Ελλάδα: Ο Δημήτρης Αγράγγελος συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση στη μεταφορά ξυλείας με σύμμαχο το Actros

Στα βουνά με τους νέους RoadStars.

Οι μεταφορές μέσα στα βουνά σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο κρύβουν πολλές δυσκολίες, ιδιαίτερα το χειμώνα με τις έντονες χιονοπτώσεις, την παγωνιά και τις λάσπες. Οι οδηγοί καλούνται να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο και να μεταφέρουν τα εμπορεύματα με ασφάλεια στον προορισμό τους. Ό,τι δηλαδή κάνει καθημερινά και ο Δημήτρης Αγράγγελος, ο οποίος οδηγεί τα Mercedes-Benz Actros της οικογενειακής επιχείρησης Cosmoξύλ.

Τέσσερις γενιές «ξυλάδων».

Η ιστορία της οικογένειάς μας ξεκινά́ τέσσερις γενιές πίσω, όταν ο προπάππους μας μετέφερε ξύλα με βόδια στα δάση της ορεινής Χαλκιδικής και του Αγίου Όρους. Έπειτα ανέλαβε ο πάππους μας Δημήτριος Αγράγγελος, ο οποίος έκοβε ξύλα και τα μετέφερε με μουλάρια μέσα από τα δάση της Μακεδονίας. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε ο πατέρας μας Μιχάλης Αγράγγελος, ξεκινώντας το εμπόριο και τη μεταφορά ξυλείας με φορτηγά Mercedes-Benz. Σήμερα, ερχόμαστε εγώ και ο αδερφός μου Νίκος, να συνεχίσουμε την παράδοση τον «ξυλάδων», αλλά και την παράδοση των φορτηγών Mercedes-Benz , που είναι οι πιο πιστοί μας συνεργάτες στις πιο δυσπρόσιτες βουνοκορφές.

Στα δάση από μικρός.

Η πρώτη μου επαφή με το βουνό αλλά και με το φορτηγό́ ήρθε σε παιδική ηλικία. Θυμά́μαι τον εαυτό μου από πάντα μέσα σε ένα φορτηγό. Ο πατέρας μου, μου έδειξε τα μυστικά της δουλειάς, τα οποία αξιοποιώ πλέον σε καθημερινή βάση. Έλαβα, δηλαδή, τα καλύτερα εφόδια που χρειάζεται ένας νέος άνθρωπος για να ξεκινήσει στη δουλειά.

Πρώτη αγάπη και παντοτινή.

Το πρώτο φορτηγό που οδήγησα ήταν το προηγούμενο συρόμενο που είχαμε στην επιχείρηση, ένα Mercedes-Benz 3350, τον "Μάρκο" όπως συνηθίζαμε να το λέμε. Σε αυτό έμαθα να οδηγώ, και παραμένει μέχρι και σήμερα το αγαπημένο μου. Το όχημα αυτό ήταν πραγματικό «άρμα» για τη δουλειά μας. Δεν σταματούσε πουθενά, όσο φορτίο και αν είχε, ακόμη και στους πιο δύσκολους χωματόδρομους μέσα στα βουνά.

Προτεραιότητα το φορτηγό.

Να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι σπούδασα Μηχανολόγος Μηχανικός, αλλά τελικά με κέρδισε το φορτηγό. Άλλωστε αυτή ήταν ανέκαθεν η μεγάλη μου αγάπη, η ζωή μου, το μεράκι μου. Κάθε μέρα είναι για εμένα μια ξεχωριστή εμπειρία και κάθε δρομολόγιο είναι διαφορετικό. Κατά τη διάρκεια του μαθαίνω πολλά νέα πράγματα.

Ο καλύτερος συνοδηγός.

Στα ταξίδια ποτέ δεν είμαι μόνος. Έχω μαζί τον αγαπημένο μου αδερφό Νίκο. Είναι μικρότερος, αλλά μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα φορτηγά. Μαθαίνει από τώρα τη δουλειά και τα μυστικά της, ώστε σύντομα να αναλάβει ένα από τα φορτηγά της επιχείρησής μας, όταν θα έχει αποκτήσει πια την ανάλογη εμπειρία. Έχουμε το ίδιο μεράκι για τα φορτηγά και από κοινού σχεδιάζουμε τις αλλαγές για να αποκτήσουν τα φορτηγά μας μια πιο δυναμική εμφάνιση, σύμφωνα με το γούστο μας.

Mercedes-Benz: συνώνυμο της αξιοπιστίας.

Εδώ και πολλές δεκαετίες πορευόμαστε με φορτηγά της γερμανικής μάρκας, τα οποία στην πράξη έχουν αποδειχθεί πολύ αξιόπιστα. Δε βγάζουν ζημιές και θεωρώ ότι είναι ιδανικά για τη δουλειά μας μες στα βουνά και τις λάσπες. Μαζί ξεπερνούμε καθημερινά πολλές δύσκολες δοκιμασίες. Σήμερα οδηγώ τα δύο Actros που έχουμε, το 4143 και το 2760. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από αυτά και μάλιστα το 600άρι μας έχει εντυπωσιάσει με τη δύναμή του. Δεν κολλά πουθενά!

Ασφάλεια στο δρόμο.

Ένας οδηγό́ς φορτηγού μεταφοράς ξυλείας έχει πολλέ́ς ξεχωριστές εμπειρίες και ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθεί από τη δύσκολη καθημερινότητά του, κυρίως το χειμώνα, όταν οι δρόμοι των βουνών είναι γεμάτοι λάσπη και χιόνια. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που επιλέγουμε Mercedes-Benz όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι μας προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά ό,τι και αν συμβεί.

Ανταπόκριση και στα πιο δύσκολα.

Θυμάμαι ένα περιστατικό που ζήσαμε πριν από χρόνια, όταν ένας συνάδελφος πήγε να φορτώσει ξυλεία στο βουνό με ένα συρόμενο άλλης μάρκας. Όταν ξεκίνησε να φύγει, οι ρόδες του φορτηγού του κόλλησαν στις λάσπες. Ζήτησε από τον πατέρα μου, το Μιχάλη, να τον βοηθήσει και αμέσως ξεκίνησε η ρυμούλκηση.

Ο πατέρας μου είχε το Mercedes-Benz 2632 V10. Έδεσαν το φορτηγό του συναδέλφου με συρματόσχοινο και ξεκίνησαν να το τραβούν. Το διαφορικό του δικού μας φορτηγού, επίσης πατούσε σε λάσπες. Κάποια στιγμή μετά από λίγα μέτρα, άγνωστο γιατί, ο συνάδελφος πάτησε φρένο με αποτέλεσμα να παραμείνει κολλημένο το πεντάλ του φρένου, αλλά εμείς δεν το καταλάβαμε και συνεχίσαμε να τον τραβάμε. Το Mercedes μας είχε τόσο πολλή δύναμη που κατάφερε να τραβήξει το συρόμενο, το οποίο ήταν φορτωμένο, φρεναρισμένο και βουλιαγμένο στις λάσπες, εντυπωσιάζοντας τους πάντες.