Ο Juan Manuel Espinosa μεταφέρει 30 000 λίτρα εκλεκτού ελαιόλαδου

Ρεπορτάζ

Εκλεκτή τροφή.

Στην Ανδαλουσία βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους ελαιώνες στον κόσμο. Το ελαιόλαδο που παράγεται εκεί είναι εξαιρετικά φίνο – και συνήθως μεταφέρεται στους καταναλωτές με φορτηγά. Ένα οδοιπορικό με τον Juan Manuel Espinosa.

Το επικαθήμενο και το Actros πρέπει να αστράφτουν από καθαριότητα – σύμφωνα με τις απαιτήσεις της βιομηχανίας τροφίμων.


Άνοιξη στην Ισπανία σημαίνει βροχή, νυχτερινός παγετός και πρωινή ομίχλη. Ο υδράργυρος σκαρφαλώνει με δυσκολία πάνω από τους πέντε Βαθμούς Κελσίου, το εύφορο κλίμα της Μεσογείου δεν διαφαίνεται πουθενά. Άλλωστε, η ηπειρωτική χώρα της Ανδαλουσίας απέχει αρκετά από τη Μεσόγειο.

Γι' αυτό παρουσιάζει και κάποιες δυσκολίες. Για να το θέσουμε πιο απλά: τα 375 kW στο φρεσκοπλυμένο Actros 1851 του Juan Manuel Espinosa είναι απολύτως απαραίτητα γιατί η ανωφέρεια είναι απαιτητικές. Ευτυχώς, ο αυτοκινητόδρομος 4 έχει τρεις λωρίδες και τα άλλα οχήματα μπορούν να προσπερνούν με ασφάλεια. Κοντά στο τέλος της ανηφόρας, το Predictive Powertrain Control διακόπτει την παροχή καυσίμου, καθώς το σύστημα γνωρίζει τι θα ακολουθήσει την επόμενη στιγμή – η επόμενη κατηφόρα. Η βελόνα του ταχύμετρου ανεβαίνει ξανά γρήγορα στα 60, 70, 80 – και ο Juan Manuel πιάνει τον δεξιό μοχλό του τιμονιού, αφήνοντας το Retarder να μειώσει ακόμα περισσότερο την ταχύτητα – πιο μπροστά έχει "μείνει" ένα αυτοκίνητο, ο δρόμος είναι κλειστός.



Ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο αντίθετο ρεύμα, πατάει τρεις φορές σύντομα την κόρνα και σηκώνει το χέρι του, για να χαιρετήσει. "Αυτός ήταν ο Alfonso, ένας φίλος μου. Κάνει επίσης δρομολόγια για την Maria και τώρα επιστρέφει στο Mengíbar", λέει ο 22χρονος. Η Maria Álvarez είναι η ιδιοκτήτρια της μεταφορικής εταιρείας Sermatran. "Η Sermatran έχει στην κατοχή της τα επικαθήμενα ανοξείδωτου χάλυβα και το φορτίο, αλλά δεν έχει τράκτορες. Εκεί ερχόμαστε εμείς", λέει ο Juan Manuel. Οδηγεί το Actros του πατέρα του Antonio, ο οποίος αυτήν τη στιγμή κοιτάει να αγοράσει ένα δεύτερο φορτηγό για τη μικρή οικογενειακή επιχείρηση – ο Juan Manuel θα αποκτήσει το δικό του φορτηγό. Έτσι, πατέρας και γιος θα μπορούν να κάνουν ταυτόχρονα δρομολόγια.

Προς το παρόν, όμως, μόλις αναχώρησε για Ιταλία, μια διαδρομή με την οποία είναι εξοικειωμένος. "Έρχομαι περίπου κάθε δύο εβδομάδες. Πριν μπορέσω να οδηγήσω μόνος μου στα 21, είχα συνοδεύσει τον πατέρα μου αμέτρητες φορές", αναφέρει. Λίγο πριν την κατηφόρα, το Actros ανεβάζει πάλι ταχύτητα και αναπτύσσει μία μικρή ώθηση, ώστε το πέρασμα από το επόμενο ύψωμα να μην είναι τόσο κουραστικό. 30000 λίτρα εξαιρετικά εκλεκτού λαδιού, δηλαδή, περίπου 27000 κιλά, τραβούν προς τη λάθος κατεύθυνση πάνω στην ανηφόρα.


