszawa jest na 3. miejscu wśród miast Europy Wschodniej według rankingu Cities in Motion Index. Nowe stacje ładowania samochodów elektrycznych, rowery miejskie, carsharing. W Trójmieście już od jakiegoś czasu funkcjonuje inteligentny system sterowania ruchem drogowym, znacząco ułatwiający przejazd przez aglomerację. Gdańsk uruchamia też rower metropolitarny i inteligentny parking.

Fazy rozwoju inteligentnych miast.

Pierwsze inteligentne miasta powstawały jako utopijne projekty, zaplanowane z góry – jak Masdar w ZEA czy koreańskie Songdo. Okazało się, że najlepszymi pomysłodawcami są jednak sami mieszkańcy. To oni wytyczają ścieżki na trawniku, kiedy chodnik znacznie wydłuża trasę. To oni stoją w korkach, korzystają z transportu publicznego, natykają się na problemy, o których żaden projektant sam nie pomyślał.

Wkrótce radni różnych miast zainteresowali się wykorzystaniem technologii cyfrowych do usprawnienia infrastruktury. Publiczne sieci wi-fi, promocja ekologicznego transportu czy inteligentne sterowanie ruchem ulicznym to rozwiązania, które wprowadzono w wielu miejscach na całym świecie. Kolejnym krokiem – Smart City 3.0 – jest zaangażowanie mieszkańców.

Poczynając od edukacji, przez budżety partycypacyjne i konsultacje społeczne online, prowadzone na przykład poprzez obecność w mediach społecznościowych, aż po umożliwienie obywatelom składania projektów lub proponowania rozwiązań. W tym Nam – kierowcom. Dane zebrane na podstawie obserwacji naszych ruchów są wykorzystywane, aby sterować sygnalizacją świetlną!

Wierzycie w możliwość wyeliminowania korków? Zaobserwowaliście jakieś innowacyjne rozwiązania, które sprawdzają się w innych miastach? Jesteśmy ciekawi Waszych punktów widzenia!

Źródła: sztucznainteligencja.org.pl; smartcityblog.pl; smartcityforum.pl;