Πρότυπο, όχι μόνο ως οδηγός του Arocs: Thomas Rebhan

Δίπλα του, το καινούριο, φρεσκοπλυμένο Arocs 3248 με υπερκατασκευή για πριονίδια, μπροστά του – σε γκρι χρώμα – ένα εργοστάσιο παραγωγής με ένα σιλό ύψους περ. 20 μέτρων, το οποίο πρέπει να γεμίσει με καύσιμη ύλη από το φορτηγό. Ο Thomas Rebhan συνδέει με κινήσεις ακριβείας τον εύκαμπτο σωλήνα του τηλεσκοπικού σωλήνα με ένα σύνδεσμο F στο όχημα, ενώ στο άλλο άκρο στερεώνει ένα κοντό κομμάτι εύκαμπτου σωλήνα. Κάθε κίνηση αποπνέει σιγουριά. Ένας τελευταίος έλεγχος, και μετά φέρνει τον τηλεσκοπικό σωλήνα από την οριζόντια στην κατακόρυφη θέση. Ώρα να ξεκινήσει το σόου!

Ο Thomas Rebhan μπορεί να ξεκινήσει και να ρυθμίζει τη διαδικασία μέσω του χειροκίνητου συστήματος ελέγχου άντλησης στην καμπίνα οδηγού. Με το πάτημα ενός κουμπιού, ξεκινά να λειτουργεί ο συμπιεστής, αναρροφούνται έως 35.000 λίτρα αέρα ανά λεπτό και, έτσι, το ίδιο χρονικό διάστημα, αντλούνται 0,7 έως 0,8 κυβικά μέτρα πριονιδιού μέσα στο σιλό. Το Arocs δονείται απαλά, ενώ το βουητό που ακούγεται δείχνει την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλεται πίσω από την πλάτη του Thomas.

Ο ρόλος του Thomas είναι, τώρα, να επιτηρεί τη διαδικασία άντλησης. Μέσω της κεντρικής κονσόλας έχει πρόσβαση σε δύο οθόνες, μέσω των οποίων μεταδίδονται στην καμπίνα οδηγού οι εικόνες από τρεις συνολικά κάμερες. Αυτό που φαίνεται, είναι το πώς μειώνεται συνεχώς το θρυμματισμένο ξύλο μέσα στην υπερκατασκευή και τι γίνεται πίσω από το όχημά του – για παν ενδεχόμενο. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να έχει ενεργοποιήσει και την κάμερα στην υπερκατασκευή του γερανού και, έτσι, θα μπορούσε να παρακολουθεί και την τοποθέτηση του στρώματος φλοιού, η οποία γίνεται συχνά εκτός του οπτικού του πεδίου.

Συχνά-πυκνά, ο Thomas Rebhan ενεργοποιεί μέσω του χειροκίνητου συστήματος ελέγχου άντλησης έναν από τους τέσσερις ατέρμονες κοχλίες στην υπερκατασκευή. Έτσι απελευθερώνεται το υλικό. Με τη βοήθεια ενός κυλιόμενου δαπέδου, τα πριονίδια φτάνουν σε έναν άλλο ατέρμονα κοχλία και, μέσω ενός αγωγού τροφοδοσίας, ένα επίπεδο χαμηλότερα. Από εκεί, δύο ατέρμονοι κοχλίες μεταφέρουν το υλικό στο άκρο του οχήματος, όπου ένας τροχός με κυψέλες – "ουσιαστικά, η καρδιά του συστήματος", όπως παρατηρεί ο Thomas – απομονώνει τον αέρα και τα πριονίδια αντλούνται μέσα στον εύκαμπτο σωλήνα.

"Ακούγεται πιο περίπλοκο, από ό,τι είναι πραγματικά", λέει ο 34χρονος, ο οποίος, σε μεγάλο βαθμό, χειρίζεται το χειροκίνητο σύστημα ελέγχου "ενστικτωδώς" πλέον. "Με τον καιρό, ξέρεις πότε πρέπει πατήσεις ποιο κουμπί. Όταν αλλάζει λίγο ο θόρυβος της αντλίας ή το όχημα αρχίζει να κουνιέται ανεπαίσθητα." Θα πρέπει να μπορείς να ερμηνεύεις σωστά τη γλώσσα του σώματος αυτού του 4-αξονικού και της αντλίας, για να μπορείς να το χειριστείς.