30000 λίτρα ελαιόλαδου ρέουν στο επικαθήμενο. Ο Francesco Fernandes (αρ.) από την αποθήκη στο Mengíbar βοηθάει στη σύνδεση των σωλήνων.
30000 λίτρα ελαιόλαδου ρέουν στο επικαθήμενο. Ο Francesco Fernandes (αρ.) από την αποθήκη στο Mengíbar βοηθάει στη σύνδεση των σωλήνων.
Μόλις 22 ετών, αλλά εξοικειωμένος με την καμπίνα του φορτηγού – ο Juan Manuel Espinosa.
Μόλις 22 ετών, αλλά εξοικειωμένος με την καμπίνα του φορτηγού – ο Juan Manuel Espinosa.
Καθαρή εργασία από όλες τις απόψεις – μία δεξαμενή νερού στο επικαθήμενο επιτρέπει το πλύσιμο του οχήματος με το χέρι οποιαδήποτε στιγμή.
Καθαρή εργασία από όλες τις απόψεις – μία δεξαμενή νερού στο επικαθήμενο επιτρέπει το πλύσιμο του οχήματος με το χέρι οποιαδήποτε στιγμή.

"Το ελαιόλαδο είναι απλά ένα δώρο – εξαιρετικά εύγευστο, και δίνει δουλειά σε πολύ κόσμο, όπως και σε εμάς", λέει ο Juan Manuel. Η Ισπανία κατέχει ηγετική θέση παγκοσμίως στην παραγωγή ελαιόλαδου. Οι μεγαλύτεροι ελαιώνες βρίσκονται μεταξύ Χαέν, Μάλαγας, Κόρδοβας, Γρανάδας και Σεβίλλης. Εδώ, περίπου 175 εκατομμύρια ελιές απλώνονται σε έκταση δύο εκατομμυρίων εκταρίων. Το κέντρο της παραγωγής ελαιόλαδου είναι η περιοχή γύρω από το Χαέν, στην οποία βρίσκεται και το Mengíbar. Οι Φοίνικες έφεραν τα ελαιόδεντρα στην Ισπανία, οι μεταγενέστεροι Ρωμαίοι τελειοποίησαν την καλλιέργεια, και οι Μαυριτανοί, από τους όποιους προέρχεται και η αραβική λέξη "Aceituna" για τις ελιές, φρόντισαν για τη φίνα γεύση. "Αποφασιστική για την ποιότητα είναι η άμεση κατεργασία των ελιών, όταν μαζεύονται από το δέντρο – και σε καμία περίπτωση να μην πέφτουν μόνες τους στο έδαφος. Το λάδι που προέρχεται από τέτοιες ελιές δεν μπορεί παρά να είναι χαμηλής ποιότητας", εξηγεί ο Juan Manuel. Η καλύτερη ποιότητα ονομάζεται "έξτρα παρθένο", και αυτήν μεταφέρει με το φορτηγό – παραλήπτης είναι μια εταιρεία εμφιάλωσης κοντά στη Γένοβα.


Στην καμπίνα αναγράφεται με ασημί γράμματα η λέξη "Marina", το όνομα της μητέρας του Juan Manuel. Ανοιχτόχρωμα, καπιτονέ δερμάτινα καθίσματα με μαύρα πλαϊνά τμήματα, ταιριαστό κάλυμμα δαπέδου με μεγάλο αστέρι – αναμφίβολα πρόκειται για έναν χώρο άνεσης και χαλάρωσης. Πάνω από τον ασύρματο, δύο εικονίσματα προστατεύουν τον Juan Manuel και τον πατέρα του Antonio, ενώ δίπλα τους υπάρχει ένα ημερολόγιο. "Ήξερα ότι θέλω να γίνω οδηγός φορτηγών από όταν ήμουν δώδεκα. Από τότε, πηγαίνω μαζί του στα δρομολόγια όσο συχνότερα μπορώ", λέει ο Juan Manuel.

Σχολαστικός καθαρισμός μετά το δρομολόγιο.

Όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει εξοικειωθεί μόνο με το σχεδιασμό των διαδρομών και τη ζωή στην καμπίνα οδηγού, αλλά και με άλλες εργασίες – ελιγμοί, σύνδεση και αποσύνδεση του επικαθήμενου, σχολαστικός καθαρισμός του επικαθήμενου μετά από κάθε δρομολόγιο, ανεξαρτήτως του φορτίου. Διότι στην επιστροφή, οι Espinosa φέρνουν συνήθως μαζί τους γάλα, υγρή σοκολάτα, συμπυκνωμένο χυμό πορτοκαλιού ή κρασί.

Στη διάρκεια της διαδρομής, η θέα από το μπροστινό παρμπρίζ στο πανόραμα της περιοχής της Καστίλης-Λα Μάντσα αποκαλύπτει τον πλούτο της Ισπανίας και σε αυτόν τον τομέα – σε αυτήν την περιοχή, τα ελαιόδεντρα έχουν αντικατασταθεί από αμπελώνες, που φτάνουν έως εκεί που βλέπει το μάτι.

Τα απόκρημνα βουνά έχουν δώσει τη θέση τους σε μικρούς λοφίσκους. Η Autovía del Sur με τις ανοιχτές στροφές, που έχει φέρει την Ανδαλουσία πολύ πιο κοντά στην Ευρώπη, διασχίζει όλη τη χώρα. Το Actros συνεχίζει την πορεία του με 1200 στροφές ανά λεπτό, και ο Juan Manuel χαμογελάει – έτσι απολαμβάνει την οδήγηση μετά το εξαντλητικό πρωινό.


