Thuis in het hooggebergte: Dino Mattioli en zijn Arocs

Val di Fassa is een populaire locatie voor wandelaars en bergbeklimmers. Bergtoeristen trekken bijzonder vaak naar het keteldal van Ciampac. Je kunt er te voet komen als je 1.500 meter klimt tot Alba di Canazei. Daar vertrekt een kabelbaan naar het 600 meter hoger gelegen keteldal. In de zomer van 2017 was het kabelbaanstation van Alba di Canazei plots gesloten voor werken. Om de Ciampac te bereiken, moesten toeristen toen een steile en kronkelige onverharde weg bedwingen.

Van berginfanterie naar beroepschauffeur.

Daar kwamen ze af en toe een speciale bergbeklimmer tegen: de Arocs van Sevis. Het bouwbedrijf met zetel in Moena, in de provincie Trente, staat in voor de volledige vernieuwing van de Campiac-kabelbaan. Aan het stuur van de Arocs zit Dino Mattioli. De 44-jarige bestuurder uit Val di Fiemme: “Hoewel niemand in mijn familie dit beroep ooit heeft uitgeoefend, hebben zware voertuigen mij altijd gefascineerd. Tijdens mijn legerdienst bij de berginfanterie kreeg ik de kans om als chauffeur te worden ingezet en de rijbewijzen voor beroepschauffeurs te halen", legt hij uit. Aan het stuur van de voertuigen van de berginfanterie moest ik van het begin af aan over ruw terrein rijden. Na zijn legerdienst kon Dino met zijn opleiding onmiddellijk een job vinden als vrachtwagenchauffeur voor bouwwerven. “Vlak daarna leerde ik het bedrijf Sevis kennen en nu werk ik ondertussen al 19 jaar voor hen.”

Uitdagende bouwwerken.

De werken op de Ciampacwerf zijn moeilijk: Sevis moet een kabelbaancabine en een stoeltjeslift demonteren en dan opnieuw opbouwen. De kabelbaan loopt van Alba di Canazei naar het keteldal, vanwaar de stoeltjeslift naar een 2.600 meter hoge bergkam loopt. “We bedienen beide tracés met de Arocs, maar het eerste is het moeilijkste. De onverharde weg is namelijk smal, ligt naast afgronden, heeft heel smalle haarspeldbochten en de helling is op sommige plaatsen wel 30 procent", vertelt Dino. Deze weg bestond al voor de bouwwerken, maar was niet geschikt voor de grootte en het gewicht van de beladen werkvoertuigen. Dino legt uit: “Om die reden hebben we de weg aangepast. Ondanks de baggerwerken blijft het een uitdaging om hier te rijden en is er veel concentratie voor nodig. Ik geef toe dat ik liever in deze omstandigheden rijd dan op de geasfalteerde wegen in het dal die in de zomer worden overspoeld door toeristen. Daar kom je kampeerwagens, auto’s, reisbussen, motors en fietsen tegen. Hier zien we daarentegen enkel collega’s en een paar toeristen die naar het keteldal willen.”

Afwisseling gegarandeerd.

Met de voortgang van de werken verandert de job van Dino op de Ciampac. Hij moet elke ochtend vroeg uit de veren om rond zeven uur op de werf te zijn: “Net nadat ik ben aangekomen, krijg ik instructies voor de dag. In de eerste fase van de werken hebben we al het materiaal van de afbraak van de oude kabelbaan naar het dal gebracht, daarna zijn we het materiaal voor de nieuwe installatie naar boven beginnen te brengen en de werf dagelijks beginnen te bevoorraden. Sommige dagen rijd je meerdere keren naar het dal, andere dagen pendel je tussen de basis en de top van het keteldal.” Op deze wegen kan een stuurfout fatale gevolgen hebben.

– Dino Mattioli

Eigen grenzen kennen.

De eerste fundamentele stap om op zulk terrein te rijden, is je eigen grenzen en die van je voertuig inzien. Je moet precies weten wat je kunt en wat je moet vermijden", legt Dino uit. “Voor dit werk zijn er alleszins geen waaghalzen nodig, maar juist bezonnen, rustige en voorzichtige mensen. Verder moet je vertrouwd zijn met steile hellingen en slipgevaar. Chauffeurs die zulke situaties ook hebben ervaren als kind met de fiets, als jongere met de motorfiets en de auto en uiteindelijk met de vrachtwagen. Bovendien werkt het bedrijf graag met mensen die hier zijn geboren.”

Altijd genoeg koppel.

Na zeven jaar in zijn Actros zijn de arbeidsomstandigheden voor Dino met de komst van zijn Arocs wel verbeterd. “Ik heb een sequentiële versnellingsbak met koppeling ingeruild voor een Mercedes PowerShift 3 geautomatiseerde versnellingsbak. Die is makkelijk te bedienen, ook wanneer ik op steile hellingen zelf wil beslissen in welke versnelling ik rijd. Zowel in handmatige als in automatische modus schakelt de Arocs snel en levert hij het juiste koppel voor elke situatie.”

Klik hier om RoadStars te verlaten en meer te vernemen op Google Maps: kaart op Google Maps

Foto’s & video: Michele Latorre