Drive is life: Chrystelle Schafroth
Interview
Chrystelle Schafroth is naar Canada gegaan en als vrachtwagenchauffeur in heel Noord-Amerika onderweg.
Chrystelle in Monument Valley. Een van haar lievelingsplaatsen.
In 2016 ontmoette RoadStars Chrystelle voor de eerste keer voor een reportage aan het meer van Genève. De toen nog 26-jarige was nog niet zolang chauffeur. Met het vrachtwagenrijbewijs en de vrijheid bij de dagelijkse werkzaamheden had zij een droom in vervulling zien gaan. “Ik geniet elke dag”, zei zij toen. Na haar tijd bij het distributietransport in West-Zwitserland is zij naar het Europese internationaal transport gegaan. Sinds 2018 is haar droom uitgekomen en rijdt zij trucks door Noord-Amerika. Hoe dat zo is gekomen, vertelt zij ons in dit interview.
Chrystelle, hoe gaat het met jou en waar ben je nu?
Het gaat goed met mij. Dank je! Momenteel ben ik een paar maanden thuis in Zwitserland. Vanwege de pandemie kon ik in Canada op mijn vrije dagen helemaal niets ondernemen. Maar vooral wilde ik na 16 maanden alleen in Noord-Amerika ook weer tijd doorbrengen met mijn familie en vrienden hier. Maar in maart ga ik alweer terug.
Blik op Detroit vanaf de Ambassador Bridge: De Detroit River vormt de grens tussen Canada en de USA.
Chrystelle op Route 66 in Arizona.
Hoe kwam je er toen bij, naar Noord-Amerika te gaan?
Ik heb in maart 2017 een roadtrip met mijn moeder gemaakt. Tweeënhalve week door Californië, Nevada, Arizona en Utah. En op de een of andere manier heb ik mij daar direct thuis gevoeld. Bovendien hebben de trucks daar mij gefascineerd. Daarna in september, had een vriend van mij het erover, naar Canada te gaan om te werken. In januari zijn wij toen naar Quebec gevlogen.
Wat zijn de grootste verschillen met het werken in Europa?
Het grootste verschil is, dat wij als chauffeur niet laden of lossen. Ons werk is rijden. Wij worden voor gereden mijlen betaald: Dus des te meer ik rijd, des te meer ik verdien. En natuurlijk zijn de afstanden veel groter.
Bovendien heeft men meer rijtijd per dag. In de USA elf en in Canada zelfs 13 uur! Op die manier rijden wij wel 1000 tot 1100 kilometer per dag.
Hoe was de start voor jou als chauffeur?
Eerst moest ik weer een rijbewijs halen. Zowel in theorie als in praktijk. Dat was al een beetje vreemd. De trucks zijn anders gebouwd en daardoor is het zicht naar voren toe anders en ook de combinatie is langer. Aan de andere kant zijn de wegen breder en dus in vergelijking wat gemakkelijker te berijden. Aan de oostkust zijn er meer files. Maar meestal ben ik in het westen, daar is minder verkeer.
Heb je ook routes, die je steeds opnieuw rijdt?
Ik start mijn week altijd in Joliette in Quebec. We lossen dan in Utah, Washington, Arizona, Colorado of Texas. Vaak gaan we dan met fruit of groente uit Californië terug naar Quebec.
Wat vindt je het leukste aan je werk?
De landschappen! Elke staat is anders. De Rockies in Colorado of de Red Rocks in New Mexico en Arizona. Nieuwe wegen ontdekken vind ik prachtig.
“Ons werk is rijden. Wij worden voor gereden mijlen betaald: Dus des te meer ik rijd, des te meer ik verdien.”
– Chrystelle Schafroth
Welke ervaring zal je nooit vergeten?
Op 31 december was ik alleen om te laden in de provincie New Brunswick. Toen ik weer vertrok, moest ik over een smalle weg in het bos. Daar kwam ik terecht in een sneeuwstorm en niets werkte meer. Ook geen ontvangst op de smartphone. Daar werd ik echt bang! Na drie uur werd ik eindelijk gevonden door een sneeuwruimer.
Wat is tot nu toe de grootste afstand, die je hebt gereden?
In één week 12.000 kilometer. Toen waren wij met z'n tweeën, zoals altijd aan de westkust. Gestart zijn wij Joliette, gelost werd in Washington in Yakima en Seattle. Beladen werden we vervolgens in Salinas (Californië). En toen weer terug naar Quebec.
Hoe gaat het nu verder voor jou?
Op dit moment rijd ik drie maanden in Zwitserland. Het mooie is, dat ik elke avond thuis ben en mijn ouders kan zien. In maart vlieg ik echter weer terug naar Quebec. En begin dan met een nieuwe uitdaging voor een ander bedrijf. Ik zal dan een truck met Fuller-transmissie gaan rijden. Daar ben ik best wel een beetje trots op. En: is ga met een laadbak onderweg. Dat is nog een uitdaging.