Αλλά και ο Franz Sturmberger, διευθυντής της εταιρίας, γνωρίζει καλά το άθλημα. Πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, έχοντας μόνο έναν τράκτορα, μια μηχανή τεμαχισμού ξύλου και ένα όραμα για την παραγωγή πριονιδιών. Από τότε, χάραξε τη δική του πορεία με συνέπεια, παρά τα πολλά εμπόδια. "Όταν κάποιος, ξαφνικά, δοκιμάζει κάτι καινούριο, αυτό ανατρέπει τις ισορροπίες στο περιβάλλον του", λέει ο Franz Sturmberger, καθώς θυμάται το ξεκίνημα της επιχείρησής του. "Αυτό όμως, δεν πρέπει να τον απομακρύνει από το στόχο του, γιατί έτσι θα βγει χαμένος."

Ο Sturmberger μιλάει εκ πείρας. Λίγο μετά την ίδρυση της εταιρίας του, επένδυσε σε ένα όχημα Mercedes-Benz 1928 SK με κίνηση σε όλους τους τροχούς, το οποίο "τον συντρόφευε καθημερινά για πολλά χρόνια" και αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο για την επιχείρηση που απασχολεί σήμερα 50 εργαζομένους. "Πάντα μπορούσα να στηρίζομαι σε αυτό το όχημα, και αυτός είναι ο βασικός λόγος που έμεινα, από τότε, πιστός στο αστέρι."

Αυτή την εποχή, ο στόλος απαρτίζεται από 24 φορτηγά. Το βασικό αντικείμενο της επιχείρησης είναι η παραγωγή, η μεταφορά και η διάθεση πριονιδιών, φλοιών δέντρων και premium πέλλετ. Τα τελευταία παράγονται σε ξεχωριστό εργοστάσιο πέλλετ στο Βελς. Εκεί, έχει αναλάβει, στο μεταξύ, τα ηνία ο γιος του, Bernhard. Ο δεύτερος γιος του, ο Florian, είναι υπεύθυνος για το συνεργείο και τον στόλο οχημάτων στο κεντρικό εργοστάσιο στο Wartberg και, πάνω στη συζήτηση, αποδεικνύεται θαυμαστής της Mercedes: "Η ποιότητα των οχημάτων είναι κορυφαία, η κατανάλωση καυσίμου χαμηλή, η μεταπωλητική αξία υψηλή και το δίκτυο συντήρησης, όπως και η εγγύηση, είναι καλά. Δεν μπορείς να προσάψεις το παραμικρό στα οχήματα αυτά – το αντίθετο."

Και ο Thomas Rebhan όμως, μόνο καλά λόγια έχει να πει για το φορτηγό του. "Πάνω από όλα, η στροφή του τιμονιού είναι τεράστια, γεγονός που, φυσικά, αποτελεί πλεονέκτημα στις στενές διασταυρώσεις για ένα όχημα μήκους σχεδόν δώδεκα μέτρων." Και με αντίξοες συνθήκες οδοστρώματος, στην καθημερινότητά του αντιμετωπίζει τα πάντα, καθώς, εκτός από μεγάλους πελάτες χονδρικής, εξυπηρετεί και ιδιώτες. "Μέσα στις πόλεις, οι δρόμοι στενεύουν και η οδήγηση είναι πιο δύσκολη", λέει. "Και φυσικά το χειμώνα μπορεί να γλιστράει ο δρόμος, όταν πηγαίνω σε απομακρυσμένες σπίτια και οι δρόμοι δεν έχουν καθαριστεί καλά."

Ο Thomas Rebhan βγαίνει με γρήγορες κινήσεις από την καμπίνα οδηγού. Πηγαίνει στην άκρη του Arocs, αποσυνδέει τον εύκαμπτο σωλήνα και αποθηκεύει όλα τα εξαρτήματα στις θέσεις τους. Ο Thomas ξέρει πολύ καλά τι κάνει, αλλά δείχνει την προσοχή που απαιτείται για το επάγγελμά του. Παραμένει συγκεντρωμένος. Δεν ξεχνάει το κλειδί του συνδέσμου. Αυτό ήταν!Ακουμπάει πάνω στο όχημα, ξεφυσάει. Καμία αμφιβολία: αυτός ο τύπος από την Άνω Αυστρία αγαπάει τη δουλειά του. Είναι απόλυτα αφοσιωμένος σε αυτό κάνει, έχει κίνητρο. Ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς από έναν επαγγελματία-πρότυπο.

Φωτογραφίες: Bubu Dujmic