Roadtrip over de nieuwe zijderoute

Als we op de autosnelweg zijn teruggekeerd, wijst een raketmodel in de berm erop dat we lanceerbasis Jiuquan naderen – de grootste basis van Volksrepubliek China. Vanaf deze basis schoot China in 1970 zijn eerste satelliet de ruimte in. Vanaf Jiuquan vertrok ook de eerste bemande ruimtevlucht van China en werd het eerste Chinese ruimtestation gelanceerd.

De komende 37 kilometer is het absoluut verboden om te stoppen en te fotograferen. Niet dat we dat van plan waren, want we hebben tenslotte geen tijd te verliezen.

Brandstofschaarste.

Zo langzamerhand begint de bodem van de tank in zicht te komen – geen enkel tankstation is geopend. We vragen de weg naar de dichtstbijzijnde plek waar we diesel kunnen tanken. Er wordt ons geadviseerd de nieuw aangelegde weg te nemen die ons nog dieper de woestijn in brengt. Uiteindelijk moeten we stoppen voor een bouwtruck die de rijbaan verspert. Als we vragen of we erlangs mogen, stapt een arbeider in een graafmachine en zet deze ook midden op de weg. We kunnen onze oren niet geloven als een van de arbeiders zegt dat we pas erlangs mogen als we drie dagen lang meehelpen met de werkzaamheden aan de weg.

Wegversperring.

Dat gaan we natuurlijk niet doen! De Chinese chauffeur van ons team voert een verhitte discussie met de wegwerkers. Het ziet er niet naar uit dat we erdoor mogen en we trekken ons terug in onze trucks. Als de schemering valt, besluiten we eieren voor ons geld te kiezen en om te draaien. Maar helaas wordt de terugweg ook geblokkeerd door een ander voertuig. De situatie blijft uitzichtloos.

Het is al nacht als er achter ons ineens koplampen van een terreinwagen opdoemen. De politieagenten die uitstappen, willen onze papieren zien. We moeten mee naar het politiebureau. Na een lange discussie mogen we eindelijk weer onze weg vervolgen. Alleen hebben we nog steeds geen tankstation gevonden. Het reservelampje van de brandstofmeter in een van de trucks brandt al. Niemand kan ons vertellen waar het dichtstbijzijnde tankstation is.

Klik hier om RoadStars te verlaten en meer te weten te komen via Google Maps: Kaart op Google Maps

Lege tanks.

We bereiken het knooppunt in de buurt van de stad Kumul waar de autosnelweg G7 in de oude autosnelweg G312 overgaat. We halen gelukkig nog net de eerste truckstop voordat de rode Actros met een lege tank tot stilstand komt. We kunnen de truck niet eens meer parkeren - de motor start niet meer. Morgen moeten we op zoek naar een oplossing.

Garage in de buitenlucht.

Na een meer dan verdiende nachtrust rijdt de groene Actros naar het tankstation en komt hij met volle tanks terug. Met behulp van een tuinslang hevelen we de diesel over in de tank van de rode Actros. Met de handpomp aan de motor vullen we handmatig het brandstofsysteem. Vervolgens schakelen we het contact in en starten de motor.

Dag 4: Chinese bandenwissel.

Het zit ons niet mee: tijdens de controle voor vertrek bij een checkpoint komen we erachter dat een van de banden van de blauwe Actros is beschadigd. Bij de eerstvolgende truckstop geven we twee Chinese monteurs de opdracht de band te verwisselen. Buiten op de parkeerplaats slaan ze met een voorhamer en beitel de oude band van de velg en brengen ze de nieuwe band ook weer met de hand aan. In totaal zijn ze 20 minuten bezig. Band balanceren en moeren aanhalen met een sleutel? Vergeet het maar.

We rijden tot vlak voor de stad Turpan en slaan ons kamp voor de nacht op.

Snel naar de grens.

Het wordt de hoogste tijd dat we China achter ons laten. We komen erachter dat onze kentekens nog maar drie dagen geldig zijn. Als we niet binnen drie dagen de grens over zijn, moeten we nieuwe kentekens aanvragen met alle administratieve rompslomp van dien. En als het ons niet lukt om nieuwe kentekens aan te vragen, zit er niets anders op dan de trucks op diepladers de grens over te brengen.

We rijden vlot door de provincie Xinjiang richting het westen. Op een lokale markt kopen we groenten voor het avondeten en gaan we op de foto met de nieuwsgierige, hartelijke marktkooplui.

De volgende morgen beginnen we aan onze laatste etappe door China. Op 2000 meter hoogte gunnen we onszelf even een pauze aan het diepblauwe Sayrammeer dat wordt omringd door indrukwekkende bergketens. In de verte zien we de joerten van de Oeigoeren, een moslimminderheid die al eeuwen schapen en runderen hoeden in deze regio.

We moeten verder naar Khorgos. Laat in de middag bereiken we de grens. We parkeren de trucks bij de douane.

Een reis door de tijd.

Aan de Kazachstaanse zijde van Khorgos voelt het alsof we in het tijdperk van de Sovjet-Unie zijn beland. In het landelijke gebied zijn hier en daar dorpjes met kleine huisjes te zien. Er lopen koeien, schapen en geiten over de straten. Er komen kinderen voorbij in een koets – het echte boerenleven.

De Charyn Canyon.

Ook in Kazachstan moeten we ons aan de rij- en rusttijden houden. Daarom maken we een stop bij de Charyn Canyon, ook wel de Grand Canyon van Kazachstan genoemd. We kunnen met onze trucks helaas niet naar de bodem van de kloof rijden. We blijven nog even om een paar prachtige plaatjes te schieten als herinnering en om de benen te strekken.

Klik hier om RoadStars te verlaten en meer te weten te komen via Google Maps: Kaart op Google Maps

Foto's: Eberhard Joos