Actros και ελιές – η Ισπανία κατέχει ηγετική θέση παγκοσμίως στην παραγωγή ελαιόλαδου.


Η λέξη "κυκλοφοριακή συμφόρηση" φαίνεται να προέρχεται από έναν άλλον κόσμο. Το πλησιέστερο προπορευόμενο φορτηγό μετά βίας διακρίνεται, και από τον εσωτερικό καθρέφτη φαίνεται – καθώς προσπερνά από απόσταση τη σκούρα μπλε καμπίνα οδηγού και το ασημί, γυαλιστερό επικαθήμενο – ένας άλλος τράκτορας, που κινείται προς την ίδια κατεύθυνση. Η ίδια εικόνα στο αντίθετο ρεύμα, και ενδιάμεσα κάποια μεμονωμένα επιβατικά – συνθήκες που παραπέμπουν σε βαθιά χαλάρωση. Κι όμως, ο Juan Manuel βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση – και το επόμενο λεπτό κάνει έναν γρήγορο ελιγμό για να αποφύγει έναν σκύλο, που διασχίζει τον αυτοκινητόδρομο έχοντας πιάσει ένα κουνέλι. "Υπάρχουν πάντα λόγοι για να είσαι προσεκτικός", σχολιάζει.


Ο ήχος του τηλεφώνου διακόπτει τις σκέψεις του. Στην άλλη άκρη της γραμμής, είναι η Maria: "Πώς πάει, πού είσαι, όλα εντάξει;" "Ναι, όλα καλά. Είμαι ήδη έξω από το Tébar, θα κάνω το διάλειμμά μου και θα πιω ένα καφεδάκι." "Τέλεια. Venga!" Η αεικίνητη μεταφορέας και πολλές φορές γιαγιά, έχει κλείσει ήδη το τηλέφωνο.

Ο Juan Manuel ανάβει το φλας και βγαίνει στην Autovía del Este με κατεύθυνση τη Βαλένθια. Το έντονο σφύριγμα του στροβιλοσυμπιεστή δείχνει ότι το Actros πρέπει να βάλει και πάλι τα δυνατά του – εδώ, στο δρόμο δίπλα στη Μεσόγειο, οι ανηφόρες είναι κανονικές και οι προειδοποιητικές πινακίδες αναβοσβήνουν: "Precaution – Rachas de Viento", θυελλώδεις άνεμοι ταρακουνούν ξαφνικά την καμπίνα. Πάλι καλά, που σε πολύ λίγο θα κάνει διάλειμμα.



"Το ελαιόλαδο είναι απλά ένα δώρο – εξαιρετικά εύγευστο, και μας δίνει δουλειά."

– Οδηγός Actros Juan Manuel Espinosa


Το επόμενο πρωί ο δυνατός άνεμος ανήκει στο παρελθόν. Η Μεσόγειος στη δεξιά πλευρά του αυτοκινητόδρομου στέκεται σκοτεινή και σχεδόν απόλυτα ήρεμη. Ωραία, αυτό σημαίνει ότι η διαδρομή με το καράβι θα είναι καλή, αφού από τη Βαρκελώνη πρέπει να πάρει το πορθμείο για Γένοβα.

Το προηγούμενο βράδυ οδήγησε μέχρι την Ταρραγόνα, φούλαρε πάλι το φορτηγό και έκανε διάλειμμα για έντεκα ολόκληρες ώρες. Την πρώτη στιγμή που ξαναβγαίνει στο δρόμο, καταλαβαίνει ότι πλησιάζει στη μητρόπολη της Βαρκελώνης: η πρωινή ώρα αιχμής δεν έχει καμία σχέση με τη χθεσινή διαδρομή στον αυτοκινητόδρομο.



Ανεξαρτήτως αυτού, ο Juan Manuel έχει υπολογίσει αρκετό χρόνο και εντέλει περιμένει περίπου μιάμιση ώρα έξω από την πύλη, πριν κατευθυνθεί σιγά-σιγά προς το πορθμείο. "Είναι καλό να έχεις λίγη υπομονή", λέει στη διάρκεια της αναμονής, παίρνει ένα πανί και σκουπίζει το δάπεδο της καμπίνας. Αποκλείεται να έχουν πέσει ψίχουλα ή σκόνες, τόσο προσεκτικός που είναι ο Juan Manuel με το όχημά του. Όμως, έτσι έχει η κατάσταση στη βιομηχανία τροφίμων, όπου οι τράκτορες και τα επικαθήμενα πρέπει να αστράφτουν από καθαριότητα – εσωτερικά και εξωτερικά.


Μπλε Actros, μπλε πλοίο – επιβίβαση στο πορθμείο για Γένοβα.


Φωτογραφίες: Sebastian Vollmert
Βίντεο: Martin Schneider-Lau

10 σχόλια