Chrystelle, wij wensen jou al het goede en kom ook nog eens langs bij RoadStars.
Dat doe ik! Tot gauw!
Foto's: Bernhard Huber, Chrystelle Schafroth
Commentaar
Graag inloggen als u een reactie wilt toevoegen.
15 reacties
Wie aber auch aus diesem Artikel rauszulesen ist, ist das Trucking in Nordamerika nicht nur ein Traumjob sondern auch ein harter Alltag (11-13 Std. fahren, rund 1000-1100 km täglich ! Sozialsystem ?) und ständiger "Kampf" mit vielen Entbehrungen ordentliches Geld zu verdienen Traumlandschaften hin od. her. Bei uns werden solche Bezahlmethoden nach km angeprangert ("Ostblockfahrer") respektive offiziell verboten und dort Drüben ists selbstverständlich. Der Druck für Chauffeure* dürfte mittlerweile genauso hoch sein wie auch hier in EU und Vorschriftenwirrwarr sowie Kontrollen (z.B. Wiegestationen) samt hoher Strafen sind Drüben allgegenwärtig.
... also auch wie hier, nicht mehr nur ein Traumjob (die Realität ist halt auch dort anders wie im Urlaub) 😉
Nichtsdestotrotz wünsche ich Chrystelle auch weiterhin viel Freude und (gute) Erfahrungen in Nordamerika, denn solche Lebenserfahrungen muss man halt einfach nach Möglichkeit in jungen Jahren mitnehmen 👍
... wers "nachmachen" möchte - in CAN u. USA werden auch ständig Fahrer (auch aus EU) gesucht wie auch Hierzulande, und dortige Firmen u. Agenturen unterstützen "Auswanderungswillige Chauffeure*" vielfach ganz ordentlich u. intensiv bei dem Vorhaben.
Wie aber auch aus diesem Artikel rauszulesen ist, ist das Trucking in Nordamerika nicht nur ein Traumjob sondern auch ein harter Alltag (11-13 Std. fahren, rund 1000-1100 km täglich ! Sozialsystem ?) und ständiger "Kampf" mit vielen Entbehrungen ordentliches Geld zu verdienen Traumlandschaften hin od. her. Bei uns werden solche Bezahlmethoden nach km angeprangert ("Ostblockfahrer") respektive offiziell verboten und dort Drüben ists selbstverständlich. Der Druck für Chauffeure* dürfte mittlerweile genauso hoch sein wie auch hier in EU und Vorschriftenwirrwarr sowie Kontrollen (z.B. Wiegestationen) samt hoher Strafen sind Drüben allgegenwärtig.
... also auch wie hier, nicht mehr nur ein Traumjob (die Realität ist halt auch dort anders wie im Urlaub) 😉
Nichtsdestotrotz wünsche ich Chrystelle auch weiterhin viel Freude und (gute) Erfahrungen in Nordamerika, denn solche Lebenserfahrungen muss man halt einfach nach Möglichkeit in jungen Jahren mitnehmen 👍
... wers "nachmachen" möchte - in CAN u. USA werden auch ständig Fahrer (auch aus EU) gesucht wie auch Hierzulande, und dortige Firmen u. Agenturen unterstützen "Auswanderungswillige Chauffeure*" vielfach ganz ordentlich u. intensiv bei dem Vorhaben.
Super bericht schade das kein Vidio dabei war wünsch Dir viel Spass und allzeit unfallfreie Fahrt.
Gruss Andreas
Super bericht schade das kein Vidio dabei war wünsch Dir viel Spass und allzeit unfallfreie Fahrt.
Gruss Andreas
Die vielen Herausforderungen und in einem scheinbar "unendlichen" Land!
Wünsch dir alles Gute und halt die Stoßstange sauber!
Die vielen Herausforderungen und in einem scheinbar "unendlichen" Land!
Wünsch dir alles Gute und halt die Stoßstange sauber!
Allzeit gute Fahrt und Schrott-und Gebührenfreien Flug 👍😎🚛
Allzeit gute Fahrt und Schrott-und Gebührenfreien Flug 👍😎🚛
Ich wünsche Dir weiterhin viel Spass und Erfolg bei deiner Arbeit.
Du wirst merken Fuller ist etwas vom " geilsten " was man fahren kann, wenn man es einmal raus hat.... 😉
Ich wünsche Dir weiterhin viel Spass und Erfolg bei deiner Arbeit.
Du wirst merken Fuller ist etwas vom " geilsten " was man fahren kann, wenn man es einmal raus hat.... 😉
Ich wünsche Dir allzeit gute Fahrt, eine saubere Stoßstange und immer einen Fingerbreit Diesel im Tank.
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎
Ich wünsche Dir allzeit gute Fahrt, eine saubere Stoßstange und immer einen Fingerbreit Diesel im Tank.
Grüße Jörg 👍👍👍👍👍⛟😎
Gruß
Klaus
Gruß
Klaus